سوره جاثيه

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره جاثيه ، مكی 37 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

حم
نازل شدن كتاب از [جانب] خداوند عزيز ( قدرتمند ) حكيم [است]
بدرستی در آسمانها و زمين حتما آياتی برای مومنين [است]
و در خلقت شما و آنچه كه برمی انگيزد از جانوری ، نشانه هايی [است] برای قومی [كه] يقين دارند
و اختلاف شب و روز و آنچه را كه نازل كرد خداوند از آسمان از رزقی ، پس زنده كرد به [وسيله] آن زمين را بعد مرگش و [به] حركت درآوردن بادها نشانه هايی برای قومی كه عقل ميكنند
اين است آيات خداوند [كه] تلاوت ميكنيم آن را برايت به حقيقت ، پس به كدام حديث ( سخن ) بعد خداوند و آياتش ايمان می آوريد
وای برای هر ( تمام ) بزهكاری گناه كاری
ميشنود آيات خداوند را [كه] تلاوت ميشود برايش ، سپس اصرار ميورزد خودخواهانه ای ، گويا نشنيده است آن را ، پس بشارت بده او را به عذابی دردناكی
و زمانی كه دانست از آياتمان چيزی را اتخاذ كند آن را مسخره ای ، ايشانند [كه] برايشان عذابی خوار كننده ای [است]
از وراء ايشان ( پس و پيش ايشان ) جهنم و بی نياز نميكند از ايشان آنچه را كه كسب كردند چيزی را و نه آنچه را كه اتخاذ كردند از غير خداوند سرپرستانی ( دوستانی ) را و برايشان عذابی بزرگی [است]
اين هدايتی [است] و كسانی كه كفران كردند به آيات سرورشان ، برايشان عذابی از پليدی ( كثافتی ) دردناكی [است]
خداوند كسی [است كه] تسخير ( رام ) كرد برای شما دريا را ، برای اينكه روان شود كشتی در آن به فرمانش و برای اينكه بجوييد ( كسب كنيد ) از فضلش و باشد برای شما كه شكر گزاريد
و تسخير ( رام ) كرد برای شما آنچه را كه در آسمانها و آنچه كه در زمين [است] جملگی از آن ، بدرستی در آن حتما آياتی [است] برای قومی [كه] تفكر ميكنند
بگو برای كسانی كه ايمان آوردند [كه] به بخشند ( درگذرند ) برای كسانی كه اميد ندارند روزهای خداوند را برای اينكه جزا دهد قومی را به [سبب] آنچه كه كسب ميكردند
كسی كه عمل كند صالحی را ، پس برای نفسش ( خودش ) [می باشد] و كسی كه بدی كرد ، پس برايش ( خودش ) [می باشد] ، سپس به سوی سرورتان برگردانده ميشويد
و حتما داده ايم پسران اسرائيل را كتاب و حكم و نبوت ( خبر رسانی ) و رزقمند كرديم ايشان را از پاكی ها و فضيلت داديم ايشان را بر عالميان
و داديم ايشان را بيناتی ( دلايل آشكاری ) از فرمان ( كار ) ، پس اختلاف نكردند مگر از بعد آنچه كه آمد ايشان را علم ( دانش ) اجحافی ( تعدی و جفايی ) مابينشان ، بدرستی سرور تو قضاوت ميكند بين ايشان روز قيامت در [مورد] آنچه كه در آن اختلاف ميكردند
سپس قرار داديم تو را بر شريعتی ( قوانينی ، مقررات و دستوراتی ) از فرمان ، پس تبعيت كن آن را و تبعيت نكن هواهای ( اميال ) كسانی را كه نمی دانند
بدرستی ايشان هرگز بی نياز نمی كنندت از خداوند چيزی را و بدرستی ظالمان بعض ايشان سرپرستان ( دوستان ) بعضی [هستند] و خداوند سرپرست متقيان [است]
اين بينايی ( ديده های شهود ) برای انسيان ( مردم ) و هدايتی و رحمتی برای قومی [است كه] يقين دارند
آيا حساب ( گمان ) كرد كسانی كه ورزيدند ( مرتكب شدند ) بدی ها را كه قرار ميدهيم ايشان را همچون كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را يكسانی ، زنده بودنشان و مرده بودنشان يكسانی [است] ، چگونه داوری ( قضاوت ) ميكنند
و خلق كرد خداوند آسمانها و زمين را به حق و برای اينكه جزا دهد هر ( تمام ) نفسی ( كسی ) را به [سبب] آنچه كه كسب كرد و ايشان ظلم كرده نميشوند
آيا پس ديدی كسی را [كه] اتخاذ كرد خدايش را هوايش ( خواسته دلش ) و گمراه كرد او را خداوند بر علمی و مُهر زد ( خاتمه و پايان داد ) بر گوشش و قلبش و قرار داد بر چشمش پرده هايی را ، پس كيست كه هدايت كند او را از بعد خداوند ، آيا پس متذكر نميشويد
و گفتند [كه] نيست آن مگر حياتمان [در] دنيا ، می ميريم و زنده ميشويم و نيست نابود كننده ما مگر زمانه ( طبيعت ) و نيست برايشان به آن از علمی كه ايشان [نيستند] مگر اينكه ظن ( گمان ) ميكنند
و زمانی كه تلاوت ميشود برايشان آياتمان بيناتی ( دلايل آشكاری ) ، نيست حجت ايشان مگر اينكه گفتند بياوريد به پدرانمان اگر هستيد راستگويان
بگو خداوند زنده ميكند شما را ، سپس می ميراند شما را ، سپس جمع آوری ميكند شما را به سوی روز قيامت [كه] نيست شكی در آن و ليكن اكثر انسيان ( مردم ) نمی دانند
و برای خداوندست فرمانروايی آسمانها و زمين و روزی [كه] به پا خيزد ساعت ( قيامت ) در چنين روزگاری خسران ميكند باطل شدگان ( بطلان كاران )
و می بينی هر ( تمام ) امتی را زانو زدگانی [هستند] هر ( تمام ) امتی خوانده ميشود به سوی كتابش ( مكتوب و نامه اش ) ، امروز جزا داده ميشوند آنچه را [كه] عمل ميكردند
اين مكتوب ( نامه ) ما سخن ميگويد برای شما به حقيقت ، ما ، ما می نگاشتيم آنچه را كه عمل ميكرديد
پس اما كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، پس داخل می كند ايشان را سرورشان در رحمتش ، آن ، آنست فرار ( نجات ، رستگاری ) آشكار
و اما كسانی كه كفران كردند ، آيا پس نبوده است كه آياتم تلاوت شود برايتان ، پس خودخواهی كرديد و بوديد قومی مجرمان
و زمانی كه گفته شود بدرستی وعده خداوند حقی است و ساعت را نيست شكی در آن ، گفتيد ندانيم كه چيست ساعت ( قيامت ) بدرستی ظن ( گمان ) ميكنيم [كه نيست] مگر گمانی ( حدسی ) و نيستيم ما يقين آورندگان
و آغاز كرد برايشان بدی ها ، آنچه را كه عمل كردند و روی دهد به ايشان آنچه را كه به آن مسخره می كردند
و گفته شود امروز فراموش ميكنيم شما را همچنان كه فراموش كرديد لقاء ( ديدار ) روزتان اين را و ماوای شما آتش [است] و نيست برای شما از ياری كنندگان
آن به اين خاطر است كه به درستی اتخاذ كرديد آيات خداوند را مسخره ای و فريب داد شما را زندگانی دنيا ، پس امروز نيستيد خارج شدگان از آن و نيستند كه توبه پذيرفته شوند
پس برای خداوند [است] ستايش ، سرور آسمانها و سرور زمين سرور عالميان
و برای اوست بزرگ منشی در آسمانها و زمين و اوست عزيز ( قدرتمند ) حكيم