سوره احقاف

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره احقاف ، مكی 35 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

حم
نازل كردن كتاب از [جانب] خداوند عزيز ( قدرتمند ) حكيم [است]
خلق نكرديم آسمانها و زمين را و آنچه را كه مابين آن دو است مگر به حق و اجلی ( موعدی ) معلومی و كسانی كه كفران كردند از آنچه كه هشدار شدند ، اعراض كنندگانند
بگو آيا ديديد آنچه را كه ميخوانيد از غير خداوند ، نشانم دهيد چه چيز خلق كردند از زمين يا برايشان شراكتی در آسمانهاست ، بياوريد مرا به كتابی از قبل اين يا اثری ( رد پايی ، نشانه ای ) از علمی اگر هستيد راستگويان
و كيست گمراه تر از كسی كه ميخواند از غير خداوند كسی را [كه] اجابت نميكند برايش به سوی روز قيامت و ايشانند از دعايشان ( خواندنشان ) غافلان
و زمانی كه جمع آوری شود انسيان ( مردم ) باشند برايشان دشمنانی و باشند به عبادت ( بندگی ) ايشان كافران
و زمانی كه تلاوت شود برايشان آيات ما بيناتی ( دلايل آشكاری ) ، گويد كسانی كه كفران كردند به حقيقت ، زمانی كه آمد ايشان را ، اين [است] جادوی آشكاری
يا ميگويند افترا بست او ، بگو اگر افترا بستم آن را ، پس مالك ( صاحب اختيار ) نيستيد برايم از خداوند چيزی را ، اوست داناتر به آنچه كه روا ميكنيد ( فرو ميشويد ) در آن ، كافی [است] به او شاهدی بين من و بين شما و اوست آمرزنده مهربان
بگو نيستم من نو گرايی از رسولان و نميدانم چه عمل ميشود برايم و نه برای شما بدرستی تبعيت [نه] ميكنم مگر آنچه را كه وحی ميشود به سويم و نيستم من مگر هشدار دهنده ای آشكاری
بگو آيا ديديد اگر باشد از نزد خداوند و كفران كرديد به آن و شهادت دهد شاهدی از پسران اسرائيل برای مثلش ( همانندش ) ، پس ايمان آورد و خودخواهی كرديد ، بدرستی خداوند هدايت نمی كند قوم ظالمان را
و گفت كسانی كه كفران كردند برای كسانی كه ايمان آوردند ، اگر بود خيری سبقت نميگرفتند ما را به سوی آن و زمانی كه هدايت نشده اند به آن ، پس به زودی ميگويند اين دروغی قديمی ( كهنه ای ) [است]
و از قبلش كتاب موسی امامی ( پيشوايی ) و رحمتی و اين كتابی [است] تصديق كننده ای زبانی عربی برای اينكه هشدار دهد كسانی را كه ظلم كردند و بشارتی برای نيكوكاران [است]
بدرستی كسانی كه گفتند سرور ماست خداوند ، سپس استقامت كردند ، پس نيست ترسی برايشان و نيستند ايشان اندوهگينان
ايشانند اصحاب باغ ، جاودانانند در آن جزايی ( پاداشی ) به [سبب] آنچه كه عمل ميكردند
و توصيه كرديم انسان را به والدينش ( پدر و مادرش ) نيكويی را ، بارور شد او را مادرش با كراهت ( سختی ، مشكلی ، بی ميلی ) و زاييد ( وضع حمل ) كرد او را به كراهت ( مشقت ، سختی ) و حمل او و جدا كردنش ( از شير گرفتنش ) سی ماهگی ، تا زمانی كه رسيد شدتش را و رسيد چهل سالگی را ، گفت سرورم برانگيز مرا كه شكر كنم نعمت تو را آنكه متنعم كردی برايم و برای والدينم و اينكه عمل كنم صالحی را [تا] راضی شوی آن را و اصلاح گردان برايم در نسلم ( ذريه و زاد و رودم ) ، بدرستی من توبه كردم ( برگشتم ) به سويت و بدرستی من از مسلمانان ( تسليم شدگان ) [هستم]
ايشان كسانی [هستند] كه قبول ميكنيم از ايشان نيكتر [از] آنچه را كه عمل كردند و درميگذريم از گناهانشان ( اعمال بد و زشتشان ) در اصحاب باغ ، وعده راست آنكه وعده می يافتند
و كسی كه گفت برای والدينش اف برای شما دو نفر ، آيا وعده ميدهيد شما دو نفر مرا كه خارج كرده ميشوم ( از قبر بيرون می آيم ) و [در حاليكه] سپری گشت تمدنها ( قرنها ) از قبلم و آن دو نفر استغاثه ( فرياد خواهی ) می كردند خداوند را ، وای بر تو ايمان آور ، بدرستی وعده خداوند حقی [است] ، پس می گفت كه نيست اين مگر حماسه های گذشتگان ( افسانه های پيشينيان )
ايشانند كسانی كه حقيقت يافت برايشان سخن در امتهايی [كه] سپری گشته است از قبل ايشان از جن و انس ، بدرستی ايشان بودند خسران كنندگان ( زيان كاران )
و برای هر ( تمامی ) درجاتی [است] از آنچه كه عمل ميكنند و برای اينكه پرداخت ( وفا ) شود ايشان را اعمالشان و ايشان ظلم نميشوند
و روزی كه عرضه ميشود كسانی كه كفران كردند بر آتش ، برديد پاكی هايتان را در زندگانيتان دنيا و متنعم شديد به آن ، پس امروز جزا می يابيد عذاب خواری را به [سبب] آنچه كه خود بزرگی ميكرديد در زمين بدون حق ( نا حق ) و به [سبب] آنچه كه فسق ميكرديد
و ياد كن برادر عاد را زمانی كه هشدار داد قومش را به احقاف ( سرزمين احقاف ، ريگزار ) و [در حاليكه] گذشته بود هشدار دهندگان از پيش رويش و از پشت سرش كه عبادت ( بندگی ) نكنيد مگر خداوند را ، بدرستی من ميترسم برای شما عذاب روزی بزرگی را
گفتند آيا آمدی ما را برای اينكه بازگردانی ما را از خدايانمان ، پس بياور ما را به آنچه كه وعده ميدهی ما را اگر تو هستی از راستگويان
گفت جز اين نيست [كه] علم نزد خداوند [است] و ميرسانم ( ابلاغ ميكنم ) شما را آنچه را كه ارسال شدم به آن و ليكن من می بينم شما را قومی [كه] جهل ميكنيد
پس زمانی كه ديدند آن را [همچون] ابری جلو آينده وادی هايشان را ، گفتند اين ابری بارنده ماست ، بلكه آن آنچه كه عجله كرديد شما به آن بادی كه در آن عذابی دردناكی [است]
نابود ميكرد هر ( تمام ) چيزی را به فرمان سرورش ، پس صبح كردند [در حاليكه] ديده نمی شد مگر خانه هايشان ، آنچنان جزا ميدهيم قوم مجرمان را
و حتما مكان داده ايم ايشان را در آنچه كه مكان داديم شما را در آن و قرار داديم برای ايشان گوشی و چشمانی و دلهايی را ، پس بی نياز نكرد از ايشان گوشهايشان و نه ديدگانشان و نه دلهايشان از چيزی ، زمانی كه مجادله ميكردند به آيات خداوند و روی داد به ايشان آنچه را كه به آن تمسخر ميكردند
و حتما نابود كرده ايم آنچه را كه پيرامون شماست از قريه ها و توضيح داديم آيات را ، باشد برای ايشان كه بازگردند
پس چرا ياری نكرد ايشان را كسانی كه اتخاذ كردند از غير خداوند نزديكانی خدايانی را ، بلكه گم شدند از ايشان و آن دروغ پردازی ايشان [بود] و آنچه كه افترا ميبستند
و زمانی كه متوجه كرديم به سويت نفراتی از جن را ، گوش فرا ميدادند قرآن را ، پس زمانی كه حاضر شدند او را ( محمد رسول الله را ) ، گفتند گوش كنيد ( ساكت و گوش به زنگ باشيد ) ، پس زمانی كه گذشت ( مقتضی و تمام شد تلاوت قرآن ) برگشتند به سوی قومشان هشدار دهندگان
گفتند ای قوم ما ، ما شنيديم كتابی را كه نازل شد از بعد موسی ، تصديق كننده ای برای آنچه كه پيش رويش [ميباشد] كه هدايت ميكند به سوی حق و به سوی طريقتی ( مسيری ) مستقيمی ( پايداری )
ای قوم ما ، اجابت كنيد دعوت كننده ( رسول ) خداوند را و ايمان آوريد به او ( خداوند ) ، می آمرزد برای شما از گناهانتان و برهاند ( برطرف كند ) شما را از عذابی دردناكی
و كسی كه اجابت نميكند دعوت كننده خداوند را ، پس نيست به عاجز كننده ای در زمين و نيست برايش از غير او سرپرستانی ( دوستانی ) ، ايشانند در گمراهی آشكاری
آيا نديده اند كه بدرستی خداوند كسيست كه خلق كرد آسمانها و زمين را و خسته نشده است ( درنماند ) به خلقت آنها ، به توانايی [است] برای اينكه زنده كند مردگان را ، بله بدرستی او برای هر ( تمام ) چيزی قادری [است]
و روزی كه عرضه ميشود كسانی كه كفران كردند بر آتش ، آيا نيست اين به حق ، گويند بله سوگند سرور ما را ، گفت پس بچشيد عذاب را به [سبب] آنچه كه كفران ميكرديد
پس صبر كن چنانكه صبر كرد دارندگان عزم ( اراده ) از رسولان و عجله نكن برای ايشان ، چنانكه بدرستی ايشان امروز می بينند آنچه را كه وعده ميشدند ، درنگ نكرده اند مگر ساعتی از روز را رسيده ای ، پس آيا نابود ميشود مگر قوم فاسقان