-
زمانی كه آسمان شقه شود ( شكافته
شود )
-
و اعلام آمادگی كند ( خبر
دهد ) برای سرورش و
محقق شود ( واقعيت
يابد ، سزاوار شود )
-
و زمانی كه زمين گسترده ( پهن
، منبسط ) شود
-
و بيافكند آنچه را كه در آن است و
خالی ( تخليه
، تهي ) شود
-
و اعلام آمادگی كند ( آگهی
كند ) برای سرورش و
محقق شود ( سزاوار
شود )
-
ای انسان بدرستی تو تلاش ( سعی )
كننده ای ( زحمت
، رنج كشنده ای )
به سوی سرورت ، تلاشی ( سعی
، زحمت و رنجی ) را
، پس ملاقات كننده ای او را
-
پس اما كسی كه داده شود كتابش ( نامه
و نوشته شده اش )
را به [دست] راستش
-
پس به زودی محاسبه ميشود حسابی سهلی
( آسانی )
را
-
و برمی گردد به سوی اهلش ( خانواده
اش ) مسروری ( شادمانی )
-
و اما كسی كه داده شود نامه اش را
ورای پشتش ( از
طرف پشت سرش )
-
پس به زودی ميخواند نابودی ( نيست
شدنی را )
-
و ميكشد ( ميچشد )
آتشی را
-
بدرستی او بود در اهلش ( خانواده
اش ) مسروری ( شادمانی )
-
بدرستی او گمان كرد كه هرگز نابود
نميشود ( نمی
ميرد )
-
بله بدرستی سرورش باشد به او بينايی
-
پس سوگند نميخورم به شفق
-
و شب و آنچه كه بار كرد ( فرا
گرفت )
-
و ماه زمانی كه كامل شود ( بدر
كامل شود )
-
حتما سوار ميشويد طبقه ای از طبقه
ای ( پشتی
بر پشتی ، حالی به حالی ، جايگاه به جايگاهی ، آسمان به آسمانی )
-
پس چيست برايشان [كه]
ايمان نمی آورند
-
و زمانی كه قرائت ميشود برايشان
قرآن ، سجده نميكنند ( به
خداوند ايمان نياورده و نماز به جای نمی آورند )
-
بلكه كسانی كه كفران كردند ، تكذيب
ميكنند
-
و خداوند داناتر است به آنچه كه فرا
ميگيرند
-
پس بشارت ده ايشان را به عذابی
دردناكی
-
مگر كسانی كه ايمان آوردند و عمل
كردند صالحات را ، برايشان اجری بدون منتی [است]