-
ميپرسند تو را از انفال (
در مورد غنايم جنگی ، اموال بی صاحب ) ، بگو انفال برای خداوند
و رسول [است] ، پس تقوی كنيد خداوند را و
اصلاح كنيد مابينتان را و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را ، اگر شماييد
مومنان
-
جز اين نيست كه مومنان ، كسانی [هستند]
كه زمانی كه ياد شود خداوند به هراسد ( به لرزد
) قلبهايشان و زمانی كه تلاوت شود برايشان آياتش ، بيافزايد ايشان را
ايمانی و برای سرورشان توكل ميكنند
-
كسانی كه به پا ميدارند نماز را و
از آنچه كه رزقمند كرديم ايشان را انفاق ميكنند
-
ايشان ، ايشانند مومنان حقيقی ، برايشان درجاتی
نزد سرورشان و آمرزشی و رزقی كريمی ( گرامی
) [باشد]
-
همچنان كه خارج كرد تو را سرورت از خانه ات به
حقيقت ، و بدرستی فرقه ای از مومنان حتما كراهت داشتگان (
مجبور شدگان ) [بودند]
-
مجادله ميكنند تو را در [مورد]
حق بعد آنچه كه مبين شد ، گويا جز اين نيست كه سوق داده ميشوند به جانب
مرگ و ايشان نظاره ميكنند
-
و زمانی كه وعده ميداد شما را خداوند يكی از دو
طايفه را ، بدرستی آن برايتان [باشد] و
دوست ميداشتيد كه بدون شوكتی ( هنگامه
جنگی ) باشد برايتان و ميخواست خداوند كه محقق كند حق را به
كلماتش و بريده شود دنباله كافران
-
برای اينكه محقق كند حق را و باطل
كند باطل را و اگر چه كراهت داشته باشد مجرمان
-
زمانی كه استغاثه ( امداد
) ميخواستيد سرورتان را ، پس اجابت ( قبول
) كرد برايتان ، بدرستی من مدد ( ياری )
كننده شمايم به هزاری از ملائكه ، پس آيندگان (
عقب نشستگان ، پشت سران ، دوش به دوشان )
-
و قرار نداد آن را خداوند مگر بشارتی و برای
اينكه اطمينان يابد به آن قلبهايتان و نيست ياری مگر از نزد خداوند ،
بدرستی خداوند قدرتمندی حكيمی [است]
-
زمانی كه پوشانده ميشد شما را خواب (
چرت ) ، امنيتی از [جانب]
او و نازل ميشد برايتان از آسمان آبی برای اينكه پاك كند شما را به آن
و به برد از شما پليدی ( كثافت ) شيطان
را و برای اينكه ربط دهد برای قلبهايتان و ثابت كند به آن قدمها را
-
زمانی كه وحی ميكرد سرورت به جانب ملائكه ،
بدرستی من همراه شمايم ، پس ثابت بداريد كسانی را كه ايمان آوردند ، به
زودی می افكنم در قلبهای كسانی كه كفران كردند رعبی را ، پس بزنيد
بالای گردنها را و بزنيد از ايشان هر ( تمام
) انگشتانی را
-
آن به [اين دليل است كه]
ايشان شقاوت ( دشمنی ) كردند خداوند و
رسولش را و كسی كه شقاوت ميكند خداوند و رسولش را ، پس بدرستی خداوند
شديد ( سخت ) عقوبت (
پيگرد ) [است]
-
آن شمايان پس بچشيد آن را و بدرستی برای كافران
عذاب آتش [است]
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه ملاقات
كرديد كسانی را كه كفران كردند جنگنده ( در حال
جنگ و ستيز ) ، پس پشت نكنيد ايشان را پشت كنندگان
-
و كسی كه برگرداند ايشان را در چنين روزگاری پشتش
را ( از جنگ منصرف شود ) ، جز
جنگجويانه ( تغيير در مكان جنگ ) برای
قتالی ( پيكاری ) يا جا گيرنده ای به سوی
گروهی ، پس مقيم شود به غضبی از خداوند و جايگاهش جهنم [است]
و بد سرانجامی [است]
-
پس نه كشته ايد ايشان را و ليكن خداوند كشت ايشان
را و نه انداختی تو [تير را] زمانی كه
افكندی و ليكن خداوند انداخت و برای اينكه امتحان كند مومنان را از [جانب]
خودش امتحانی نيكويی را ، بدرستی خداوند شنوايی دانايی [است]
-
آن شمايان و بدرستی خداوند خوار كننده ترفند
كافران [است]
-
اگر پيروزی ( گشايش
) خواهيد ، پس آمده است شما را پيروزی و اگر باز ايستيد پس آن بهتری [است]
برايتان و اگر برگرديد ، برمی گرديم و هرگز بی نياز نمی كند از شما
جمعتان ( اتحادتان ) چيزی را و اگر چه
كثرت يابد و بدرستی خداوند همراه مومنان [است]
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، اطاعت كنيد خداوند و
رسولش را و رو برنگردانيد از وی و [در حاليكه]
شما ميشنويد
-
و نباشيد همچون كسانی كه گفتند شنيديم و [در
حاليكه] ايشان نميشنوند
-
بدرستی بدترين حيوانات نزد خداوند ، كران
گنگان ( لالها ) كسانی هستند كه انديشه
نميكنند
-
و اگر ميدانست خداوند در ايشان خيری را ، حتما می
شنواند ايشان را ( شنوا ميكرد ايشان را )
و اگر می شنواند ايشان را حتما رو برميگرداندند و
[در حاليكه]
ايشان اعراض كنندگان [بودند]
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، اجابت
كنيد برای خداوند و برای رسول زمانی كه خواند شما را برای آنچه كه زنده
كرد شما را و بدانيد كه بدرستی خداوند متحول ميكند بين مرد و قلبش را و
بدرستی به سويش جمع آوری ميشويد
-
و پرهيز كنيد فتنه ای را كه اصابت نمی كنند [فقط]
كسانی را كه ظلم كردند از شما اختصاصا و بدانيد كه بدرستی خداوند سخت
عقوبت ( پيگرد ) [است]
-
و ياد كنيد زمانی را كه بوديد اندكی ضعيف شدگان
در زمين ، ميترسيديد كه به دزدند شما را انسيان (
مردم ) ، پس ماوا داد شما را و تاييد (
پشتيبانی ) كرد شما را به پيروزيش (
ياريش ) و رزقمند كرد شما را از پاكی ها
و باشد برايتان [كه] شكر گذاريد
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، خيانت نكنيد خداوند و
رسول را و [نه] خيانت كنيد امانتهايتان
را و [در حاليكه] شما ميدانيد
-
و بدانيد [كه] جز
اين نيست كه اموال شما و اولادتان فتنه ای (
مايه امتحانی ) [هستند] و بدرستی
خداوند نزد او اجری بزرگی [است]
-
ای كسانی كه ايمان آورديد اگر پرهيزگاری كنيد
خداوند را ، قرار ميدهد برايتان فرقانی ( جدا
كننده و تميز دهنده ای ) را و ميزدايد از شما بدی هايتان را و
می آمرزد برايتان و خداوند دارای فضل بزرگ [است]
-
و زمانی كه مكر ميكرد به تو كسانی كه كفران كردند
برای اينكه نگهدارند ( يكجا ساكن كنند )
تو را يا به قتل رسانند تو را يا خارج كنند تو را و مكر ميكردند و مكر
ميكرد خداوند و خداوند بهترين مكر كنندگان [است]
-
و زمانی كه تلاوت ميشود برايشان آيات ما ، گفتند
شنيده ايم ، اگر ميخواستيم حتما ميگفتيم همانند اين را كه اين [نيست]
مگر حماسه های گذشتگان ( بدوی ها )
-
و زمانی كه گفتند بار خداوندا اگر
بود اين ، آن حقی از نزدت ، پس بريزان برايمان سنگهايی را از
آسمان يا بياور ما را به عذابی دردناكی
-
و [در صدد] نيست
خداوند برای اينكه عذاب كند ايشان را [در حاليكه]
و تو در [جمع] ايشان [هستی]
و نيست خداوند عذاب كننده ايشان [درحاليكه]
و ايشانند [ آنگاه كه] آمرزش می طلبند
-
و چيست برايشان كه عذاب نكند ايشان را خداوند و [در
حاليكه] ايشان سد ميكنند از مسجدالحرام و نيستند سرپرستانش (
نگهدارندگانشان ) ، كه اداره كنندگانش (
متوليانش ) [نيست]
مگر متقيان و ليكن اكثرشان نميدانند
-
و نيست نمازشان نزد خانه ، مگر صدا (
بانگ ،
سوت ) زدنی و كف زدنی ، پس بچشيد عذاب را
به [سبب] آنچه كه كفران ميكرديد
-
بدرستی كسانی كه كفران كردند ،
هزينه ميكنند اموالشان را برای اينكه سد كنند از راه خداوند ، پس به
زودی هزينه ميكنند آن را ، سپس ميباشد برايشان حسرتی ، سپس مغلوب
ميشوند و كسانی كه كفران كردند به سوی جهنم جمع آوری ميشوند
-
برای اينكه تميز ( جدا و
سوا ) كند خداوند خبيث ( پليد )
را از پاك و قرار دهد خبيث را به بعض آن برای بعضی ، پس متراكم كند آن
را جملگی ، پس قرار دهد آن را در جهنم ، ايشان ، ايشانند زيان كنندگان
-
بگو برای كسانی كه كفران كردند ، اگر باز ايستند
آمرزيده ميشود برايشان آنچه را كه سپری گشت و اگر بازگردند پس سپری
گشته است سنت ( روال ) گذشتگان (
بدوی ها )
-
و قتال ( پيكار )
كنيد ايشان را تا نباشد فتنه ای و باشد دين همگی آن برای خداوند ، پس
اگر باز ايستادند پس بدرستی خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد بينايی [است]
-
و اگر روی برگرداندند ، پس بدانيد [كه]
بدرستی خداوند سرپرست شماست ، خوب سرپرستی و خوب ياوری [است]
-
و بدانيد بدرستی آنچه را كه غنيمت گرفتيد از چيزی
، پس بدرستی برای خداوند خمس ( يك پنجم )
آن [است] و [همچنين]
برای رسول و برای دارای قرابت و يتيمان و مسكينها و در راه ماندگان (
مسافر ) [است]
اگر ايمان آورديد به خداوند و آنچه كه نازل كرديم برای بنده خودمان [در]
روز فرقان ( جدايی ، شكاف ) ، روز ملاقات
دو جمع و خداوند برای هر ( تمام ) چيزی
توانايی [است]
-
زمانی كه بوديد به ناحيه ای نزديك و ايشان به
ناحيه ای دور و كاروان پايين تر از شما [بود]
و اگر وعده ميگذارديد حتما اختلاف می كرديد در ميعاد (
وعده شده ، وعده گاه ) و ليكن تا اينكه
مقتضی كند خداوند كاری را باشد انجام شده ای ، برای اينكه نابود
شود كسی كه نابود شد از بينه ای ( برهانی
) و زنده شود كسی كه زنده شد از بينه ای (
دليلی آشكاری ) و بدرستی خداوند حتما شنوايی دانايی [است]
-
زمانی كه نشان ميداد تو را ايشان خداوند در خوابت
اندكی و اگر نشان ميداد تو را ايشان زيادی ، حتما بزدل ميشديد و حتما
تنازع ميكرديد در كار و ليكن خداوند سلامت كرد (
تسليم كرد ) ، بدرستی او داناست به دارايی سينه ها
-
و زمانی كه ايشان را نشان ميداد [به]
شما ، زمانی كه ملاقات كرديد در چشمانتان اندكی و اندك كرد شما را در
ديدگانشان برای اينكه تا مقتضی كند خداوند كاری را باشد انجام شده ای و
به سوی خداوند برگردانده ميشود كارها
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه ملاقات
كرديد گروهی را ، پس ثابت باشيد و ياد كنيد خداوند را بسياری ، باشد
برايتان [كه] رستگار شويد
-
و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را و تنازع نكنيد ،
پس بی حوصله ( نا اميد ، سست و ترسو )
ميشويد و ميرود چيرگی ( توانايی ، مهربانی
) شما و صبر كنيد [كه] بدرستی خداوند
همراه صبوران است
-
و نباشيد همانند كسانی كه خارج شدند از ديارشان
سرخوشی و [جهت] خودنمايی انسيان (
مردم ) را و سد ميكردند از راه خداوند و
خداوند به آنچه كه عمل ميكنند احاطه كننده ای [باشد]
-
و زمانی كه زينت داد برايشان شيطان اعمالشان را و
گفت غالب ( چيره ) نشود شما را امروز از
انسيان ( مردم ) و بدرستی من همراهی (
پشتيبانی ) برايتان [هستم]
، پس زمانی كه ديد دو گروه را ، كنار كشيد بر پشتش و گفت بدرستی من
متبری از شما [هستم] ، بدرستی من ميبينم
آنچه را كه نمی بينيد ، بدرستی من ميترسم خداوند را و خداوند سخت پيكرد
[است]
-
زمانی كه ميگفت منافقان و كسانی كه در قلبهايشان
مرضی [بود] ، فريب داد (
مغرور كرد ) اينان را دينشان و كسی كه
توكل ميكند برای خداوند پس بدرستی خداوند قدرتمندی حكيمی [است]
-
و اگر به بينی زمانی را كه می
ميراند كسانی را كه كفران كردند ملائكه ، ميزنند سيمايشان و پشتهايشان
را و بچشيد عذاب آتش سوزان را
-
آن به [سبب] آنچه
كه پيش فرستاد دستانتان و بدرستی خداوند نيست به ظلم كننده ای برای
بندگان
-
روال آل فرعون و كسانی كه از قبل ايشان
كفران كردند به آيات خداوند ، پس گرفت ايشان را خداوند به گناههايشان ،
بدرستی خداوند قدرتمندی سخت پيگرد [است]
-
آن به [اين دليل است كه]
خداوند نيست تغيير دهنده ای نعمتی را [كه]
ارزانی كرد آن را برای قومی تا اينكه تغيير دهند آنچه را كه به خويشتن
[دارند] و بدرستی خداوند شنوايی دانايی [است]
-
روال آل فرعون و كسانی كه از قبل ايشان [بودند]
، تكذيب كردند به آيات سرورشان ، پس نابود كرديم ايشان را به [سبب]
گناهانشان و غرق كرديم آل فرعون را و همگی بودند ظالمان
-
بدرستی بدترين حيوانات نزد خداوند
كسانی هستند كه كفران كردند پس ايشان ايمان نمی آورند
-
كسانی را كه عهد بستی از ايشان ،
سپس نقض ميكنند عهدشان را در هر مرتبه ای و ايشان نمی ترسند
-
پس اگر دريافتی ايشان را در جنگ ، پس متواری كن
به ايشان كسی كه پشتشان باشد ، باشد برايشان [كه]
متذكر شوند
-
و اگر ترسيدی از قومی خيانتی را ، پس بيافكن
برايشان بر يكسانی ( همانطوری عمل كن ) ،
بدرستی خداوند دوست نميدارد خيانت كاران را
-
و گمان نكند كسانی كه كفران كردند كه سبقت (
پيشی ) گرفتند ، بدرستی ايشان عاجز
نميكنند ( نمی توانند بكنند )
-
و فراهم كنيد ( آماده كنيد
) برايشان آنچه را كه استطاعت داشتيد از نيرويی و از بندهای (
افسار و زين و ركاب شده ) اسبان [تا]
بترسانيد به آن دشمنان خداوند و دشمنانتان را و ديگران را از غير ايشان
[كه] نمی شناسيد ايشان را ، خداوند
ميشناسد ايشان را و آنچه را كه هزينه ميكنيد از چيزی در راه خداوند ،
پرداخت ميشود به سويتان و شما ظلم كرده نميشويد
-
و اگر تمايل كردند برای تسليم شدن ، پس تمايل كن
برايشان و توكل كن برای خداوند [كه]
بدرستی او ، اوست شنوای دانا
-
و اگر ميخواهند كه نيرنگ كنند تو را
، پس بدرستی كافی است تو را خداوند ، اوست كسی كه تاييد كرد تو را به
ياريش و به مومنان
-
و الفت انداخت مابين قلبهايشان ، اگر چه هزينه
ميكردی آنچه را كه در زمين [است] جملگی ،
نمی توانستی الفت اندازی مابين قلبهايشان و ليكن خداوند الفت
انداخت مابينشان ، بدرستی او قدرتمندی دانايی [است]
-
ای نبی ( خبر و پيغام رسان
) كافی است تو را خداوند و كسی كه تبعيت كرد تو را از مومنان
-
ای نبی ( خبر و پيغام رسان
) تشويق كن مومنان را برای قتال ( پيكار
) ، كه اگر باشد از شما بيست [تن] صبوران
، غالب می شوند ( چيره شوند ) دويست [تن]
را و اگر باشد از شما صد [تن] غالب
ميشوند هزار [تن] از كسانی را كه كفران
كردند ، به اين دليل كه ايشان قومی هستند كه نمی فهمند
-
الان تخفيف داد ( كاست
) خداوند از شما و دانست بدرستی در شما ضعفی را ، پس اگر باشد از شما
صد [تن] صبوری چيره ميشوند دويست [تن]
را و اگر باشد از شما هزار [تن] چيره
ميشوند دو هزار [تن] را به اذن خداوند و
خداوند همراه [با] صبوران [است]
-
شايسته نيست برای نبی (
خبر و پيغام رسانی ) كه باشد برايش اسيری تا اينكه قتل عام (
كشتار ) كند در زمين ، ميخواهيد مال (
دارايی ، امكانات و متاع ) دنيا را و
خداوند ميخواهد آخرت را و خداوند قدرتمندی حكيمی [است]
-
اگر نبود نوشته شده ای (
حكمی ) از خداوند [كه] سبقت گرفت
، حتما لمس ميكرد ( می رسيد ) شما را در
آنچه كه اخذ كرديد ( به دست آورديد )
عذابی بزرگی را
-
پس بخوريد از آنچه كه غنيمت گرفتيد حلالی پاكی و
بترسيد خداوند را ، بدرستی خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]
-
ای نبی ( خبر و پيغام رسان
) بگو برای كسی كه در دستان شماست از اسيران ، اگر ميدانست خداوند در
قلبهايتان خيری را ، ميداد شما را خيری از آنچه كه گرفته شد از شما و
می آمرزيد برايتان و خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]
-
و اگر بخواهند خيانت كنند تو را ، پس خيانت كرده
اند خداوند را از قبل ، پس تمكين داد از ايشان و خداوند دانايی حكيمی [است]
-
بدرستی كسانی كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و
كوشيدند به اموالشان و جانهايشان در راه خداوند و كسانی كه ماوا دادند
و ياری كردند ، ايشان بعضيشان ( دوستان )
سرپرستان بعضی [هستند] و كسانی كه ايمان
آوردند و هنوز مهاجرت نكرده اند ، نيست برايتان از دوستی (
سرپرستی ) ايشان از چيزی تا اينكه مهاجرت
كنند و اگر ياری خواهند شما را در دين ، پس برای شماست ياری ، مگر برای
قومی كه مابينتان و مابينشان ميثاقی ( پيمانی
) [باشد] و خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد
بينايی [است]
-
و كسانی كه كفران كردند بعض ايشان دوستان (
سرپرستان ) بعضی [هستند]
اگر انجام نداديد ( به كار نبستيد ) آن
را ، باشد فتنه ای در زمين و فسادی ( تبهكاری
) بزرگی
-
و كسانی كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و كوشش
كردند در راه خداوند و كسانی كه ماوا دادند و ياری كردند ، ايشان ،
ايشانند مومنان حقيقی ، برايشان آمرزشی و رزقی گرامی [است]
-
و كسانی كه ايمان آورند از بعد [آن]
و مهاجرت كنند و كوشش كنند همراه شما پس ايشان از شمايند و دارای
مهربانی ها ( خويشاوندان ، نزديكان ) [هستند]
، بعض ايشان سزاوارتر ( ارجح تر ) به
بعضی در كتاب خداوند [هستند] ، بدرستی
خداوند به هر ( تمام ) چيزی داناست