-
تسبيح می كند برای خداوند آنچه كه
در آسمانها و آنچه كه در زمين [است] ،
پادشاه ( فرمانروای ) مقدس (
مورد تقديس ، پاك ) عزيز (
قدرتمند ) حكيم
-
اوست كسی كه مبعوث كرد (
برانگيخت ) در عامه ( عموم ) مردم
رسولی را از خودشان [كه] تلاوت می كند
برايشان آياتش را و پاك می گرداند ايشان را و ياد می دهد ايشان را كتاب
و حكمت و اگر چه بودند از قبل حتما در گمراهی آشكاری
-
و ديگرانی از ايشان [كه]
هنوز ملحق نشده اند به ايشان و اوست عزيز (
قدرتمند ) حكيم
-
آن فضل خداوند [است
كه] عطا می كندش كسی را كه می خواهد و خداوند دارای فضل بزرگ [است]
-
مثال كسانی كه بار شدند تورات را ،
سپس حمل نكردندش ، همانند مثال خری ( باركشی
) [است] كه حمل می كند كتابهايی را ، بد
[است] مثال قوم كسانی كه تكذيب كردند به
آيات خداوند و خداوند هدايت نمی كند قوم ظالمان را
-
بگو ای كسانی كه يهودی شديد اگر
گمان كرديد [كه] بدرستی شما دوستانی برای
خداوند [هستيد] از غير انسيان (
مردم ) پس تمنا ( التماس ) كنيد
مرگ را اگر شماييد راستگويان
-
و تمنا نمی كنندش ابدا (
هرگز ) به [سبب]
آنچه كه پيش فرستاد دستانشان و خداوند داناست به ظالمان
-
بگو بدرستی مرگ ، همان كه فرار می
كنيد از آن ، پس بدرستی آن ملاقات می كند شما را ، سپس برگردانده
ميشويد به سوی دانای غيب و شهادت ( آشكار
) ، پس خبر می دهد شما را به آنچه كه عمل می كرديد
-
ای كسانی كه ايمان آورديد ، زمانی
كه خوانده شويد برای نماز در روز جمعه ( روز جمع
شدن ) ، پس بشتابيد به سوی ذكر خداوند و رها كنيد معامله را ،
آن عمل شما بهتری برايتان است اگر شما می دانيد
-
پس زمانی كه بجا آمد (
خوانده شد ) نماز ، پس منتشر (
پراكنده ) شويد در زمين و بجوييد (
كسب كنيد ) از فضل خداوند و ذكر ( ياد
) كنيد خداوند را بسياری ، باشد برای شما كه رستگار شويد
-
و زمانی كه به بينند تجارتی يا
سرگرمی را ، متفرق ( پراكنده ) شوند به
سويش و رها كنند تو را [در حاليكه]
ايستاده ای ، بگو آنچه كه نزد خداوند [است]
بهتری از سرگرمی و از تجارت [است] و
خداوند بهترين رزق ( روزی ) دهندگان [است]