Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

02-04-2022

 

 

سوره سجده ، مكی 30 آيه

 

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

  1. الم

  2. نازل شدن كتاب [كه] نيست شكی در آن از [جانب] سرور عالميان

  3. آيا ميگويند كه افترا بست آن را ، بلكه آن است حق از [جانب] سرورت برای اينكه هشدار دهی قومی را [كه] نيامد ايشان را از هشدار دهنده ای از قبلت ، باشد برای ايشان [كه] هدايت شوند

  4. خداوند كسيست كه خلق كرد آسمانها و زمين و آنچه كه مابين آن دو است در شش ايامي ، سپس مستولی شد ( استيلا يافت ) بر عرش ، نيست برايتان از غير او از سرپرستی و نه شفيعی ( مدافعي ) ، آيا پس متذكر نميشويد

  5. تدبير ميكند كار را از آسمان به سوی زمين ، سپس بالا ميرود به سويش در روزی كه باشد مقدار آن هزار ساليانی از آنچه كه ميشماريد

  6. او دانای غيب و شهود [هويدا است] عزيز ( قدرتمند ) مهربان

  7. كسی كه نيكو كرد هر ( تمام ) چيزی خلقتش را و شروع كرد خلقت انسان را از گلی

  8. سپس قرار داد نسلش را از سلاله ای ( سلسله و تباری ) از آبی پستی ( كم ارزش و فرومايه ای )

  9. سپس درست كرد او را و دميد در آن از روحش و قرار داد برای شما گوش و ديدگان و دلها را ، [جز] اندكی شكر نمی گذاريد

  10. و گفتند آيا زمانی كه گم گشتيم در زمين ، آيا ماييم حتما در خلقتی جديد ، بلكه ايشان به ملاقات سرورشان بی ايمان [هستند]

  11. بگو می ميراند شما را مَلَك مرگ ، آنكه وكيل ( نگهبان ، صاحب اختيار ) شده به شما ، سپس به سوی سرورتان برگردانده ميشويد

  12. و اگر به بينی زمانی را كه مجرمان به زير اندازند سرهايشان را نزد سرورشان ، سرور ما ديديم و شنيديم پس برگردان ما را [كه] عمل كنيم صالحی را ، ماييم يقين آورندگان

  13. و اگر می خواستيم حتما ميداديم هر ( تمام ) شخصی  هدايتش را و ليكن حقيقت يافت سخن از من [كه] حتما مملو ( آكنده ) ميسازم جهنم را از جنيان و انسيان ( مردم ) جملگی

  14. پس بچشيد به [سبب] آنچه كه فراموش كرديد برای ملاقات روزتان اين ، ما فراموش كرديم شما را و بچشيد عذاب جاودان را به [سبب] آنچه كه عمل ميكرديد

  15. جز اين نيست كه ايمان می آورد به آيات مان كسانی كه آنگاه كه يادآور شوند به آن فرو افتند سجده كنانی و تسبيح كنند به ستايش سرورشان و ايشان خود بزرگی نميكنند

  16. اعراض ( دوری و خودداری ) ميكند جنبهايشان ( كناره و پهلوهايشان ) از خوابگاه ها ، ، ميخوانند سرورشان را ترسی و طمعی ( چشم داشت و ميلی ) و از آنچكه رزقمند كرديم ايشان را انفاق ميكنند

  17. پس نميداند شخصی چه چيز مخفی شده برايشان از چشم روشنی جزايی ( پاداشی ) به [سبب] آنچكه عمل ميكردند

  18. آيا پس كسی كه بود مومنی همانند كسيست كه بود فاسقی ، برابر نيستند

  19. اما كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را پس برايشان باغهای ماوا [منزل است] نازل شده ای به [سبب] آنچه كه عمل ميكردند

  20. و اما كسانی كه فسق كردند پس ماوای ايشان آتش [است] هر زمان كه اراده كنند كه خارج شوند از آن اعاده ( برگردانده ) شوند در آن و گفته شود برايشان [كه] بچشيد عذاب آتش را ، آن را كه به آن تكذيب ميكرديد

  21. و حتما می چشانيم ايشان را از عذاب نزديكتر ، غير ( پيش از )  آن ( نزديك به آن ) عذاب بزرگ ، باشد برای ايشان كه برگردند

  22. و كيست ظالمتر از كسی كه متذكر شود به آيات سرورش ، سپس اعراض كند از آن ، بدرستی ما از مجرمان انتقام گيرندگان [هستيم]

  23. و حتما داده ايم موسی را كتاب پس نباش در ترديدی از ملاقاتش و قرار داديم او را هدايتی برای پسران اسرائيل

  24. و قرار داديم از ايشان امامانی ( ائمه ای ، پيشوايانی ) را [كه] هدايت ميكنند به فرمانمان ، چرا كه صبر كردند و به آيات ما يقين می آوردند

  25. بدرستی سرورت اوست كه جدا ميكند ( تشريح ميكند ) مابينشان روز قيامت در آنچه كه در آن اختلاف ميكردند

  26. آيا راهنمايی نكرده است برايشان [كه] چه بسيار نابود كرديم از قبل ايشان از تمدنها كه راه ميروند در مسكنهايشان ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است] ، آيا پس نميشنوند

  27. آيا نديده اند [كه] ما سوق ميدهيم ( ميرانيم ) آب را به سوی زمين بی آب ( خشك ) ، پس خارج ميكنيم به آن زراعتی ( كشاورزی ) را [كه] ميخورد از آن چهار پايانشان و خودشان ، آيا پس نمی بينند

  28. و ميگويند كی [باشد] اين گشايش ( پيروزی ، مسئلت ) اگر شماييد راستگويان

  29. بگو روز فتح ( گشايش ) نفع نمی كند كسانی را كه كفران كردند ايمانشان و نه ايشانند منتظران ( چشم به راهان ، مهلت داده شدگان )

  30. پس اعراض كن از ايشان و منتظر باش [كه] بدرستی ايشان منتظران ( چشم به راهان ) [هستند]