02-04-2022

سوره نازعات ، مكی 46 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

1. سوگند كشمكش ( ستيزه ، منازعه ، مرافعه ، جهاد ، جنگ ، اشتياق و... ) كنندگان را ، پيشبردی ( غرق كردنی )

2. و كشندگان ، كشيدنی ( كششی ) را [يا نشاط كنندگان ، نشاطی را]

3. و شنا كنندگان ، شنايی ( شناوری ) را

4. پس سبقت گيرندگان ، سبقتی ( سبقت گرفتنی ) را

5. پس تدبير كنندگان كاری ( فرمانی ) را

6. روزی كه ميلرزد لرزنده ( می جنبد جنبده )

7. دنبال ميكند آن را كاری سخت تر از آن ( از پی آن آيد سخت تری ، بعد آن لرزش سختتری آيد )

8. قلبهايی در چنين روزگاری مضطربی [است]

9. ديدگانش پايين افتاده ای [باشد]

10. ميگويند آيا ما حتما باز گردندگان  در حفره ( گودال ، حالت اوليه خلقت در روی سياره زمين ) [هستيم]

11. آيا زمانی [در حالی] كه بوديم استخوانی پوسيده ای ( ريزه ريزه و جدا شده ای )

12. گويند [اگر] اين چنين شود ، آنگاه تكراری ( دوباره زنده شدنی ) زيانمند شده ای [باشد]

13. پس جز اين نيست كه آن صدا كردنی يكباره ای [است]

14. پس آنگاه ايشانند روی زمين ( دشت خوفناك ، جايی كه كسی قبلا آنجا نبوده است )

15. آيا آمد تو را حكايت موسی

16. زمانی كه ندا داد او را سرورش به دره ( وادی ) مقدس طوی

17. برو به جانب فرعون ، بدرستی او طغيان كرد

18. پس بگو آيا برايت [هست] به سوی اينكه پاكيزه شوی

19. و هدايت كنم تو را به سوی سرورت ، پس بترسی ( پرهيزگاری كنی )

20. پس نشان داد او را نشانه ( معجزه ) بزرگ

21. پس تكذيب كرد و عصيان كرد

22. سپس پشت كرد و [در حاليكه] ميدويد ( با عجله ميرفت )

23. پس جمع كرد ، پس ندا داد

24. پس گفت من سرور شما بلند مرتبه ( عالی ، والا مقام ) [هستم]

25. پس گرفت او را خداوند [جهت] عبرت ديگران و گذشتگان

26. بدرستی در آن حتما عبرتی [است] برای كسی كه ميترسد

27. آيا شماييد سختتر خلقتی يا آسمان كه بنيان كرد آن را

28. بلند كرد سقف ( بلندی ، ارتفاع ، قامت ) آن را ، پس درست كرد آن را

29. و تاريك كرد شبش را و خارج كرد روشنايی آن را

30. و زمين را بعد آن گسترانيدش

31. خارج كرد از آن آبش و مرتعش را

32. و كوهها ، لنگر انداخت آن را

33. متاعی برايتان و برای چهار پايانتان

34. پس آنگاه كه آيد بلای ( مصيبت ) بزرگ

35. روزی كه متذكر ميشود انسان آنچه را كه سعی ( تلاش ) كرد

36. بارز ( هويدا ) شود جهنم برای كسی كه می بيند

37. پس اما كسی كه طغيان كرد

38. و دنبال كرد ( انتخاب كرد ) زندگانی دنيا را

39. پس بدرستی جهنم آن ماواست ( منزل و خانه است )

40. و اما كسی كه ترسيد مقام سرورش را و نهی كرد نفس ( خويش ) را از خواسته ( ميل ، خواهش ، هوس )

41. پس بدرستی باغ ، آن ماواست ( خانه ، منزل است )

42. ميپرسند تو را از ساعت ( قيامت ) كی باشد برقراری آن ( وقوع يافتن آن )

43. در چه تو را ( تو را در چه باشد ) از ذكر آن ( برملا كردن زمان آن )

44. به سوی سرورت انتهای آن [است] ( كار آن به خداوند مربوط ميشود )

45. جز اين نيست كه تو هشدار دهنده ای كسی را كه ميترسد آن را

46. بدرستی ايشان روزی كه ميبينند آن را ، گويا درنگ نكرده اند جز شبانگاهی يا روزش را