Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

10-06-2022

 

سوره انفال ، مدنی 75 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. ميپرسند تو را از انفال ( در مورد غنايم جنگی ، اموال بی صاحب ) ، بگو انفال برای خداوند و رسول [است] ، پس تقوی كنيد خداوند را و اصلاح كنيد مابينتان را و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را ، اگر شماييد مومنان

  2. جز اين نيست كه مومنان ، كسانی [هستند] كه زمانی كه ياد شود خداوند به هراسد ( به لرزد ) قلبهايشان و زمانی كه تلاوت شود برايشان آياتش ، بيافزايد ايشان را ايمانی و برای سرورشان توكل ميكنند

  3. كسانی كه به پا ميدارند نماز را و از آنچه كه رزقمند كرديم ايشان را انفاق ميكنند

  4. ايشان ، ايشانند مومنان حقيقی ، برايشان درجاتی نزد سرورشان و آمرزشی و رزقی كريمی ( گرامی ) [باشد]

  5. همچنان كه خارج كرد تو را سرورت از خانه ات به حقيقت ، و بدرستی فرقه ای از مومنان حتما كراهت داشتگان ( مجبور شدگان ) [بودند]

  6. مجادله ميكنند تو را در [مورد] حق بعد آنچه كه مبين شد ، گويا جز اين نيست كه سوق داده ميشوند به جانب مرگ و ايشان نظاره ميكنند

  7. و زمانی كه وعده ميداد شما را خداوند يكی از دو طايفه را ، بدرستی آن برايتان [باشد] و دوست ميداشتيد كه بدون  شوكتی ( هنگامه جنگی ) باشد برايتان و ميخواست خداوند كه محقق كند حق را به كلماتش و بريده شود دنباله كافران

  8. برای اينكه محقق كند حق را و باطل كند باطل را و اگر چه كراهت داشته باشد مجرمان

  9. زمانی كه استغاثه ( امداد ) ميخواستيد سرورتان را ، پس اجابت ( قبول ) كرد برايتان ، بدرستی من مدد ( ياری ) كننده شمايم به هزاری از ملائكه ، پس آيندگان ( عقب نشستگان ، پشت سران ، دوش به دوشان )

  10. و قرار نداد آن را خداوند مگر بشارتی و برای اينكه اطمينان يابد به آن قلبهايتان و نيست ياری مگر از نزد خداوند ، بدرستی خداوند قدرتمندی حكيمی [است]

  11. زمانی كه پوشانده ميشد شما را خواب ( چرت ) ، امنيتی از [جانب] او و نازل ميشد برايتان از آسمان آبی برای اينكه پاك كند شما را به آن و به برد از شما پليدی ( كثافت ) شيطان را و برای اينكه ربط دهد برای قلبهايتان و ثابت كند به آن قدمها را

  12. زمانی كه وحی ميكرد سرورت به جانب ملائكه ، بدرستی من همراه شمايم ، پس ثابت بداريد كسانی را كه ايمان آوردند ، به زودی می افكنم در قلبهای كسانی كه كفران كردند رعبی را ، پس بزنيد بالای گردنها را و بزنيد از ايشان هر ( تمام ) انگشتانی را

  13. آن به [اين دليل است كه] ايشان شقاوت ( دشمنی ) كردند خداوند و رسولش را و كسی كه شقاوت ميكند خداوند و رسولش را ، پس بدرستی خداوند شديد ( سخت ) عقوبت ( پيگرد ) [است]

  14. آن شمايان پس بچشيد آن را و بدرستی برای كافران عذاب آتش [است]

  15. ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه ملاقات كرديد كسانی را كه كفران كردند جنگنده ( در حال جنگ و ستيز ) ، پس پشت نكنيد ايشان را پشت كنندگان

  16. و كسی كه برگرداند ايشان را در چنين روزگاری پشتش را ( از جنگ منصرف شود ) ،  جز جنگجويانه ( تغيير در مكان جنگ ) برای قتالی ( پيكاری ) يا جا گيرنده ای به سوی گروهی ، پس مقيم شود به غضبی از خداوند و جايگاهش جهنم [است] و بد سرانجامی [است]

  17. پس نه كشته ايد ايشان را و ليكن خداوند كشت ايشان را و نه انداختی تو [تير را] زمانی كه افكندی و ليكن خداوند انداخت و برای اينكه امتحان كند مومنان را از [جانب] خودش امتحانی نيكويی را ، بدرستی خداوند شنوايی دانايی [است]

  18. آن شمايان و بدرستی خداوند خوار كننده ترفند كافران [است]

  19. اگر پيروزی ( گشايش ) خواهيد ، پس آمده است شما را پيروزی و اگر باز ايستيد پس آن بهتری [است] برايتان و اگر برگرديد ، برمی گرديم و هرگز بی نياز نمی كند از شما جمعتان ( اتحادتان ) چيزی را و اگر چه كثرت يابد و بدرستی خداوند همراه مومنان [است]

  20. ای كسانی كه ايمان آورديد ، اطاعت كنيد خداوند و رسولش را و رو برنگردانيد از وی و [در حاليكه] شما ميشنويد

  21. و نباشيد همچون كسانی كه گفتند شنيديم و [در حاليكه] ايشان نميشنوند

  22. بدرستی بدترين حيوانات نزد خداوند ، كران  گنگان ( لالها ) كسانی هستند كه انديشه نميكنند

  23. و اگر ميدانست خداوند در ايشان خيری را ، حتما می شنواند ايشان را ( شنوا ميكرد ايشان را ) و اگر می شنواند ايشان را حتما رو برميگرداندند و [در حاليكه] ايشان اعراض كنندگان [بودند]

  24. ای كسانی كه ايمان آورديد ، اجابت كنيد برای خداوند و برای رسول زمانی كه خواند شما را برای آنچه كه زنده كرد شما را و بدانيد كه بدرستی خداوند متحول ميكند بين مرد و قلبش را و بدرستی به سويش جمع آوری ميشويد

  25. و پرهيز كنيد فتنه ای را كه اصابت نمی كنند [فقط] كسانی را كه ظلم كردند از شما اختصاصا و بدانيد كه بدرستی خداوند سخت عقوبت ( پيگرد ) [است]

  26. و ياد كنيد زمانی را كه بوديد اندكی ضعيف شدگان در زمين ، ميترسيديد كه به دزدند شما را انسيان ( مردم ) ، پس ماوا داد شما را و تاييد ( پشتيبانی ) كرد شما را به پيروزيش ( ياريش ) و رزقمند كرد شما را از پاكی ها و باشد برايتان [كه] شكر گذاريد

  27. ای كسانی كه ايمان آورديد ، خيانت نكنيد خداوند و رسول را و [نه] خيانت كنيد امانتهايتان را و [در حاليكه] شما ميدانيد

  28. و بدانيد [كه] جز اين نيست كه اموال شما و اولادتان فتنه ای ( مايه امتحانی ) [هستند] و بدرستی خداوند نزد او اجری بزرگی [است]

  29. ای كسانی كه ايمان آورديد اگر پرهيزگاری كنيد خداوند را ، قرار ميدهد برايتان فرقانی ( جدا كننده و تميز دهنده ای ) را و ميزدايد از شما بدی هايتان را و می آمرزد برايتان و خداوند دارای فضل بزرگ [است]

  30. و زمانی كه مكر ميكرد به تو كسانی كه كفران كردند برای اينكه نگهدارند ( يكجا ساكن كنند ) تو را يا به قتل رسانند تو را يا خارج كنند تو را و مكر ميكردند و مكر ميكرد خداوند و خداوند بهترين مكر كنندگان [است]

  31. و زمانی كه تلاوت ميشود برايشان آيات ما ، گفتند شنيده ايم ، اگر ميخواستيم حتما ميگفتيم همانند اين را كه اين [نيست] مگر حماسه های گذشتگان ( بدوی ها )

  32. و زمانی كه گفتند بار خداوندا اگر بود اين ، آن حقی از نزدت ، پس بريزان  برايمان سنگهايی را از آسمان يا بياور ما را به عذابی دردناكی

  33. و [در صدد] نيست خداوند برای اينكه عذاب كند ايشان را [در حاليكه] و تو در [جمع] ايشان [هستی] و نيست خداوند عذاب كننده ايشان [درحاليكه] و ايشانند [ آنگاه كه] آمرزش می طلبند

  34. و چيست برايشان كه عذاب نكند ايشان را خداوند و [در حاليكه] ايشان سد ميكنند از مسجدالحرام و نيستند سرپرستانش ( نگهدارندگانشان ) ، كه اداره كنندگانش ( متوليانش ) [نيست] مگر متقيان و ليكن اكثرشان نميدانند

  35. و نيست نمازشان نزد خانه ، مگر صدا ( بانگ ، سوت ) زدنی و كف زدنی ، پس بچشيد عذاب را به [سبب] آنچه كه كفران ميكرديد

  36. بدرستی كسانی كه كفران كردند ، هزينه ميكنند اموالشان را برای اينكه سد كنند از راه خداوند ، پس به زودی هزينه  ميكنند آن را ، سپس ميباشد برايشان حسرتی ، سپس مغلوب ميشوند و كسانی كه كفران كردند به سوی جهنم جمع آوری ميشوند

  37. برای اينكه تميز ( جدا و سوا ) كند خداوند خبيث ( پليد ) را از پاك و قرار دهد خبيث را به بعض آن برای بعضی ، پس متراكم كند آن را جملگی ، پس قرار دهد آن را در جهنم ، ايشان ، ايشانند زيان كنندگان

  38. بگو برای كسانی كه كفران كردند ، اگر باز ايستند آمرزيده ميشود برايشان آنچه را كه سپری گشت و اگر بازگردند پس سپری گشته است سنت ( روال ) گذشتگان ( بدوی ها )

  39. و قتال ( پيكار ) كنيد ايشان را تا نباشد فتنه ای و باشد دين همگی آن برای خداوند ، پس اگر باز ايستادند پس بدرستی خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد بينايی [است]

  40. و اگر روی برگرداندند ، پس بدانيد [كه] بدرستی خداوند سرپرست شماست ، خوب سرپرستی و خوب ياوری [است]

  41. و بدانيد بدرستی آنچه را كه غنيمت گرفتيد از چيزی ، پس بدرستی برای خداوند خمس ( يك پنجم ) آن [است] و [همچنين] برای رسول و برای دارای قرابت و يتيمان و مسكينها و در راه ماندگان ( مسافر ) [است] اگر ايمان آورديد به خداوند و آنچه كه نازل كرديم برای بنده خودمان [در] روز فرقان ( جدايی ، شكاف ) ، روز ملاقات دو جمع و خداوند برای هر ( تمام ) چيزی توانايی [است]

  42. زمانی كه بوديد به ناحيه ای نزديك و ايشان به ناحيه ای دور و كاروان پايين تر از شما [بود] و اگر وعده ميگذارديد حتما اختلاف می كرديد در ميعاد ( وعده شده ، وعده گاه ) و ليكن تا اينكه مقتضی كند خداوند كاری را  باشد انجام شده ای ، برای اينكه نابود شود كسی كه نابود شد از بينه ای ( برهانی ) و زنده شود كسی  كه زنده شد از بينه ای ( دليلی آشكاری ) و بدرستی خداوند حتما شنوايی دانايی [است]

  43. زمانی كه نشان ميداد تو را ايشان خداوند در خوابت اندكی و اگر نشان ميداد تو را ايشان زيادی ، حتما بزدل ميشديد و حتما تنازع ميكرديد در كار و ليكن خداوند سلامت كرد ( تسليم كرد ) ، بدرستی او داناست به دارايی سينه ها

  44. و زمانی كه ايشان را نشان ميداد [به] شما ، زمانی كه ملاقات كرديد در چشمانتان اندكی و اندك كرد شما را در ديدگانشان برای اينكه تا مقتضی كند خداوند كاری را باشد انجام شده ای و به سوی خداوند برگردانده ميشود كارها

  45. ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی كه ملاقات كرديد گروهی را ، پس ثابت باشيد و ياد كنيد خداوند را بسياری ، باشد برايتان [كه] رستگار شويد

  46. و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را و تنازع نكنيد ، پس بی حوصله ( نا اميد ، سست و ترسو ) ميشويد و ميرود چيرگی ( توانايی ، مهربانی ) شما و صبر كنيد [كه] بدرستی خداوند همراه صبوران است

  47. و نباشيد همانند كسانی كه خارج شدند از ديارشان سرخوشی و [جهت] خودنمايی  انسيان ( مردم ) را و سد ميكردند از راه خداوند و خداوند به آنچه كه عمل ميكنند احاطه كننده ای [باشد]

  48. و زمانی كه زينت داد برايشان شيطان اعمالشان را و گفت غالب ( چيره ) نشود شما را امروز از انسيان ( مردم ) و بدرستی من همراهی ( پشتيبانی ) برايتان [هستم] ، پس زمانی كه ديد دو گروه را ، كنار كشيد بر پشتش و گفت بدرستی من متبری از شما [هستم] ، بدرستی من ميبينم آنچه را كه نمی بينيد ، بدرستی من ميترسم خداوند را و خداوند سخت پيكرد [است]

  49. زمانی كه ميگفت منافقان و كسانی كه در قلبهايشان مرضی [بود] ، فريب داد ( مغرور كرد ) اينان را دينشان و كسی كه توكل ميكند برای خداوند پس بدرستی خداوند قدرتمندی حكيمی [است]

  50. و اگر به بينی زمانی را كه می ميراند كسانی را كه كفران كردند ملائكه ، ميزنند سيمايشان و پشتهايشان را و بچشيد عذاب آتش سوزان را

  51. آن به [سبب] آنچه كه پيش فرستاد دستانتان و بدرستی خداوند نيست به ظلم كننده ای برای بندگان

  52. روال آل فرعون  و كسانی كه از قبل ايشان كفران كردند به آيات خداوند ، پس گرفت ايشان را خداوند به گناههايشان ، بدرستی خداوند قدرتمندی سخت پيگرد [است]

  53. آن به [اين دليل است كه] خداوند نيست تغيير دهنده ای نعمتی را [كه] ارزانی كرد آن را برای قومی تا اينكه تغيير دهند آنچه را كه به خويشتن [دارند] و بدرستی خداوند شنوايی دانايی [است]

  54. روال آل فرعون و كسانی كه از قبل ايشان [بودند] ، تكذيب كردند به آيات سرورشان ، پس نابود كرديم ايشان را به [سبب] گناهانشان و غرق كرديم آل فرعون را و همگی بودند ظالمان

  55. بدرستی بدترين حيوانات نزد خداوند كسانی هستند كه كفران كردند پس ايشان ايمان نمی آورند

  56. كسانی را كه عهد بستی از ايشان ، سپس نقض ميكنند عهدشان را در هر مرتبه ای و ايشان نمی ترسند

  57. پس اگر دريافتی ايشان را در جنگ ، پس متواری كن به ايشان كسی كه پشتشان باشد ، باشد برايشان [كه] متذكر شوند

  58. و اگر ترسيدی از قومی خيانتی را ، پس بيافكن برايشان بر يكسانی ( همانطوری عمل كن ) ، بدرستی خداوند دوست نميدارد خيانت كاران را

  59. و گمان نكند كسانی كه كفران كردند كه سبقت ( پيشی ) گرفتند ، بدرستی ايشان عاجز نميكنند ( نمی توانند بكنند )

  60. و فراهم كنيد ( آماده كنيد ) برايشان آنچه را كه استطاعت داشتيد از نيرويی و از بندهای ( افسار و زين و ركاب شده ) اسبان [تا] بترسانيد به آن دشمنان خداوند و دشمنانتان را و ديگران را از غير ايشان [كه] نمی شناسيد ايشان را ، خداوند ميشناسد ايشان را و آنچه را كه هزينه ميكنيد از چيزی در راه خداوند ، پرداخت ميشود به سويتان و شما ظلم كرده نميشويد

  61. و اگر تمايل كردند برای تسليم شدن ، پس تمايل كن برايشان و توكل كن برای خداوند [كه] بدرستی او ، اوست شنوای دانا

  62. و اگر ميخواهند كه نيرنگ كنند تو را ، پس بدرستی كافی است تو را خداوند ، اوست كسی كه تاييد كرد تو را به ياريش و به مومنان

  63. و الفت انداخت مابين قلبهايشان ، اگر چه هزينه ميكردی آنچه را كه در زمين [است] جملگی ، نمی توانستی الفت اندازی مابين قلبهايشان  و ليكن خداوند الفت انداخت مابينشان ، بدرستی او قدرتمندی دانايی [است]

  64. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) كافی است تو را خداوند و كسی كه تبعيت كرد تو را از مومنان

  65. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) تشويق كن مومنان را برای قتال ( پيكار ) ، كه اگر باشد از شما بيست [تن] صبوران ، غالب می شوند ( چيره شوند ) دويست [تن] را و اگر باشد از شما صد [تن] غالب ميشوند هزار [تن] از كسانی را كه كفران كردند ، به اين دليل كه ايشان قومی هستند كه نمی فهمند

  66. الان تخفيف داد ( كاست ) خداوند از شما و دانست بدرستی در شما ضعفی را ، پس اگر باشد از شما صد [تن] صبوری چيره ميشوند دويست [تن] را و اگر باشد از شما هزار [تن] چيره ميشوند دو هزار [تن] را به اذن خداوند و خداوند همراه [با] صبوران [است]

  67. شايسته نيست برای نبی ( خبر و پيغام رسانی ) كه باشد برايش اسيری تا اينكه قتل عام ( كشتار ) كند در زمين ، ميخواهيد مال ( دارايی ، امكانات و متاع ) دنيا را و خداوند ميخواهد آخرت را و خداوند قدرتمندی حكيمی [است]

  68. اگر نبود نوشته شده ای ( حكمی ) از خداوند [كه] سبقت گرفت ، حتما لمس ميكرد ( می رسيد ) شما را در آنچه كه اخذ كرديد ( به دست آورديد ) عذابی بزرگی را

  69. پس بخوريد از آنچه كه غنيمت گرفتيد حلالی پاكی و بترسيد خداوند را ، بدرستی خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]       

  70. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) بگو برای كسی كه در دستان شماست از اسيران ، اگر ميدانست خداوند در قلبهايتان خيری را ، ميداد شما را خيری از آنچه كه گرفته شد از شما و می آمرزيد برايتان و خداوند آمرزنده ای مهربانی [است]

  71. و اگر بخواهند خيانت كنند تو را ، پس خيانت كرده اند خداوند را از قبل ، پس تمكين داد از ايشان و خداوند دانايی حكيمی [است]

  72. بدرستی كسانی كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و كوشيدند به اموالشان و جانهايشان در راه خداوند و كسانی كه ماوا دادند و ياری كردند ، ايشان بعضيشان ( دوستان ) سرپرستان بعضی [هستند] و كسانی كه ايمان آوردند و هنوز مهاجرت نكرده اند ، نيست برايتان از دوستی ( سرپرستی ) ايشان از چيزی تا اينكه مهاجرت كنند و اگر ياری خواهند شما را در دين ، پس برای شماست ياری ، مگر برای قومی كه مابينتان و مابينشان ميثاقی ( پيمانی ) [باشد] و خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد بينايی [است]

  73. و كسانی كه كفران كردند بعض ايشان دوستان ( سرپرستان ) بعضی [هستند] اگر انجام نداديد ( به كار نبستيد ) آن را ، باشد فتنه ای در زمين و فسادی ( تبهكاری ) بزرگی

  74. و كسانی كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و كوشش كردند در راه خداوند و كسانی كه ماوا دادند و ياری كردند ، ايشان ، ايشانند مومنان حقيقی ، برايشان آمرزشی و رزقی گرامی [است]

  75. و كسانی كه ايمان آورند از بعد [آن] و مهاجرت كنند و كوشش كنند همراه شما پس ايشان از شمايند و دارای مهربانی ها ( خويشاوندان ، نزديكان ) [هستند] ، بعض ايشان سزاوارتر ( ارجح تر ) به بعضی در كتاب خداوند [هستند] ، بدرستی خداوند به هر ( تمام ) چيزی داناست