سوره شوری

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره شوری ، مكی 53 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

حم
عسق
آنچنان وحی ميشود به سويت و به سوی كسانی كه از قبل تو [بودند كه] خداوند عزيز ( قدرتمند ) حكيم [است]
برای اوست آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است و اوست والای بزرگ
نزديك است [كه] آسمانها چاك خورند از بالاهايشان و ملائكه تسبيح كنند به ستايش سرورشان و آمرزش بخواهند برای كسی كه در زمين است ، آگاه باشيد بدرستی خداوند اوست آمرزنده مهربان
و كسانی كه اتخاذ كردند از غير او سرپرستانی ( دوستانی ) را ، خداوند مراقبی است برای ايشان و نيستی تو برايشان به وكيلی ( مدافعی )
و آنچنان وحی كرديم به سويت قرآنی عربی را ، برای اينكه هشدار دهی مادر قريه ها ( مكه ) را و كسی را كه پيرامون آن است و هشدار دهی روز جمع آوری را [كه] نيست شكی در آن ، گروهی در باغ و گروهی در آتش سوزان [هستند]
و اگر ميخواست خداوند ، حتما قرار ميداد ايشان را امتی تكی و ليكن داخل ميكند كسی را كه ميخواهد در رحمتش و ظالمان را نيست برای ايشان از سرپرستی و نه ياوری
آيا اتخاذ كردند از غير او سرپرستانی ( دوستانی ) را ، پس خداوند اوست سرپرست و اوست كه زنده ميكند مردگان را و اوست برای هر ( تمام ) چيزی قادری ( توانايی )
و آنچه را كه اختلاف كرديد در [مورد] آن از چيزی ، پس حكمش ( رای آن ) به جانب خداوند است ، آن خداوند شما سرورم برای او توكل كردم و به سوی او باز ميگردم ( توبه ميكنم ، انابه ميكنم )
آفريننده آسمانها و زمين [است] ، قرار داد برای شما از خودتان زوجهايی را و از چهار پايان زوجهايی را ، پديدار ( زياد ) ميكند شما را در آن ، نيست همچون او چيزی و اوست شنوای بينا
برای اوست زمام آسمانها و زمين ، بسط ( توسعه ) ميدهد رزق را برای كسی كه ميخواهد و تقدير ( اندازه گيری ، محدود ) ميكند ، بدرستی اوست به هر ( تمام ) چيزی دانايی
شرع ( وضع قانون ، حكم ) كرد برای شما از دين آنچه را كه توصيه كرد به آن نوح را ، آنچه را كه وحی كرديم به جانبت و آنچه را كه توصيه كرديم به ابراهيم و موسی و عيسی ، كه به پا داريد دين را و متفرق نشويد در آن ، بزرگ ( گران و سنگين ) آمد برای مشركين آنچه را كه می خوانی ايشان را به سويش ، خداوند برگزيند ( اجابت ميكند ) به سويش كسی را كه ميخواهد و هدايت ميكند به سويش كسی را كه انابه ميكند ( برميگردد ، توبه ميكند )
و متفرق نشدند مگر از بعد آنچه كه آمد ايشان را دانش ، اجحافی ( جفايی ) مابينشان و اگر نبود كلمه ای كه سبقت گرفت از سرورت به سوی اجلی ( موعدی ) معلومی ، حتما مقتضی ميشد بين ايشان و بدرستی كسانی كه وارث شدند كتاب را از بعد ايشان ، حتما در شكی از آن مرددی ( مشكوك و دو دلی ) [هستند]
پس برای آن ، پس بخوان و استقامت كن ، همچنانكه فرمان يافتی و تبعيت نكن هواهايشان ( خواسته های دلشان را ) و بگو ايمان آوردم به آنچه كه نازل كرد خداوند از كتابی و فرمان يافتم برای اينكه عدالت كنم بين شما ، خداوند سرور ما و سرور شماست ، برای ما اعمالمان و برای شماست اعمالتان ، نيست حجتی مابين ما و مابين شما ، خداوند جمع ميكند مابين ما را و به سوی اوست سرنوشت ( اختتاميه ، عاقبت )
و كسانی كه مجادله ( ستيزه ) ميكنند در [مورد] خداوند از بعد آنچه كه اجابت شد برايش ، حجتشان مردودی [است] نزد سرورشان و برايشان خشمی و برايشان عذابی شديدی [است]
خداوند كسيست كه نازل كرد كتاب را به حق و ميزان ( عدل ، انصاف ) و چه دانی تو شايد كه ساعت نزديكی [باشد]
عجله ميكند به آن كسانی كه ايمان ندارند به آن و كسانی كه ايمان آوردند بيمناكانند از آن و ميدانند بدرستی آن حق [است] ، هشيار باشيد بدرستی كسانی كه مرددند ( مشكوكند ) در [مورد] ساعت ، حتما در گمراهی دوری [هستند]
خداوند لطيف ( ملايم است ) برای بندگانش ، رزق ميدهد كسی را كه ميخواهد و اوست قوی ( نيرومند ) عزيز ( قدرتمند )
كسی كه بخواهد كشت ( اندوخته و ثواب ، محصول ) آخرت را ، می افزاييم برايش در پس اندازش ( كاشته اش ) و كسی كه بخواهد كشت ( مال اندوزی و ثروت ) دنيا را ، ميدهيم او را از آن و [در حاليكه] نيست برای او در آخرت از نصيبی ( بهره ای )
آيا برايشان شريكانی [است كه] شرع ( قانون وضع ) كردند برايشان از دين ، آنچه را كه اذن نداده است به آن خداوند و اگر نبود كلمه فصل ( جدايی و تشريح ) ، حتما مقتضی ميشد بين ايشان و بدرستی ظالمان برايشان عذابی دردناكی [است]
می بينی ظالمان را هراسناك هايند از آنچه كه كسب كردند و آن [است] واقع شدنی به ايشان و كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را در سبزه زارهای باغهايند ، برايشان [است] آنچه را كه ميخواهند نزد سرورشان ، آن ، آنست فضل بزرگ
آن ، آنكه بشارت ميداد خداوند بندگانش را ، كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، بگو نميخواهم شما را برايش اجری مگر دوستی ( محبت ) در [مورد] نزديكان و كسی كه ميآميزد ( به جا می آورد ) نيكويی را ، ميافزايد برايش در آن نيكی را ، بدرستی خداوند آمرزنده ای قدرشناسی [است]
يا ميگويند افترا بست برای خداوند كذبی را ، پس اگر بخواهد خداوند مُهر ميزند ( خاتمه و پايان ميدهد ) برای قلبت و محو ميكند خداوند باطل را و محقق ميكند حق را به كلماتش ، بدرستی اوست دانايی به ذات ( دارايی ) سينه ها
و اوست كسی كه قبول ميكند توبه ( برگشت ) را از بندگانش و عفو ميكند از بدی ها ( گناه ها ) و ميداند آنچه را كه انجام ميدهيد
و اجابت ميكند كسانی را كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را و می افزايد ايشان را از فضلش و كافران برايشان عذابی شديدی [است]
و اگر توسعه دهد خداوند رزق را برای بندگانش ، حتما جفا ( طغيان ، عصيان ) كنند در زمين و ليكن نازل ميكند به مقداری ( اندازه ای ) آنچه را كه ميخواهد ، بدرستی او به بندگانش آگاه بينايی [است]
و اوست كسی كه نازل ميكند بارندگی را از بعد آنچه كه نا اميد شدند و انتشار ميدهد رحمتش را و اوست سرپرست ( دوست ) ستوده
و از نشانه های او خلقت آسمانها و زمين [است] و آنچه را كه برانگيخت در آن دو از جانوری و اوست برای جمع آوری ايشان زمانی كه بخواهد قادری
و آنچه را كه اصابت كرد شما را از مصيبتی ( اصابت شده ای ) ، پس به [سبب] آنچه كه كسب كرد دستانتان و عفو می كند از بسياری
و نيستيد شما به عاجز كنندگان در زمين و نيست برای شما از غير خداوند از سرپرستی و نه ياوری
و از آيات او كشتی ها ( روندگان ، جاری ها ) در درياست ، همچون كوهها
اگر بخواهد ساكن ميشود باد ، پس حتما به ايستد راكدهايی بر پشتش ، بدرستی در آن حتما نشانه ای برای هر ( تمام ) صبر كننده ای شكر گزاری [است]
يا هلاك كند ايشان را به [سبب] آنچه كه كسب كردند و عفو ميكند از بسياری
و ميداند ( ميشناسد ) كسانی را كه مجادله ميكنند در آياتمان ، نيست برايشان از گريزگاهی ( فراری )
پس آنچه كه داده شديد از چيزی ، پس متاع زندگانی دنياست و آنچه كه نزد خداوند است بهتری و باقی ( پايدارتر ) [است] برای كسانی كه ايمان آوردند و برای سرورشان توكل ميكنند
و كسانی كه اجتناب ميكنند بزرگان گناه را و خطاهای آشكار را و زمانی كه آنچه كه خشمگين شدند ، ايشان ببخشند ( درگذرند )
و كسانی كه اجابت كردند برای سرورشان و به پا داشتند نماز را و كارشان مشورت است مابينشان و از آنچه كه رزقمند كرديم ايشان را انفاق ميكنند
و كسانی كه آنگاه كه اصابت كند ايشان را اجحافی ( تعدی ، ستمی ) ايشان ياری می جويند ( می خواهند )
و جزای بدی ، بدی است همانند آن ، پس كسی كه عفو كند و اصلاح كند ، پس اجرش برای خداوند [است] ، بدرستی او دوست نميدارد ظالمان را
و حتما كسی كه ياری جويد ( خواهد ) بعد ظلمش ، پس ايشانند كه نيست برايشان از راهی ( اجحاف و تعدی )
جز اين نيست كه راه ( انتقام ، زياده روی ) برای كسانی است كه ظلم ميكنند انسيان ( مردم ) را و تعدی ( سركشی و اجحاف ) ميكنند در زمين بدون حقانيت ( ناروا ) ، ايشانند كه برايشان عذابی دردناكی [است]
و حتما كسی كه صبر كرد و گذشت كرد ، بدرستی آن حتما از عزم ( اراده ، پايداری ) كارهاست ( امورات است )
و كسی را كه گمراه ميكند خداوند ، پس نيست برايش از سرپرستی ( دوستی ) از بعد او و می بينی ظالمان را زمانی كه می بينند عذاب را ، ميگويند آيا هست به سوی بازگشتی از راهی
و می بينی ايشان را [كه] بازداشته ميشوند برايش سرافكندگان از ذلت ، مينگرند از گوشه چشمی مخفيانه ای و گويد كسانی كه ايمان آوردند ، بدرستی زيان كاران كسانی [هستند] كه خسران كردند خودشان را و اهلشان را روز قيامت ، آگاه باشيد بدرستی ظالمان در عذابی مقيمی ( استقرار يافته ، دايمی ) [هستند]
و نباشد برايشان از سرپرستانی ( دوستانی ) كه ياری كنند ايشان را از غير خداوند و كسی را كه گمراه ميكند خداوند ، پس نيست برايش از راهی
اجابت كنيد برای سرورتان از قبل اينكه بيايد روزی را كه نيست برگشت برايش از [جانب] خداوند ، نيست برايتان از امنيت گاهی [در] چنين روزگاری و نيست برای شما از انكاری ( بازدارنده ای )
پس اگر اعراض كردند ، پس ارسال نكرديم تو را برايشان محافظی ، بدرستی برای تو [نيست] مگر ابلاغ ( به جای رساندن ) و ما زمانی كه بچشانديم انسان را از خودمان رحمتی ، پس خوشی كرد به آن و اگر اصابت كند ايشان را بدی به [سبب] آنچه كه پيش آورد دستانشان ، پس بدرستی انسان ناسپاسی [است]
برای خداوند است فرمانروايی آسمانها و زمين ، خلق ميكند آنچه را كه ميخواهد ، ميبخشد برای آن كس كه ميخواهد مونثی و ميبخشد برای آن كس كه ميخواهد مذكری
يا زوج ( دو تا ) ميكند ايشان را دو مذكر و دو مونث و قرار ميدهد آن كس را كه ميخواهد عقيمی ( نازايی ) ، بدرستی او دانايی قادری ( توانايی ) [است]
و شايسته نباشد برای بشری ( موجود دو پايی ) كه تكلم كند او را خداوند [رو در رو] ، مگر وحی يا از ورای ( پشت ) پرده ای يا فرستاده شود رسولی ، پس وحی شود به اذنش آنچه را كه ميخواهد ، بدرستی او والايی ( برتری ) حكيمی ( است )
و آنچنان وحی كرديم به سويت روحی را از فرمانمان ، نبودی كه دريابی كه چيست كتاب و نه ايمان و ليكن قرار داديم آن را نوری [كه] هدايت كنيم به [وسيله] آن كسی را كه ميخواهيم از بندگانمان و بدرستی تو حتما هدايت ميكنی به سوی راه مستقيمی ( پايداری )
راه خداوند كسی كه برای اوست آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است ، هشيار باشيد به سوی خداوند باز می گردد كارها