سوره حج

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

24-03-2022

سوره حج ، مدنی 78 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

ای مردم ( انسيان ) ، تقوی ( پرهيزگاری ) كنيد سرورتان را ، بدرستی زلزله ساعت ( قيامت ) چيزی بزرگی [است]
روزی كه می بينيد آن را ، فراموش ميكند هر شير دهی از آنچه كه شير داد و زمين گذارد ( سقط ) كند هر دارای حملی ( آبستنی ) بارش ( جنينش ) را و می بينی انسيان ( مردم ) را مست ( مدهوش ) و [در حاليكه] نيستند ايشان به مستی ، و ليكن عذاب خداوند شديدی [است]
و از انسيان ( مردم ) ، كسيست كه مجادله می كند در [مورد] خداوند بدون علمی و تبعيت می كند هر شيطانی سركشی را
نوشته ( تقدير و حكم ) شد برايش [برای شيطان كه] ، بدرستی كسی كه دوستی ( سرپرستی ) كند او را ، پس بدرستی او گمراهش می كند و راهنمايی می كندش به سوی عذاب سوزان
ای انسيان ( مردم ) ، اگر شماييد در شكی از بعثت ( برانگيختن و زنده كردن در روز قيامت ) ، پس ما خلق كرديم شما را از خاكی ، سپس از نطفه ای ، سپس از علقی ( آويزان و معلقی ، خون بسته ای ) ، سپس از پاره گوشتی خلق ( درست و كامل ) شده ای و غير خلق ( درست و كامل ) شده ای ، برای اينكه مبين ( آشكار ) كنيم برايتان و قرار دهيم در رحمها آنچه را كه می خواهيم ، به سوی [تا] موعدی معلومی ، سپس خارج می كنيم شما را طفلی ( كودكی ) ، سپس برای اينكه برسيد شدتتان ( قوت و نيرويتان ، جوانيتان ) را و از شما كسيست كه ميميرد و از شما كسيست كه رد ميشود به سوی رذلی ( پيری ، خفت و كهولت، خرفتی ) عمر ، تا اينكه نمی داند از بعد فهمی چيزی را و می بينی زمين را پژمرده ( خشكيده ) ای ، پس زمانی كه نازل كرديم برايش آبی را ، جنبيد ( به هيجان آمد ) و پروراند و روياند از هر زوجی مهيجی ( تحسين برانگيزی ) را
آن به اين دليل [است] كه خداوند اوست حق و بدرستی اوست [كه] زنده می كند مردگان را و بدرستی اوست برای هر چيزی قادری ( توانايی )
و بدرستی ساعت ( قيامت ) آينده ای ( آمدنی ) [است] ، نيست شكی در آن و بدرستی خداوند برمی انگيزد كسی را كه در قبرهاست
و از انسيان ( مردم ) كسيست كه مجادله می كند در [مورد] خداوند بدون دانشی و نه هدايتی و نه كتابی نورانی
بگرداند بغلش ( پهلويش ) را برای اينكه گمراه كند از راه خداوند ، برايش در دنيا خواری [است] و می چشانيمش روز قيامت عذاب شعله ور ( سوزان ) را
آن به [سبب] آنچه كه پيش فرستاد دستانت و بدرستی خداوند نيست به ظالمی برای بندگان
و از انسيان ( مردم ) كسيست كه عبادت ( بندگی ) می كند خداوند را بر حرفی ( نوك زبانی ) ، پس اگر اصابت كندش بهره ای ، اطمينان يابد به آن و اگر اصابت كند او را فتنه ای ( بلا و مصيبتی ) ، برگردد بر صورتش ، زيان كرد دنيا و آخرت را ، آن هم اوست زيان مبين ( روشن و آشكار )
می خواند از غير خداوند آنچه را كه ضرر نمی رساندش و آنچه را كه نفع نمی كندش ، آن هم اوست گمراهی دور
می خواند حتما كسی را كه ضررش نزديكتر است از نفعش ، حتما بد سرپرستی ( دوستی ) و حتما بد همدم ( يار و مونسی ) [است]
بدرستی خداوند داخل می كند كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، [به] باغهايی كه جريان دارد از زيرش چشمه ها ، بدرستی خداوند انجام می دهد آنچه را كه می خواهد
كسی كه گمان می كند كه هرگز ياری نمی كندش خداوند در دنيا و آخرت ، پس ميبايست بگسترد ( دراز كند ) به ريسمانی ( ابزار و وسيله ای ) به جانب آسمان ، سپس بايد ببرد ( قطع كند ) ، پس بايد نظاره كند [كه] آيا می برد ( برطرف ميكند ) مكرش ( ترفندش ) آنچه را كه خشمگين می شود
و آنچنان نازل كرديمش آيات مبينی ( روشنی ) را و بدرستی خداوند هدايت می كند كسی را كه می خواهد
بدرستی كسانی كه ايمان آوردند ( حنفيان و موحدان ) و كسانی كه يهودی شدند و ستاره پرستان ( خورشيد و ماه و ستاره پرستان ) و نصرانی ها و مجوسيان ( آتش پرستان ، زرتشتی ها ) و كسانی كه شرك ورزيدند ( بت پرستان ) ، بدرستی خداوند جدا می كند ( تميز می دهد ، تشريح می كند ) مابينشان را روز قيامت ، بدرستی خداوند بر هر ( تمام ) چيزی شاهدی [است]
آيا نديده ای [كه] بدرستی خداوند را سجده می كند برايش كسی كه در آسمانها و كسی كه در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و درخت و حيوانات و بسياری از انسيان ( مردم ) ، و بسياری را حقيقت يافت برايش عذاب و كسی را كه پست ( خوار ) می كند خداوند ، پس نيست برايش از گرامی كننده ای ، بدرستی خداوند عمل می كند آنچه را كه می خواهد
اين دو [گروه يهود و نصاری] دو خصومت كننده [اند] ، خصومت ( مجادله ، بگو مگو ) كردند در [باره] سرورشان ، پس كسانی كه كفران كردند بريده [و دوخته] شود برايشان لباسهايی از آتشی ، اصابت می كند ( ميرسد ، می ريزد ) از بالای سرهايشان آب جوشان
می گدازد ( می جوشاند ) به [وسيله] آن ، آنچه را كه در شكمهايشان و پوستها [است]
و برايشان گرزها [است] از آهنی
هر زمان كه اراده كنند كه خارج شوند از آن از اندوهی ، اعاده ( برگردانده ) شوند در آن و بچشيد عذاب سوزان را
بدرستی خداوند داخل می كند كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را باغهايی [كه] جريان دارد از زيرش چشمه ها ، آذين می شوند در آن از دست بندها ( مچ بندها ) از طلايی و مرواريدی ، و لباس ( پوشش ) ايشان در آنست حريری
هدايت شوند به سوی پاكيزه از سخن و هدايت شوند به سوی راه ستوده
بدرستی كسانی كه كفران كردند و منع ( سد ) می كنند از راه خداوند و مسجدالحرام ( كعبه ) ، آنكه قرارش داديم برای انسيان ( مردم ) ، يكسانی [برابری است] معتكف ( به عبادت نشسته ) در آن و بيابان ، و كسی كه می خواهد در آن به انحرافی به ظلمی ، می چشانيمش از عذابی دردناكی
و زمانی كه منزل ( ماوا ) داديم برای ابراهيم مكان خانه را كه شريك نكن برايم چيزی را و پاك كن خانه ام را برای طواف كنندگان ( چرخندگان ) و به پا دارندگان [نماز] و ركوعها و سجده ها
و خبر برسان ( اطلاع ده ) در انسيان ( مردم ) به حج ، می آيند تو را پيادگانی و بر هر مركبی ( شتر و الاغ و اسبی ) لاغری ، می آيند از هر گردنه ای ( راه گسترده ای ، دره ای ) عميقی ( ژرفی )
برای اينكه مشاهده كنند منافع را برايشان و متذكر شوند ( ياد كنند ) نام خداوند را در روزهايی معلومهايی ، برای آنچه كه رزقمند كرد ايشان را از دامها ( زبان بسته ها ، گوسفندان كوچك ) چهار پايان ، پس بخوريد از آن و به خورانيد بينوای فقير را
سپس ميبايست بگذرانند نظافتشان ( چيدن ناخن يا تراشيدن مو را ) و ميبايست پرداخت كنند نذرهايشان را و ميبايست طواف ( چرخش ) كنند به خانه عتيق ( باستانی ، قديمی )
آن و كسی كه بزرگ می دارد حرمتهای خداوند را ، پس آنست بهتری برايش نزد سرورش و حلال شد برايتان چهار پايان ، مگر آنچه كه تلاوت ( خوانده ) شود برايتان ، پس اجتناب كنيد كثيفی ( پليدی ) را از بتها و اجتناب كنيد سخن ناروا ( نادرست ، باطل و تقلبی ، بهتان و غيره ) را
حنيفان ( پارسايان و يكتاپرستان ) برای خداوند [باشيد] غير مشركان به او و كسی كه شرك می ورزد به خداوند ، پس گويا جز اين نيست [كه] بيافتد از آسمان ، پس بربايدش پرنده ( لاشخور ، كركس ) ، يا هوا ( بلند ) كند به آن باد در مكانی دوری
آن و كسی كه بزرگ می دارد شعائر ( مناسك و علامات ) خداوند را ، پس جز اين نيست [كه] آن از تقوی ( پرهيزگاری ) دلهاست
برايتان در آن منافع [است] تا موعدی معلومی ، سپس محلش ( محل بيرون آمدن از احرام ، محل گشتن قربانی ) به طرف خانه عتيق ( كهن و قديمی ) [است]
و برای هر امتی ( آيينی ، ملتی ) قرار داديم مناسكی ( مراسمی ) را برای اينكه متذكر ( يادآور ) شوند اسم ( نام ) خداوند را [بر] آنچه كه رزقمند كرد ايشان را از زبان بستگان ( دامها ) چهار پايان ، پس خدای شما خدايی تكی است ، پس برايش تسليم شويد و بشارت ده فروتنان را
كسانی كه آنگاه كه ذكر ( ياد ) شود خداوند به هراسد قلبهايشان و صبوران برای آنچه كه اصابت كرد ايشان را و به پا دارنده نماز و از آنچه كه رزقمند كرديم ايشان را ، انفاق ( هزينه و خرج ) می كنند
و قربانی پروار، قرار داديمش برايتان از شعائر ( مناسك و علامات ) خداوند برايتان ، در آن بهره ای ( فايده ای ) [است] پس ذكر ( ياد ) كنيد نام خداوند را برايش صف كشيدگان ، پس زمانی كه افتاد پهلويش ، پس بخوريد از آن و به خورانيد قانع ( بينوا ) و نيازمند را ، آنچنان مسخر ( رام ) كرديمش برايتان ، باشد برای شما كه شكر گزاريد
هرگز نمی رسد خداوند را گوشتهايش و نه خونهايش و ليكن می رسدش تقوی ( پرهيزگاری ) از شما ، آنچنان مسخر ( رام ) كرديمش برايتان ، برای اينكه بزرگ داريد خداوند را برای آنچه كه راهنمايی كرد شما را و بشارت ده نيكوكاران را
بدرستی خداوند دفاع ( يا دفع ) می كند از كسانی كه ايمان آوردند ، بدرستی خداوند دوست نمی دارد هر نابكاری ( خائنی ) كفران كننده ای را
اذن ( اجازه ) داده شد برای كسانی كه قتال ( نبرد ) می شوند ، بدرستی ايشان ظلم شدند و بدرستی خداوند برای ياريشان حتما قادری ( توانايی ) [است]
كسانی كه بيرون شدند از ديارشان بدون حقی ( ناروايی ، نا حقی ) مگر [نه اين بود] كه می گفتند سرور ما خداوند [است] و اگر نبود دفع ( دفاع ) خداوند انسيان ( مردم ) را [به وسيله] بعض ايشان به بعضی ، حتما نابود ( منهدم ) می شد صومعه ها و كليساهايی و نمازهايی ( نمازخانه هايی ) و مساجد ( سجده گاهها ) [كه] ذكر ( ياد ) می شود در آن اسم ( نام ) خداوند بسياری و حتما ميبايست ياری كند خداوند كسی را كه ياری می كندش [كسی كه ياری می كند خداوند را] ، بدرستی خداوند حتما قوی عزيزی ( قدرتمندی ) [است]
كسانی كه اگر تمكين ( تسلط ) دهيم در زمين به پا دارند نماز را و بدهند زكات را و فرمان دهند به معروف و نهی كنند از منكر ( ناپسند ) و برای خداوند است عاقبت كارها
و اگر تكذيب كردند تو را ، پس تكذيب كرده است قبل ايشان قوم نوح و عاد و ثمود
و قوم ابراهيم و قوم لوط را
و اصحاب مدين و تكذيب شد موسی ، پس مهلت دادم برای كافران ، سپس گرفتم ايشان را ، پس چگونه بود انتقام ( چيز ناخوش آيند و ناپسند )
پس چه بسيار از قريه ای [كه] نابود كرديمش و [در حاليكه] آن ظالمی [بود] ، پس آن خالی ( متروك ) مانده ای بر پايه هايش و چاه معطلی ( بلا استفاده ای ، بی مصرفی ) و قصری ساخته و پرداخته شده ای ( آهك و گچ مالی شده ای )
آيا پس سير ( مسافرت ) نمی كنند در زمين ، پس باشد برايشان قلبهايی [كه] انديشه ( عقل ) كنند به آن يا گوشهايی [كه] بشنوند به آن ، پس بدرستی آن كور نمی شود ديدگان و ليكن كور می شود قلبها آنكه در سينه ها [است]
و عجله می خواهند تو را به عذاب و هرگز خلاف نمی كند خداوند وعده اش را و بدرستی روزی ( يك روز ) نزد سرورت همانند هزار ساليانی [است] از آنچه كه می شماريد
و چه بسيار از قريه ای كه مهلت دادم برايش و [در حاليكه] آن ظالمی بود ، سپس گرفتمش و به سويم سرنوشت ( عاقبت و سرانجام ) [است]
بگو ای انسيان ( مردم ) جز اين نيست كه من برايتان پند ( بيم و ترس و وعده ) دهنده ای مبينی ( آشكاری ) [هستم]
پس كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، برايشان آمرزشی و رزقی ( روزی ) گرامی [است]
و كسانی كه تلاش ( ستيزه ) كردند در آيات ما عاجز كنندگان ، ايشان اصحاب جحيم ( جهنم ) [هستند]
و ارسال نكرديم از قبل تو از رسولی و نه نبی ( خبر و پيغام رسانی ) مگر اينكه آنگاه كه می خواند ( آيات را ) افكند شيطان در خواندنش ، پس نسخ ( منسوخ ) می كند خداوند آنچه را كه می افكند شيطان ، سپس محكم می كند خداوند آياتش را و خداوند دانايی حكيم [است]
برای اينكه قرار دهد آنچه را كه می افكند شيطان فتنه ای ( مايه امتحانی ) برای كسانی كه در قلبهايشان مرضی [است] و سنگ [است] قلبهايشان و بدرستی ظالمان حتما در شقاوت ( جدايی و اختلاف ) دوری [هستند]
و تا اينكه بداند كسانی كه داده شدند علم را ، بدرستی آن حق [است] از [جانب] سرورت ، پس ايمان آورند به آن ، پس فروتن شود برايش قلبهايشان و بدرستی خداوند حتما هدايت كننده كسانی [است كه] ايمان آوردند به سوی راهی مستقيمی ( پايداری )
و همواره كسانی كه كفران كردند در شكی از آن [باشند] ، تا اينكه بيايد ايشان را ساعت ( قيامت ) غافل گيرانه ای يا بيايد ايشان را عذاب روزی عقيمی
فرمانروايی در چنين روزگاری برای خداوند [است] ، حكم ( داوری ) می كند مابينشان ، پس كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را در باغها متنعم ( پر نعمت ) [هستند]
و كسانی كه كفران كردند و تكذيب كردند به آيات ما ، پس ايشان ، برايشان عذابی خوار كننده ای [باشد]
و كسانی كه مهاجرت كردند در راه خداوند ، سپس كشته شدند يا مردند ، حتما رزقمند می كند ايشان را خداوند رزقی ( روزی ) نيكويی را و بدرستی خداوند حتما اوست بهترين رزق ( روزی ) دهندگان
حتما داخل می كند ايشان را محل ورودی [كه] راضی شوندش و بدرستی خداوند حتما دانايی بردباری [است]
آن و كسی كه عقوبت ( پيگرد ) كند به همانند آنچه كه عقوبت ( پيگرد ) شد به آن ، سپس اجحاف شود برايش ، حتما ياری می كندش خداوند ، بدرستی خداوند حتما عف ( بخشش ) كننده ای آمرزنده ای [است]
آن به اين دليل [است] كه خداوند می آميزد ( فرو ميبرد ) شب را در روز و می آميزد روز را در شب و بدرستی خداوند شنوای بينايی [است]
آن به اين دليل [است] كه خداوند اوست حق و اينكه آنچه را كه می خوانند از غيرش ، اوست باطل و بدرستی خداوند اوست والای بزرگ
آيا نظاره نكردی كه بدرستی خداوند نازل كرد از آسمان آبی را ، پس صبح كرد زمين سرسبز شده ای ، بدرستی خداوند لطيفی آگاهی [است]
برای اوست آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين [است] و بدرستی خداوند حتما اوست غنی ( بی نياز ) ستوده
آيا نظاره نكردی كه بدرستی خداوند تسخير ( رام ) كرد برايتان آنچه را كه در زمين [است] و كشتی روان ميشود در دريا به فرمانش و نگه می دارد آسمان را كه [مبادا] بيافتد بر زمين مگر به اذنش ، بدرستی خداوند به انسيان ( مردم ) حتما رئوفی مهربانی [است]
و اوست كسی كه زنده كرد شما را ، سپس می ميراند شما را ، سپس زنده می كند شما را ، بدرستی انسان حتما كفران كننده ای [است]
برای هر امتی قرار داديم مناسكی را [كه] ايشان انجام می دهند ( می روند ، به جای می آورند ) آن را ، پس منازعه نكنند تو را در كار و بخوان [دعوت كن] به سوی سرورت ، بدرستی تو حتما بر هدايتی مستقيمی ( پايداری ) [هستی]
و اگر مجادله كردند تو را ، پس بگو خداوند داناست به آنچه كه عمل می كنيد
خداوند حكم ( قضاوت ) می كند مابينتان روز قيامت در آنچه كه در آن اختلاف می كرديد
آيا ندانسته ای كه بدرستی خداوند می داند آنچه را كه در آسمان و زمين [است] ، بدرستی آن در كتابی [است] ، بدرستی آن برای خداوند آسانی [باشد]
و بندگی ( عبادت ) می كنند از غير خداوند آنچه را كه نازل نكرده است به آن دليلی و نيست برايشان به آن دانشی و نيست برای ظالمان از ياوری
و زمانی كه تلاوت می شود برايشان آياتمان بيناتی ( دلايل آشكاری ) ، آشكار ( شناخته ) می شود در صورتهای كسانی كه كفران كردند ناپسندی ( نا خوشنودی ) ، نزديك است كه بتازند ( حمله ور شوند ) به كسانی كه تلاوت می كنند برايشان آياتمان را ، بگو آيا پس خبر دهم شما را به بدتری از آن [حالت] شما ، آتش [كه] وعده داد آن را خداوند كسانی را كه كفران كردند و بد عاقبتی ( سرنوشتی ) [است]
ای انسيان ( مردم ) زده شد مثالی ، پس گوش فرا دهيد برايش ، بدرستی كسانی را كه می خوانيد از غير خداوند ، هرگز خلق نمی كنند مگسی ( يا زنبور وحشی ) را و اگر چه جمع شوند برايش و اگر بربايد ايشان را مگس ( يا زنبور وحشی ) چيزی را ، نمی توانند رهايی دهند آن را از او ، ضعيف است خواهنده و خواسته شده ( طلب شده )
تقدير ( قدر شناسی ) نكردند خداوند را حق ( استحقاق ) تقديرش ، بدرستی خداوند حتما قوی عزيزی ( قدرتمندی ) [است]
خداوند برمی گزيند از ملائكه رسولانی را و [همچنين] از انسيان ( مردم ) ، بدرستی خداوند شنوای بينايی [است]
می داند آنچه را كه پيش رويشان [است] و آنچه را كه پشت سرشان [است] و به سوی خداوند برگردانده شود كارها
ای كسانی كه ايمان آورديد ركوع كنيد و سجده نماييد و بندگی ( پرستش ) كنيد سرورتان را و انجام دهيد بهتر را ، باشد برای شما كه رستگار شويد
و جهاد ( سعی و تلاش ، مبارزه ) كنيد در [راه] خداوند حق جهادش را ، اوست كه برگزيد شما را و قرار نداد برايتان در دين از تنگنايی ، آيين پدرتان ( جدتان ) ابراهيم [است] ، او [خداوند] ناميد شما را مسلمانان ( تسليم شدگان ) از قبل و در اين [زمان يا كتاب] برای اينكه باشد رسول شاهدی برايتان و باشيد شاهدان بر انسيان ( مردم ) ، پس به پا داريد نماز را و بدهيد زكات را و چنگ زنيد ( دست اندازيد ) به خداوند ، اوست سرپرست ( دوست ) شما ، پس خوب سرپرستی ( دوستی ) و خوب ياوری [است]