ژئوفيزيك و ساختار هندسي ستاره داوود
توسعه يافته
وضعيت زمين يا منظومه شمسي در كهكشان :
همانطور كه ميدانيم زمين يكي از سيارات منظومه
شمسي ميباشد كه فاصله خورشيد تا مركز كهكشان راه شيري تقريبا ۲۸ هزار
سال نوري بوده و قطر كهكشان راه شيري نيز تقريبا صد هزار سال نوري است
.
نحوه مطالعه ساختمان داخلي زمين
:
قسمت سطحي زمين را ميتوان از طريق مشاهده مستقيم
مطالعه كرد . از طريق چاههاي حفر شده و معدن زير زميني نيز ميتوان
اطلاعاتي درباره اعماق زمين بدست آورد . قسمت اعظم اطلاعات مربوط
به داخل زمين از طريق مطالعات لرزه‌نگاري بدست آمده است . به هنگام
بروز زلزله امواج زيادي توليد و اين امواج در تمام جهات با سرعتهاي
متفاوت منتشر ميشوند . قسمتي از امواج مستقيما به سطح زمين مي‌رسند و
بعضي از آنها نيز پس از انكسار و انعكاس‌هاي متوالي ممكن است مجددا به
سطح زمين برسند و ثبت شوند . امواج حاصله از زلزله را به طور كلي ميتوان
به دو دسته طولي و عرضي تقسيم كرد . در امواج طولي كه با حرف
P نشان داده ميشوند ، امتداد ارتعاش با
امتداد انتشار موج موازي و سرعت انتشار آنها 5 تا 8 كيلومتر در ثانيه
است . امواج عرضي كه به حرف S نمايش داده
ميشوند ، امواجي هستند كه در آنها امتداد انتشار و امتداد ارتعاش بر
هم
عمود است و اين امواج با سرعت 3 تا 4 كيلومتر در ثانيه منتشر ميشوند .
از مشخصات مهم ديگر اين دو نوع موج آن است كه هر چند كه هر دوي آنها از
محيط‌هاي جامد عبور می‌كنند ، ولي فقط امواج طولي قادرند از مايعات عبور
كنند و عبور امواج عرضي در اين محيط‌ها متوقف ميشود .
همانطور كه ميدانيم سياره زمين به چهار قسمت
كلي 1- هسته داخلي 2 - هسته خارجي 3 - گوشته 4 - پوسته ، تقسيم شده است . كه گوشته خود به سه قسمت 1- گوشته بالايي 2- گوشته مياني
3- گوشته پاييني تقسيم ميشود . شعاع سياره زمين 6371.221 كيلومتر ،
هسته داخلي در عمق 4980 ، هسته خارجي در عمق 2900 ، گوشته پاييني در
عمق 984 و ...... فاصله يابي شده‌اند كه با اندكي اختلاف با تناسبات
موجود در شكل توسعه يافته ستاره داوود سازگاري دارند .
زمين بيضوي :
تا قرن هفدهم ، زمين به شكل كره كامل فرض می‌شد . اين تصور از 2000 سال
پيش تا آن زمان بر افكار تسلط داشت . ولي اسحاق نيوتن با توجه به چرخش
زمين به دور خودش ( حركت وضعي زمين ) ، نتيجه متفاوتي بدست آورد .
اسحاق نيوتن به متفاوت بودن سرعت سطح زمين در عرضهاي جغرافيايي مختلف
پي برد . او با قوانين خود نشان داد كه هرچه چرخش سريعتر باشد ، اثر
گريز از مركز بيشتر است ، يعني گرايش مواد به دور شدن از مركز دوران
بيشتر می‌شود .
از آنجا كه سرعت در قطبها صفر است ، پس اثر گريز از مركز در قطبها تا
استوا پيوسته افزايش می‌يابد . اين بدان معناست كه زمين در اطراف
كمربند استوايي خود با شدت بيشتر رانده می‌شود . زمين مانند يك نارنگي
در استوا برآمده و در قطبها فرورفته است . اسحاق نيوتن حتي فرورفتگي
قطبها را حساب كرد و نتيجه گرفت كه می‌بايستي در حدود 1.230 تمام قطر
زمين باشد . اين عدد به عدد واقعي نزديك است .
تفاوتها :
امروزه اندازه‌گيريهاي دقيق نشان می‌دهد كه قطر استوايي زمين 43
كيلومتر از قطر قطبي آن بيشتر است . در واقع ، قطر استوايي زمين 12756
كيلومتر و قطر قطبي آن 12713 كيلومتر است .
خداوند كسي است [كه] خلق كرد هفت
آسمانهايي [را] و از زمين همانندشان
[را] ، نازل ميشود فرمان مابينشان
براي اينكه بدانيد كه بدرستي خداوند براي هر چيزي قادري (
توانايي ) [است]
و بدرستي خداوند احاطه كرده است به هر چيزي علمي ( دانشي
، آگاهي ) را . آيه 12 سوره طلاق
در واقع سياره زمين نيز به تبع شكل توسعه يافته
ستاره داوود ساختار هفت لايه و تو در تو دارد كه همه لايه هاي آن فعلا
شناسايي نشده است .
ماه تنها قمر زمين :
همانطور كه ميدانيم قطر ماه چيزي در حدود 3476 كيلومتر است ، يعني
تقريبا 4/1 ( يك چهارم ) قطر سياره زمين . شعاع هسته ماه تنها حدود 400
كيلومتر است . منتل ماه از سنگ‌هاي متراكمي تشكيل شده كه از مواد معدني
آهن و منيزيوم غني هستند . منتل دو بخش دارد :
منتل ليتوسفر سخت كه تا عمق 1000 كيلومتري ادامه دارد و بخشي است كه
به قدر كافي داغ نيست كه جريان پيدا كند . منتل غير سخت در بخش‌هاي
عميق‌تر منتل است و تا هسته ادامه مي‌يابد . اين بخش انعطاف پذيرتر است
و به قدر كافي هم داغ است كه جريان پيدا كند . البته به قدري هم سخت
هست كه امواج زلزله را عبور دهد .
گردش عمومي جو زمين :
طبق تعريف " گردش عمومي هوا بر اثر يكنواخت نبودن پراكندگي
تابش خورشيد در روي زمين پديد مي‌آيد و هدف نهايي آن يكنواخت كردن اين
پراكندگي است . پراكندگي فشار در سطح زمين يكنواخت نيست و همين امر
باعث جابجايي مراكز پر فشار و كم فشار ميشود . اين جابجايي هوا را باد
مي‌گويند . بادها به 3 دسته تقسيم مي شوند : 1) محلي
2) منطقه‌اي 3) سياره‌اي
بادهاي سياره‌اي گردش عمومي هوا را به وجود مي‌آورند ، چرا ؟
زيرا عامل اصلي ايجاد بادهاي سياره‌اي نابرابري توزيع انرژي تابشي
خورشيد در سطح زمين است .
در كل ميتوان مدل سه سلولي را كه يكي از مدل‌هاي گردش عمومي جو است به
شكل زير خلاصه كرد :
1 ) سلول هدلي : عرضهاي جغرافيايي منطقه حاره ، يعني از استوا تا
عرضهاي 30 درجه شمالي و جنوبي را در بر گرفته كه بادهاي تجارتي در آن
جريان دارند . بادهاي تجارتي : بادهايي هستند كه در منطقه حاره از
مراكز پر فشار جنب حاره به كمربند همگرايي حاره‌اي ( خطي كه بادهاي
بسامان در امتداد آن به هم مي‌رسند ) مي‌وزند .
دليل كامل نبودن سلول هدلي : تنها نيروي گراديان فشار را در نظر
گرفته و فقط در مورد زمين صاف و ثابت صادق است .
2 ) سلول فرل : عرضهاي ميانه از30 تا 60 درجه در هر نيمكره را در بر
گرفته ، بادهاي غربي در آن جريان دارند .
3 ) سلول قطبي : به علت مراكز پر فشار قطبي و كم فشار جنب قطبي بوجود
مي‌آيند .
حركت هوايي كه به قطب صعود مي‌كند ، به شكل باد غربي ( westerlies )
است .
حركت هوايي كه به استوا نزول مي‌كند ، به شكل بادهاي شرقي ، شمالي و
جنوبي در مناطق حاره‌اي است .
صعود هوا در استوا و نزول آن در قطب باعث ميشود كه در سطح زمين در
استوا مركز كم فشار و در قطبها مركز پر فشار داشته باشيم .
پس با توجه به گفته‌هاي بالا فهميديم : سيستم جهاني بادها كه گرماي هوا
را از استوا ( جايي كه گرماي خورشيد بيشترين مقدار خود را دارد ) به
عرضهاي جغرافيايي بالاتر انتقال مي‌دهد را گردش عمومي هوا مي‌گويند . "
مدل
گردش عمومي جو : طرح سه سلولي
هرچند كه با تغيير زاويه تابش نور خورشيد بر سطح سياره زمين ، دماي
محيط تغيير مي‌كند ولي ما نبايد فراموش كنيم كه محور حركت وضعي ( دوران
) زمين كج است ، يعني عمود بر صفحه‌اي نيست كه بر روي آن به دور خورشيد
مي‌چرخد .
پس مهمترين دليل گردش عمومي جو زمين ، همان ساختار هندسي و دوجيني
سياره زمين است . جهت كسب اطلاعات بيشتر مراجعه نماييد به مبحث
كاينات هوشمند يا ملائكه .
کرهٔ ماه
یکی از اجرام تفکیکی است بدین معنی که ساختار درونی آن از لایه‌های
گوناگون و لایه‌ای تشکیل شده است. سه لایه اصلی ماه، پوسته، جُبّه و
هسته هستند که ترکیب شیمیایی هر یک با دیگری تفاوت دارد. دانشمندان این
تفکیک را نتیجهٔ بلوری‌شدن جزءبه‌جزء یک اقیانوس گدازه‌ای که کمی پس از
تشکیل کره ماه یعنی حدود چهار و نیم بیلیون سال پیش رخ‌داده
می‌دانند. بررسی ژئوشیمیایی انجام‌شده از مدار ماه نشان می‌دهد که
پوسته ماه بیشتر از سنگ آنورتوزیت تشکیل شده است. میانگین ضخامت پوسته
را ۵۰ کیلومتر برآورد کرده‌اند. میانگین چگالی ماه ۳٬۳۴۶٫۴ کیلوگرم بر
مترمکعب است که با این حساب دومین قمر چگال در سامانه خورشیدی پس از
آیو است. بااین‌وجود، ماه هسته‌ای کوچک دارد که تنها ۲۰ درصد از
اندازهٔ آن را در برمی‌گیرد. این در حالی است که این رقم برای اکثر
اجرام آسمانی ۵۰ درصد است. بازکاوی داده‌ها در مورد تغییرات زمانی گردش
کره ماه نشان می‌دهد که بخشی از هستهٔ ماه باید حالت مذاب داشته باشد.
محمدرضا طباطبايي 27/8/86
http://www.ki2100.com
