سوره عنكبوت

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره عنكبوت ، مكی 69 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

الم
آيا حساب كرد انسيان ( مردم ) كه ترك ( رها ) كرده ميشوند اگر چه ميگويند كه ايمان آورديم و ايشان امتحان نميشوند ( به فتنه انداخته نميشوند )
و حتما امتحان كرده ايم كسانی را كه از قبلشان [بوده اند] ، پس حتما ميداند ( ميشناسد ) خداوند كسانی را كه راست گفتند و حتما ميداند ( ميشناسد ) دروغگويان را
آيا گمان كرد كسانی كه عمل ميكنند بدی ها را كه سبقت ميگيرند ما را ، بد است آنچه را كه داوری ( قضاوت ) ميكنند
كسی كه اميد دارد لقاء خداوند را ، پس بدرستی اجل ( موعد ) خداوند حتما آمدنی [است] و اوست شنوايی دانا
و كسی كه سعی ( تلاش ) كند ، پس جز اين نيست كه سعی ميكند برای خودش ، بدرستی خداوند حتما بی نيازی از عالميان [است]
و كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، حتما محو ميكنيم ( می زداييم ) از ايشان بدی هايشان را و حتما جزا ( پاداش ) ميدهيم ايشان را بهتر از آنكه عمل ميكردند
و توصيه كرديم انسان را به والدينش ( پدر و مادرش ) نيكی را و اگر كوشيدند ( مجبور كردند ) آن دو تو را برای اينكه شرك ورزی ( شريك كنی ) به من ، آنچه را كه نيست برايت به آن دانشی ، پس اطاعت نكن آن دو را ، به سويم مرجع شماست ، پس خبر ميدهم شما را به آنچه كه عمل ميكرديد
و كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، حتما داخل ميكنيم ايشان را در [زمره] صالحان
و از انسيان ( مردم ) كسيست كه ميگويد ايمان آورديم به خداوند ، پس آنگاه كه اذيت شود در [راه] خداوند قرار دهد فتنه انسيان ( مردم ) را همانند عذاب خداوند و اگر آيد ياری از سرورت ، حتما ميگويند ما بوديم همراه شما ، آيا نيست خداوند به داناتر به آنچه كه در سينه های عالميان [است]
و حتما ميداند ( می شناسد ) خداوند كسانی را كه ايمان آوردند و حتما ميداند ( می شناسد ) منافقين را
و گفت كسانی كه كفران كردند برای كسانی كه ايمان آوردند ، تبعيت كنيد راه ما را و حتما حمل ميكنيم ( به دوش ميگيريم ) خطاهای شما را و نيستند ايشان به حمل كنندگان از خطاهای ايشان از چيزی ، بدرستی ايشان حتما دروغگويانند
و حتما حمل ميكنند بارهايشان را و بارهايی را همراه بارهايشان و حتما پرسيده ميشوند روز قيامت از آنچه كه افترا می بستند
و حتما ارسال كرده ايم نوح را به سوی قومش ، پس درنگ كرد در ايشان هزار سالی جز پنجاه سالی ( 950 سال قمری ) ، پس گرفت ايشان را طوفان و [در حاليكه] ايشان ظالمان [بودند]
پس نجات داديم او و اصحاب كشتی را و قرار داديم آن را نشانه ( معجزه ) ای برای عالميان
و ابراهيم ، زمانی كه گفت برای قومش ، عبادت ( بندگی ) كنيد خداوند را و تقوی كنيدش ، آن [عمل شما] بهتريست برايتان اگر شما ميدانيد
جز اين نيست كه عبادت ( بندگی ) ميكنيد از غير خداوند بتهايی را و درست ميكنيد بهتانی ( دروغ و نادرستی ) را ، بدرستی كسانی را كه عبادت ( بندگی ) ميكنيد از غير خداوند مالك نميباشند برای شما رزقی را ، پس بجوييد نزد خداوند رزقی را و بندگی ( عبادت ) كنيدش و شكر كنيد برايش ، به سويش برگردانده ميشويد
و اگر تكذيب شديد ، پس تكذيب كرده است امتی از قبل شما و نيست ( وظيفه ای ) برای رسول مگر ابلاغ آشكار
آيا نديده اند [كه] چگونه آغاز ميكند خداوند خلقت را ، سپس برميگرداندش ، بدرستی آن برای خداوند آسانی ( سهلی ) [است]
بگو سير كنيد در زمين پس بنگريد [كه] چگونه شروع كرد خلقت را ، سپس خداوند نشر ميدهد نشا ( انتشار ) آخرت را ، بدرستی خداوند برای هر چيزی قادری [است]
عذاب ميكند كسی را كه ميخواهد و رحم ميكند كسی را كه ميخواهد و به سويش برگردانده ميشويد
و نيستيد شما به عاجز كنندگان در زمين و نه در آسمان و نيست برای شما از غير خداوند از سرپرستی ( دوستی ) و نه ياوری
و كسانی كه كفران كردند به آيات خداوند و لقايش ( ملاقاتش ) ، ايشان نااميدند از رحمتم و ايشان ، برايشان عذابی دردناكی [است]
پس نبود جواب قومش جز اينكه گفتند بكشيد او را يا بسوزانيد او را ، پس نجات داد او را خداوند از آتش ، بدرستی در آن حتما آياتی [نشانه هايی است] برای قومی كه ايمان می آورند
و گفت جز اين نيست كه اتخاذ كرديد از غير خداوند بتهايی را [مايه] مودتی ( دوستی ) مابينتان در زندگانی دنيا سپس روز قيامت كفران ( بی ايمانی ) ميكند بعض شما به بعضی و لعن ( نفرين ) ميكند بعض شما بعضی را و ماوای شما آتش [است] و نيست برای شما از ياوران
پس ايمان آورد برای او لوط و گفت بدرستی من مهاجری به سوی سرورم [هستم] بدرستی او ، اوست عزيز حكيم
و بخشيديم برايش اسحاق و يعقوب را و قرار داديم در نسلش ( زادگانش ) نبوت و كتاب و داديم او را اجرش در دنيا و بدرستی او در آخرت حتما از صالحان [است]
و لوط زمانی كه گفت برای قومش [كه] بدرستی شما ، حتما می آوريد گناه آشكاری را [كه] سبقت نگرفت شما را ( قبلا انجام نداد ) به آن از شخصی از عالميان
آيا بدرستی شما حتما می آوريد مردان را و قطع ميكنيد راه را و می آوريد در محفلتان ناپسندی را ، پس نبود جواب قومش مگر اينكه گفتند بياوريد ما را به عذاب خداوند اگر تو هستی از راستگويان
گفت سرورم ، ياريم كن برای قوم مفسدان
و زمانی كه آمد رسولان ما ابراهيم را به بشارت ، گفتند ما نابود كنندگان اهل اين قريه [هستيم] ، بدرستی اهل آن بودند ظالمان
گفت بدرستی در آن لوط [است] ، گفتند ماييم داناتر به كسی كه در آن [است] ، حتما نجات ميدهيم او را و اهلش را مگر زنش كه باشد از ماندگان ( حكم بر آنان مقتضی شدگان )
و زمانی كه آمد رسولانمان لوط را ، محزون شد به ايشان و تنگ شد به ايشان توانی ( قدرت و نيرويی ) را و گفتند نترس و اندوهگين نشو ، ما نجات دهنده تو و اهلت ( خانواده ات ) [هستيم] مگر زنت كه باشد از باقيماندگان
ما نازل كنندگان [هستيم] بر اهل اين قريه بلايی را از آسمان به [سبب] آنچه كه فسق ميكردند
و حتما ترك ( رها ) كرديم از ايشان نشانه ای مبينی ( دليل آشكاری ) را برای قومی كه انديشه ميكنند
و به سوی مدين برادرشان شعيب را ، پس گفت ای قوم ، بندگی ( عبادت كنيد ) خداوند را و اميد داشته باشيد روز آخر را و گناه نكنيد در زمين مفسدانه
پس تكذيب كردند او را ، پس گرفت ايشان را لرزه ای ( زمين لرزه ای ) ، پس صبح كردند در خانه شان به زمين غلتيده گان
و عاد و ثمود و آشكار ( مبين و معلوم ) شده است برايتان از مسكنهايشان و زينت داد برايشان شيطان اعمالشان را پس سد كرد ايشان را از راه و بودند بينندگان
و قارون و فرعون و هامان و حتما آمده بود ايشان را موسی به بينات ، پس خود بزرگی كردند در زمين و نبودند سبقت گيرندگان
پس همگی را گرفتيم به گناهش ، پس از ايشان كسی بود كه ارسال كرديم برايش طوفان شنی و از ايشان كسی بود كه گرفت او را بانگ ( صيحه ) و از ايشان كسی بود كه فرو برديم به او زمين را و از ايشان كسی بود كه غرق كرديم و نبود خداوند برای اينكه ظلم كند ايشان را و ليكن خودشان را ظلم ميكردند
مثال كسانی كه اتخاذ كردند از غير خداوند سرپرستانی ( دوستانی ) را ، همچون مثال عنكبوت [است كه] اتخاذ كرد خانه ای را و بدرستی سست ترين خانه ها حتما خانه عنكبوت [است] اگر ميدانستند
بدرستی خداوند ميداند آنچه را كه ميخوانند از غير او از چيزی و اوست عزيز حكيم
و اين امثال را می زنيمش برای انسيان ( مردم ) و انديشه نميكند آن را مگر عالمان ( انديشمندان )
خلق كرد خداوند آسمانها و زمين را به حق ، بدرستی در آن حتما نشانه ای برای مومنان [است]
تلاوت كن آنچه را كه وحی ميشود به سويت از كتاب و به پا دار نماز را ، بدرستی نماز نهی ميكند از گناه آشكار و ناپسند و حتما ذكر خداوند بزرگتر است و خداوند ميداند آنچه را كه ميسازيد ( ميتراشيد )
و مجادله نكنيد اهل كتاب ( يهود و نصاری ) را مگر به آنكه آن نيكوتر [است] مگر كسانی كه ظلم كردند از ايشان و بگوييد ايمان آورديم به آنچه كه نازل شد به سويمان و نازل شد به سويتان و خدايمان و خدايتان يكيست و ماييم برايش مسلمانان ( تسليم شدگان )
و آنچنان نازل كرديم به سويت كتاب را ، پس كسانی كه داديم ايشان را كتاب ، ايمان می آورند به آن و از اينان كسيست كه ايمان می آورد به آن و بی اعتقادی ( كفران ) نميكند به آيات ما مگر كافران
و نبودی تو ( قادر نبودی ) كه تلاوت ( روخوانی ) كنی از قبل آن از كتابی و نه بنويسی آن را به دستت ، آنگاه حتما ريب ( شك ) ميكرد بطلان گران ( بطلان كاران ، نادرستان )
بلكه آن است آيات بيناتی ( دلايل آشكاری ) در سينه های كسانی كه داده شدند علم را و ناسپاسی نميكند به آياتمان مگر ظالمان
و گفتند چرا نازل نشد برايش آياتی از [جانب] سرورش ، بگو جز اين نيست كه آيات نزد خداوند [است] و جز اين نيست كه من هشدار دهند ای آشكاری [هستم]
آيا كفايت نكرد ايشان را كه ما نازل كرديم برايت كتاب را كه خوانده ميشود برايشان ، بدرستی در آن حتما رحمتی و ذكری برای قومی [است] كه ايمان می آورند
بگو كافی است به خداوند مابين من و مابين شما شاهدی ، ميداند آنچه را كه در آسمانها و زمين [است] و كسانی كه ايمان آوردند به باطل و كفران كردند به خداوند ، ايشان ، ايشانند زيان كاران
و عجله ميخواهند تو را به عذاب و اگر نبود اجلی ( موعدی ) معينی ، حتما می آمد ايشان را عذاب و حتما می آمد ايشان را غافل گيرانه ای و [در حاليكه] ايشان نميدانستند
به عجله می خواهند تو را به عذاب و بدرستی جهنم حتما محيط ( احاطه شده ) [است] به كافران
روزی كه ميپوشاند ايشان را عذاب از بالای سرشان و از زير پاهايشان و ميگويد بچشيد آنچه را كه عمل ميكرديد
ای بندگانم كسانی كه ايمان آورديد ، بدرستی زمين من وسعت يافته ای [است] ، پس بدرستی مرا پس عبادتم ( بندگيم ) كنيد
هر نفسی چشنده مرگ است ، سپس به سوی ما برگردانده ميشويد
و كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، حتما ماوا ميدهيم ايشان را از باغ ( بهشت ) غرفه ای [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها ، جاودانانند در آن ، خوب اجريست عالميان را
كسانی كه صبر كردند و برای سرورشان توكل ميكنند
و چه بسيار از جنبنده ای [كه] حمل نميكند رزقش را ، خداوند رزقمند ميكند او و [همچنين] شما را و اوست شنوای دانا
و اگر سوال كنی ايشان را ، كيست [كه] خلق كرد آسمانها و زمين را و رام كرد خورشيد و ماه را ، حتما ميگويند خداوند ، پس كجا دروغ پردازی می كنيد ( حقيقت را واژگون ميكنيد )
خداوند بسط ( توسعه ) ميدهد رزق را برای كسی كه ميخواهد از بندگانش و تقدير ميكند ( اندازه گيری ميكند ) برايش ، بدرستی خداوند به هر ( تمام ) چيزی دانايی [است]
و اگر سوال كنی ايشان را [كه] كيست كه نازل كرد از آسمان آبی را ، پس زنده كرد به [وسيله] آن زمين را از بعد مرگش ، حتما ميگويند خداوند ، بگو ستايش برای خداوندست ، بلكه اكثرشان انديشه نميكنند
و نيست اين زندگانی دنيا مگر بازيچه و سرگرمی و بدرستی سرای آخرت حتما آن زندگانی [واقعی است] اگر بدانند
پس زمانی كه سوار شوند در كشتی ، بخوانند خداوند را مخلص شدگان برايش دين را ، پس زمانی كه نجات داد ايشان را به سوی خشكی ، آنگاه ايشان شرك ميورزند
برای اينكه كفران كنند به آنچه كه داديم ايشان را و برای اينكه متمتع شوند ، پس به زودی ميدانند
آيا نديده اند [كه] ما قرار داديم حرمی امنی را و [در حاليكه] ربوده ميشود انسيان ( مردم ) از پيرامونشان ، آيا پس به باطل ايمان می آورند و به نعمت خداوند كفران ميكنند
و كيست ظالمتر از كسی كه افترا بست برای خداوند كذبی را ، يا تكذيب كرد به حق زمانی كه آمد او را ، آيا نيست در جهنم منزلی برای كافران
و كسانی كه سعی ( كوشش و تلاش ) كردند در [راه] ما ، حتما هدايت ميكنيم ايشان را راههايمان و بدرستی خداوند حتما همراه نيكوكاران [است]