Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

02-04-2022

 

 

سوره نوح ، مكی 28 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. ما ارسال كرديم نوح را به سوی قومش كه هشدار ده قومت را از قبل اينكه بيايد ايشان را عذابی دردناكی

  2. گفت ای قوم من ، بدرستی من برای شما هشدار دهنده ای آشكاری [هستم]

  3. كه بندگی ( عبادت ) كنيد خداوند را و تقوی كنيد او را و اطاعتم كنيد

  4. می آمرزد برايتان از گناهانتان و به تاخير می افكند شما را به سوی اجلی ( موعدی ) معلومی ، بدرستی اجل ( موعد ) خداوند زمانی كه آمد به تاخير افكنده نميشود اگر بدانيد

  5. گفت سرورم ، بدرستی من فراخواندم ( دعوت كردم ) قومم را شبی و روزی

  6. پس نيافزوده است ايشان را خواندنم ( دعوتم ) مگر فراری ( رميدنی ، تنفری ) را

  7. و بدرستی من هر زمان كه فراخواندم ايشان را برای اينكه بيامرزی برايشان ، قرار دادند انگشتانشان را در گوشهايشان و به پوشانيدند جامه هايشان را و اصرار كردند  و خود بزرگی كردند خودخواهی را

  8. سپس بدرستی من دعوت كردم ايشان را علنی ( با صدای بلند و آشكاری )

  9. سپس بدرستی من علنی ( هويدا ) كردم [دعوت عمومی كردم] برايشان و درگوشی كردم ( خصوصی نمودم ) برايشان نجواهايی را

  10. پس گفتم آمرزش بخواهيد سرورتان را ، بدرستی او باشد آمرزنده ای

  11. ميفرستد آسمان را برايتان مداومی ( ريزانی ، پشت سر همی ، پيوسته ای )

  12. و مدد ( ياری ، توسعه ) ميكند شما را به اموالی و پسران و قرار ميدهد برايتان باغهايی را و قرار ميدهد برايتان چشمه هايی را

  13. چيست برای شما كه اميد نداريد برای خداوند حرمتی ( احترامی ، شكوهی ) را

  14. و [در حاليكه] خلق كرده است شما را گوناگون ( مختلف ، نوع به نوع ، رنگارنگ و نژاد به نژاد )

  15. آيا نديده ايد كه چگونه خلق كرد خداوند هفت آسمانهايی را طبقاتی ( طبقه طبقه بالای هم ، روی هم چيده شده ، طبق طبق )

  16. و قرار داد ماه را در آنها نوری و قرار داد خورشيد را چراغی

  17. و خداوند رويانيد شما را از زمين نباتی ( رويدنی ، رويشی )

  18. سپس برميگرداند شما را در آن و خارج ميكند شما را اخراجی ( خارج كردنی )

  19. و خداوند قرار داد برايتان زمين را بسط داده شده ای ( گسترده ای ، مفروشی )

  20. برای اينكه درپوييد از آن راه هايی را ، گشاده ای ( فراخی )

  21. گفت نوح  سرورم ، بدرستی ايشان عصيانم كردند و تبعيت كردند كسی را كه نيافزوده است او را مالش و فرزندش مگر خسرانی ( زيانی )

  22. و مكر كردند مكری بزرگ شده ای را

  23. و گفتند رها نكنيد خدايانتان را و ول نكنيد  ود  و نه سواع  و نه يغوث  و يعوق و نسرا را

  24. و [در حاليكه] گمراه كرده اند بسياری را و نيافزايد ظالمان را مگر گمراهی

  25. از [بحر] آنچه كه خطاهايشان [بود] غرق شدند ، پس داخل شدند آتشی را ، پس نيافته اند برايشان ( خودشان ) از غير خداوند ياورانی را

  26. و گفت نوح ، سرور رها ( ول ) نكن ( باقی نگذار ) بر زمين از كافران دياری را

  27. بدرستی تو ، اگر رها ( ول ) كنی ايشان را ، گمراه ميكنند بندگانت را و نزايند مگر فجور كننده ای ( فسق كننده ای ) ناسپاسی را

  28. سرورم بيامرز برايم و برای والدينم و برای كسانی كه داخل شود خانه ام  را مومنی و برای مردان مومن و زنان مومن و نيافزای ظالمان را مگر نابودی ( هلاكتی )