Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

02-04-2022

 

سوره انفطار ، مكی 19 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. زمانی كه آسمان چاك خورد ( بشكافد ، بشكند )

  2. و زمانی كه ستارگان پراكنده ( پاشيده ، پخش و پلا ) شود

  3. و زمانی كه درياها روان كرده ( برانگيخته ، شكافته ، سر ريز ) شود

  4. و زمانی كه قبرها برانگيخته شود

  5. بداند نفسی ( كسی ) آنچه را كه پيش فرستاد و به عقب انداخت ( به تاخير انداخت )

  6. ای انسان چه چيز فريب داد ( مغرور كرد ) تو را به سرور گراميت

  7. كسی كه خلق كرد تو را ، پس درست كرد تو را ، سپس معتدل كرد تو را ( برابر ، مساوی كرد )

  8. در هر صورتی ( سيمايی ، حالت و پيكری ) آنچه را كه خواست تركيب ( كنار هم ) كرد تو را

  9. هرگز بلكه تكذيب ميكنيد به دين

  10. و بدرستی برای شما حتما حافظان ( مراقبان ) [است]

  11. گرامی نويسندگان

  12. ميدانند آنچه را كه عمل ميكنيد

  13. بدرستی نيكان ( خوبان ) حتما در نعمتهايی ( متنعم شده هايی ) [باشند]

  14. و بدرستی هرزگی كنندگان ، حتما در جهنمی [هستند]

  15. كشيده ( وارد ، انداخته ) ميشوند روز دين

  16. و نيستند ايشان از آن به غيبت كنندگان

  17. و چه آگاه كرد تو را [كه] چيست روز دين

  18. سپس چه باخبر كرد تو را [كه] چيست روز دين

  19. روزی كه مالك نميباشد نفسی ( كسی ) برای نفسی چيزی را و فرمان در چنين روزگاری برای خداوند [است ]