نظريه حبابهاي سطحي و شالوده
هندسه دوجيني
همانطور كه ميدانيم حبابهاي تشكيل شده در سطح يك
مايع نسبت به همديگر جاذبه داشته و همديگر را جذب مي‌كنند به نحوي كه
تا حد ممكن تمامي حبابها با هم تماس داشته و در نهايت شكل واحدي را
تشكيل دهند ! لازم به توضيح نيست كه ذرات و اجرام نيز بر روي يك سطح
فرضي در عالم چنين
رفتار مشابهي دارند !
با فرض اينكه اين حبابها هم شكل و هم اندازه و
همجنس هستند براي تعداد مختلف حبابها ، اشكال و تركيبات زير را ميتوان تصور نمود :
1 - يك حباب آزاد ( نماد نقطه در هندسه )
2 - دو حباب چسبيده به هم ( نماد پاره خط در
هندسه )
3 - سه حباب چسبيده به هم ( نماد مثلث در هندسه )
4 - چهار حباب چسبيده به هم ( نماد لوزي و
متوازي‌الاضلاع در هندسه
)
5 - پنج حباب چسبيده به هم ( نماد ذوزنقه در
هندسه )
6 - شش حباب چسبيده به هم ( نماد مثلث ،
متوازي‌الاضلاع يا شش ضلعي ناقص در هندسه )
لازم به توضيح است كه حبابها ، ذرات و اجرام در
يك سطح ، همواره سعي دارند تا برآيند تمامي نيروهاي جاذبه مابين خودشان
را در مركز شكل كلي شان متمركز كنند و شكل متحد و متقارني را پديدار
كنند . لذا در نهايت شكل هندسي زير بدست مي‌آيد .
7 - هفت حباب چسبيده به هم ( نماد شش ضلعي و ستاره
داوود در هندسه )
اگر اين شكل هندسي را توسعه دهيم ( تعداد حبابها
را افزايش دهيم ) با توجه به خصوصيات فيزيكي حبابها به اشكال زير ميرسيم :
در واقع همان ساختار هندسي قبلي بدست مي‌آيد ولي شكل
كلي دايره وار توسعه خواهد يافت كه با توجه به
خواص فيزيكي حبابها و ذرات و اجرام و شكل گيري آنها در هستي ، چنين
به‌نظر مي‌رسد كه سيستم شمارش اعداد بر پايه و مبناي دوازده‌تايي ( دوجيني
) حاكم ميشود و در نهايت بر سيستم‌هاي شمارش ديگر چيره و ارجحيت پيدا مي‌كند . در مبحث
بعدي نظريه ذرات حجمي ارايه خواهد شد .
محمدرضا طباطبايي 2/10/86
http://www.ki2100.com
