22-03-2023

سوره ضحي ، مكي 11 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

1. سوگند روشنايي [روز] را ( روز روشن و واضح را )

2. و شب را ، هنگامي كه آرام شود ( آرامش گرفت ، يا رخت پوشاند ، ساكن و ساكت شود )

3. ترك ( وداع و رهايي ، دوري ، ول ) نكرد تو را سرورت و دشمن نشد ( بي مهر ، خشمگين ، كينه دار نشد ) [با تو]

4. و حتما آخرت ( بعد قيامت ، آينده ) بهتري [است]  براي تو از اوليه ( قبل قيامت ، گذشته ، زندگي اين دنيا )

5. و حتما به زودي زود ميدهد  تو را سرورت ، پس راضي ميشوي ( خشنود ميشوي )

6. آيا نيافت  تو را  يتيمي  ، پس پناه داد ( در حمايت خود قرار داد ، ماوا داد ، خانه و آشيانه و پناه گاه داد )

7. و يافت ( پيدا كرد ، دريافت ) تو را  گم گشته اي ( گمراه و حيراني ، گمشده اي ) پس هدايت كرد ( راه برد ، راهنمايي كرد )

8. و يافت تو را خرج به دوشي ( عائله مندي ، در تنگنايي ، كسي كه خرج و مخارج ديگراني را نيز به دوش دارد ) ، پس غني كرد ( پرمايه ، خودكفا ، ثروتمند و بي غصه ، توانگر كرد و بي نياز از سايرين نمود )

9. پس  اما [در مورد] يتيم ، پس جبر نكن ( مجبور نكن ، خشم نگير ، با شدت و خشونت رفتار نكن ، قهر نكن ، زور نگو )

10. و اما [در مورد]  درخواست كننده ( جوينده ، سوال كننده ، طلب كمك و روزي كننده ، گدا ، یا شخص كنجكاوي كه سوال زياد ميپرسد ) ، پس سرزنش نكن ( ملامت و بر سرش فرياد  نزن ، از خود نران )

11. و اما به نعمت ( لطف و بخشش ) سرورت ، پس حكايت كن ( تعريف كن ، خاطرات گذشته را بازگو كن )