-
پاك ( مبارك
) است كسی كه به دست اوست فرمانروايی [پادشاهی]
و اوست برای هر ( تمام ) چيزی قادری (
توانايی )
-
كسی كه خلق كرد مرگ و
زندگانيها را ، برای اينكه بيازمايد شما را [كه]
كدامتان نيكوتر عملی [است] و اوست عزيز (
قدرتمند ) آمرزنده
-
كسی كه خلق كرد هفت آسمانهايی را
طبقاتی ( به رديف روی هم چيده شده‌هايی )
، نمی‌بينی در خلقت رحمان ( خداوند مهربان
) از شكافی ( فقدان ، فرسودگی ، تفاوت و اختلافی
) ، پس برگردان ( متوجه كن ) چشم
را ، آيا می‌بينی از شكستگي‌ها ( گسستگی‌ها
)
-
سپس برگردان چشم را دوباره ،
برميگردد به سويت ديده ، خيره ای و [در حاليكه]
آن است كم سو شده ای ( ضعيف بين
و خسته شده ای )
-
و حتما زينت داده ايم آسمان دنيا را
به چراغها و قرار داديم برايش سنگ پراكندنی (
دفع و راندنی ) را برای شياطين و آماده كرديم برايشان عذاب
سوزان را
-
و برای كسانی كه كفران كردند به
سرورشان ، عذاب جهنم [است] و بد سرنوشتی
( سرانجامی ، فرجامی ) [است]
-
زمانی كه افكنده ميشوند در آن ،
بشنوند برايش شيهه ای ( فغانی ) را و [در
حاليكه] آن فوران ميكند
-
نزديك است [كه]
بياشوبد ( به تركد ) از خشم (
از كوره در رود ) ، هر زمان كه افكنده
شود در آن گروهی ، سوال كند ايشان را خزينه دار (
انبار دار ) آن ، آيا نيامد شما را هشدار
دهنده ای
-
گويند بله آمده بود ما را هشدار
دهنده ای ، پس تكذيب كرديم و گفتيم [كه]
نازل نكرد خداوند از چيزی ، كه شما [نيستيد]
مگر در گمراهی بزرگی
-
و گويند اگر می شنيديم يا عقل
ميكرديم ، نبوديم در اصحاب آتش سوزان
-
پس اعتراف كنند به گناهشان ، پس
هلاكت ( دوری ، نيستی ) [باشد]
برای اصحاب آتش سوزان
-
بدرستی كسانی كه ميترسند سرورشان را
به پنهانی ، برايشان آمرزشی و اجری بزرگی [است]
-
و اگر سری كنيد سخنتان را يا آشكار
كنيد به آن ، بدرستی او داناست به ذات ( دارای
) سينه ها
-
آيا نميداند كسی كه خلق كرد و [در
حاليكه] اوست لطيف آگاه
-
اوست كسی كه قرار داد برايتان زمين
را رام شده ای ، پس راه برويد در راه رو هايش و بخوريد از رزقش و
به سويش انتشار ( روييدن ، از خاك بيرون آمدن
) [است]
-
آيا ايمن شديد كسی را كه در آسمان [است]
كه فرو برد به شما زمين را ، پس آنگاه آن بخزد (
بلرزد ، رانش كند )
-
آيا ايمن شديد كسی را كه در آسمان [است]
كه ارسال كند برايتان تند بادی ( كولاكی از سنگ
) را ، پس به زودی ميدانيد چگونه باشد اخطار من
-
و حتما تكذيب كرد كسانی كه از قبل
ايشان [بودند] ، پس چگونه بود ناخوش آيند
( عذاب ناشناخته )
-
آيا نمی نگرند به سوی پرنده بالای
سرشان ، صف بستگانی و جمع ميكنند بالشان را ( به
سرعت ميروند ) ، نگه نميدارد ايشان را [از
سقوط] مگر رحمان ، بدرستی او به هر (
تمام ) چيزی بينايی [است]
-
يا كيست آن كسی كه او [باشد]
لشکری برايتان [تا] ياری كند شما را از
غير رحمان ، بدرستی كافران [نيستند] مگر
در فريبی
-
يا كيست آن كسی كه رزق دهد شما را
اگر خودداری كند رزقش را ، بلكه لجاجت كردند در تكبری (
ستمگری ، گستاخی ، تعدی ) و نفرتی (
رميدنی )
-
آيا پس كسی كه راه ميرود سر به زيری
( نگون ساری ) بر صورتش هدايت يافته تر
است يا كسی كه راه ميرود [به] درستی بر
راهی مستقيمی ( استوار و پايداری )
-
بگو اوست كسی كه پروراند (
انتشار و رشد ) داد شما را و قرار داد
برايتان گوش و ديدگان و دلها را ، [جز]
اندكی شكر نميكنند
-
بگو اوست كسی كه خلق كرد شما را در
زمين و به سويش جمع آوری ميشويد
-
و ميگويند كی اين وعده [است]
اگر شماييد راستگويان
-
بگو جز اين نيست كه علم آن نزد
خداوند [است] و جز اين نيست كه من هشدار
دهنده ای آشكاری هستم
-
پس زمانی كه به بينند آن را نزديكی
( رسيده ای ) ، بد شود سيمای كسانی كه
كفران كردند و گفته شود اين است آنكه به آن فرا ميخوانديد
( درخواست ميكرديد )
-
بگو آيا ديده باشيد اگر هلاك كند
مرا خداوند و كسی را كه همراه من است يا رحم كند ما را ، پس كيست كه
فرياد خواهد كافران را از عذابی دردناكی
-
بگو اوست رحمان ، ايمان آورديم به
او و برايش توكل ميكنيم ، پس به زودی ميدانيد كيست [كه]
او در گمراهی آشكاری [است]
-
بگو آيا ديده باشيد اگر صبح كند آب
شما ، فرو رفته ای ( خشك و بی آب شده ای
) ، پس چه كسی می آورد شما را به آبی روانی (
جاری شده ای )
