عامل گاما و زاویه اینرسی
بعد از شکست
آزمون مایکلسون -
مورلی، لورنتس خیلی سریع دستبهکار شد و با مقایسه دو
دستگاه مختصات دکارتی، یکی ساکن و دیگری متحرک، عامل اتساع زمان خود را
فرمولبندی کرد و به دنبال او جرالد نیز انقباض طول را فرمولبندی کرد.
بعدها انیشتین با استفاده از یک مثلث قائمالزاویه این عامل را در
ایستگاه قطار بازنویسی کرد.




زاویه اینرسی در اجسام و نه در ذرات و موج طبق تعریف زیر به دست
میآید.
