سوره زمر

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره زمر ، مكی 75 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

نازل شدن كتاب از [جانب] خداوند عزيز ( قدرتمند ) حكيم [است]
ما نازل كرديم به سويت كتاب را به حق ، پس بندگی ( عبادت ) كن خداوند را مخلصانه ای برايش دين را
هشيار باشيد ، برای خداوند [است] دين خالص ، و كسانی كه اتخاذ كردند از غير او سرپرستانی را [كه می گويند] " نميپرستيم ايشان را مگر برای اينكه نزديك گردانند ما را به سوی خداوند مقامی ( منزلتی ) را ، بدرستی خداوند داوری ( قضاوت ) ميكند بين ايشان در آنچه كه ايشان در آن اختلاف ميكنند ، بدرستی خداوند هدايت نميكند كسی را كه اوست دروغگويی كفران كننده ای
اگر اراده ميكرد خداوند كه اتخاذ كند مولودی را ( فرزندی را ) ، حتما برميگزيد از آنچه كه می آفريند آنچه را كه ميخواهد ، پاك است او ، اوست خداوند يكتای چيره
خلق كرد آسمانها و زمين را به حقيقت ، در ميپوشاند شب را بر روز و در می آورد روز را بر شب و تسخير كرد خورشيد و ماه را ، همگی روان [است] ( جريان دارد ) برای اجلی ( مهلتی ) معلومی ، هشيار باشيد اوست عزيز ( قدرتمند ) آمرزنده
خلق كرد شما را از نفسي ( شخصي ) تكی ، سپس قرار داد از آن زوجش را و فرستاد برای شما از چهار پايان هشت زوجهايی [را] ، خلق ميكند شما را در شكم‌های مادرانتان خلقتی از بعد خلقتی در تاريكی‌های سه تايی ( سه گانه‌اي ) ، هان شمايان خداوند سرور شماست برای اوست فرمانروايی ، نيست خدايی مگر او ، پس كجا روانه ( مرخص ) ميشويد
اگر كفران كنيد پس بدرستی خداوند بی نيازی از شماست و نمی پسندد برای بندگانش كفر را و اگر شكر كرديد ميپسندد آن را برای شما و بر ندارد بردارنده ای بار ديگری را ، سپس به سوی سرورتان مرجع شماست ، پس خبر ميدهد شما را به آنچه كه عمل ميكرديد ، بدرستی او داناست به ذات ( درون و دارايی ) سينه ها
و زمانی كه لمس كند انسان را ضرری ، بخواند ( دعا كند ) سرورش را ، انابه كننده ای [باشد] به سويش ، سپس زمانی كه واگذار كند او را نعمتی از خودش ، فراموش كند آنچه را كه ميخواند به جانبش از قبل و قرار دهد برای خداوند همتايانی را برای اينكه گمراه كند از راهش ، بگو متمتع شو به كفرت اندكی را ، بدرستی تو هستی از اصحاب آتش
آيا كسی كه اوست خدا ترسی ( فروتنی ) طول مدت شب سجده كننده ای و به پا خواسته ای [است] ، می ترسد آخرت را و اميد دارد رحمت سرورش را ، بگو آيا برابر ميباشد كسانی كه ميدانند و كسانی كه نميدانند ، جز اين نيست كه متذكر ميشود دارندگان خردها ( انديشمندان )
بگو ای بندگان ، كسانی كه ايمان آورديد ، تقوی ( پرهيزگاری ) كنيد سرورتان را ، برای كسانی كه نيكی كردند در اين دنيا نيكويی [است] و زمين خداوند وسعت يافته ای [می باشد] ، جز اين نيست كه وفا كرده ( پرداخت ) ميشوند صابران اجرشان را به غير ( بدون ) حساب
بگو بدرستی من فرمان يافتم كه بندگی كنم خداوند را ، مخلصانه ای برايش دين را
و فرمان يافتم برای اينكه باشم اولين مسلمانان ( تسليم شدگان )
بگو بدرستی من ، ميترسم كه عصيان كنم سرورم را ، عذاب روزی بزرگی را
بگو خداوند را بندگی ميكنم ، مخلصانه ای برايش دينم را
پس بندگی كنيد آنچه را كه خواستيد از غير او ، بگو بدرستی خسران كنندگان كسانی [هستند] كه خسران كردند نفسهايشان و خاندانشان را روز قيامت ، آگاه باشيد آن ، آن است خسران آشكار
برای ايشان از بالای سرشان سايه بانی ( پوشش هايی ) از آتش و از زيرشان پوشش هايی [است] ، آن است كه ميترساند خداوند به آن بندگانش را ، ای بندگان پس تقوی ( پرهيزگاری ) كنيد مرا
و كسانی كه اجتناب كردند طاغوت را ، كه بندگی كنند آن را و انابه كردند ( برگشتند ) به سوی خداوند ، برايشان بشارتی [است] ، پس بشارت بده بندگان را
كسانی كه گوش فرا ميدهند گفتار را ، پس تبعيت ميكنند نيكوتر آن را ، ايشانند كسانی كه هدايت كرد ايشان را خداوند و ايشان ، ايشانند دارندگان خردها ( انديشمندان )
آيا پس كسی كه حقيقت يافت برايش سخن عذاب ، آيا پس تو رهايی ميدهی كسی را كه در آتش [است]
ليكن كسانی كه تقوی كردند سرورشان را ، برايشان غرفه هايی ( دكه و منزلگاهی ) [است] از بالای آن غرفه هايی بنا شده هايی [است كه] جريان دارد ( روان است ) از زيرش چشمه ها ، وعده خداوند [است كه] خلاف نمی كند خداوند وعده گاه ( محل قول و قرار ، وعده شده ) را
آيا نديده ای كه بدرستی خداوند نازل كرد از آسمان آبی را ، پس درپويد آن را سرچشمه ها ( آب انبارها ) در زمين ، سپس خارج ميكند به [وسيله] آن زراعتی را [كه] مختلفی [است] رنگهايش ، سپس خشك ميكند ، پس می بينی آن را زرد شده ای ، سپس قرار ميدهد آن را خرد شده ای ( كاهی ) ، بدرستی در آن حتما ذكری برای دارنده خردها ( انديشمند ) [است]←
يا پس كسی را كه باز كرد ( گشود ) خداوند سينه اش را برای اسلام ، پس اوست بر نوری از [جانب] سرورش ، پس وای برای قساوتی دلهايشان ( سنگدلان ) را از ذكر خداوند ، ايشانند در گمراهی آشكاری
خداوند نازل كرد نيكترين حديث ( گفتار ) را ، كتابی متشابهی دو تايی را ( دو تا شده را ، دو تا كننده را ) ، ميلرزد از آن پوستهای كسانی كه ميترسند سرورشان را ، سپس نرم ميشود پوستهايشان و قلبهايشان به سوی ذكر خداوند ، آن است هدايت خداوند ، هدايت ميكند به آن كسی را كه ميخواهد و كسی را كه گمراه كند خداوند پس نيست برايش از هدايتی
آيا پس كسی كه پرهيز ميكند به صورتش بدی عذاب روز قيامت را و گفته شود برای ظالمان بچشيد آنچه را كه كسب ميكرديد
تكذيب كرد كسانی كه از قبل ايشان [بودند] ، پس آمد ايشان را عذاب از جايی كه ندانستند
پس چشاند ايشان را خداوند خواری در زندگانی دنيا و حتما عذاب آخرت بزرگترست اگر ميدانستند
و حتما زده ايم برای انسيان ( مردم ) در اين قرآن از هر ( تمام ) مثالی ، باشد برای ايشان كه متذكر شوند
قرآنی است عربی غير دارای ( بدون ) انحرافی ( زير و بمی ) ، باشد برای ايشان كه تقوی كنند
زد خداوند مثالی را ، مردی كه در اوست شريكانی مخاصمه كنندگان ( جر زنندگان ، سمج برای تملك مال شراكتی ) و مردی تسليم برای مردی ، آيا برابرند آن دو همانندی ، ستايش برای خداوند ، بلكه اكثرشان نميدانند
بدرستی تو مرده ای ( خواهی مرد ) و بدرستی ايشان مردگانند ( خواهند مرد )
سپس بدرستی شما روز قيامت نزد سرورتان مخاصمه می كنيد ( حق طلبی می كنيد )
پس كيست ظالمتر از كسی كه تكذيب كرد بر خداوند و تكذيب كرد به راستی ، زمانی كه آمد او را ، آيا نيست در جهنم منزلی برای كافران
و كسی كه آمد به راستی و تصديق كرد به آن ، ايشان ، ايشانند متقيان ( خدا ترسان )
برای ايشان [است] آنچه را كه ميخواهند نزد سرورشان ، آن است جزای ( پاداش ) نيكوكاران
برای اينكه محو كند خداوند از ايشان ، بدترين آنكه عمل كردند و جزا ( پاداش ) دهد ايشان را اجرشان به نيكترين آنكه عمل ميكردند
آيا نيست خداوند به كفايت كننده ای بنده اش را و ميترسانند تو را به آنان كه از غير اوست و كسی را كه گمراه ميكند خداوند پس نيست برايش از هدايتی
و كسی را كه هدايت ميكند خداوند ، پس نيست برايش از گمراه كننده ای ، آيا نيست خداوند به عزيزی ( قدرتمندی ) دارای انتقامی
و اگر سوال كنی ايشان را ، كيست كه خلق كرد آسمانها و زمين را ، حتما ميگويند خداوند ، بگو آيا پس ديده ايد آنچه را كه ميخوانيد از غير خداوند ، بدرستی اگر اراده كند مرا خداوند به ضرری آيا ايشان گشايندگان ضرر آن [هستند] يا [اگر] اراده كند مرا به رحمتی آيا ايشان بازدارندگان رحمت اويند ، بگو كافی است مرا خداوند ، برای او توكل ميكند متوكلان
بگو ای قوم من ، عمل كنيد بر مكانتان ، بدرستی من عمل كننده ای [هستم] ، پس به زودی ميدانيد ←
كيست كه می آيد او را عذابی [كه] خوار می كند او را و روا شود برايش عذابی مقيمی ( مستقر شده ای )
ما نازل كرديم برايت كتاب را برای انسيان ( مردم ) به حق ، پس كسی كه هدايت يافت پس برای خودش [می باشد] و كسی كه گمراه شد ، پس جز اين نيست كه گمراه ميشود برای خودش و نيستی تو برايشان به وكيلی ( مدافعی )
خداوند می ميراند نفسها را زمان فوتش و [همچنين] آنكه نه مرده است در خوابش ( خوابگاهش ) [می ميراند] ، پس نگه می دارد آنكه را كه مقتضی كرد برايش فوت را و ميفرستد ديگری را تا اجلی ( موعدی ) معلومی ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است] برای قومی كه تفكر ميكنند
آيا اتخاذ كرديد از غير خداوند شفيعان را ، بگو آيا اگر چه مالك نباشند چيزی را و عقل نكنند
بگو برای خداوند است شفاعت جملگی ، برای اوست فرمانروايی آسمانها و زمين ، سپس به سويش برگردانده ميشويد
و زمانی كه ذكر شود خداوند تنها او ( به يكتايی ) ، مشمئز ( بيزار ) شود قلبهای كسانی كه ايمان ندارند به آخرت و زمانی كه ذكر شود كسانی كه از غير اويند ، آنگاه ايشانند بشارت يافتگان ( مژدگانی گيرندگان ، خوشحال شدگان )
بگو خداوندا پديد آورنده آسمانها و زمين ، دانای غيب و آشكار ، تو حكم ميكنی بين بندگانت در آنچه كه در آن اختلاف ميكردند
و اگر كه [باشد] برای كسانی كه ظلم كردند آنچه كه در زمين [است] جملگی و همانندش را همراه با آن ، حتما فديه دهند به آن از [بحر نجات از] بدی عذاب روز قيامت و شروع شود برای ايشان از خداوند آنچه را كه نبوده اند حساب كنند ( پيش بينی كنند ، در نظر گيرند )
و آغاز شود برای ايشان بدی ها ، آنچه را كه كسب كردند و لازم شود ( روی دهد ) به ايشان آنچه را كه به آن تمسخر ميكردند
پس زمانی كه لمس كند انسان را ضرری ، بخواند ما را ، سپس زمانی كه واگذار كرديم او را نعمتی از خودمان ، گويد جز اين نيست كه داده شدم آن را بر دانشی ، بلكه آن امتحانی [است] و ليكن اكثرشان نميدانند
گفته بوده است آن را كسانی كه از قبل ايشان [بودند] ، پس بی نياز نكرد از ايشان آنچه را كه كسب ميكردند
پس اصابت كرد ايشان را بدی های آنچه كه كسب كردند و كسانی كه ظلم كردند از اينان به زودی اصابت ميكند ايشان را بدی های آنچه را كه كسب كردند و نيستند ايشان به عاجز كنندگان
آيا ندانسته اند كه بدرستی خداوند بسط ( توسعه ) ميدهد رزق را برای كسی كه ميخواهد و تقدير ميكند ( اندازه ميگيرد ، محدود ميكند ) ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است] برای قومی كه ايمان دارند
بگو ای بندگان من كسانی كه زياده روی كرديد بر خودهايتان ، نا اميد نشويد از رحمت خداوند ، بدرستی خداوند [بعد از توبه] می آمرزد گناهان را جملگی ، بدرستی او آمرزنده مهربان [است]
و انابه كنيد ( توبه و برگرديد ) به سوی سرورتان و تسليم شويد برايش از قبل اينكه بيايد شما را عذاب ، سپس ياری نشويد ( كمك و امداد نشويد )
و تبعيت كنيد نيكترين آنچه را كه نازل شد به سويتان از [جانب] سرورتان از قبل اينكه بيايد شما را عذاب غافل گيرانه ای و [در حاليكه] شما در نيابيد
كه بگويد نفسی ، ای حسرتها بر آنچه كه تفريط كردم در كنار ( پيشگاه ) خداوند و اينكه بودم از مسخره كنندگان
يا بگويد اگر كه بدرستی خداوند هدايت ميكرد مرا ، حتما بودم از متقيان ( پرهيزگاران )
يا بگويد زمانی كه ديد عذاب را ، اگر بدرستی برايم تكراری ( زندگی مجددی ، بازگشت به عقبی ) [بود] ، پس ميشدم از نيكوكاران
بله آمده بود تو را نشانه هايم ، پس تكذيب كردی به آن و خود بزرگی كردی و شدی از كافران
و روز قيامت می بينی كسانی را كه تكذيب كردند برای خداوند ، سيمايشان را تيره شده ای ، آيا نيست در جهنم منزلی برای خودخواهان ( خود بزرگ بينها )
و نجات ميدهد خداوند كسانی را كه تقوی ( پرهيزگاری ) كردند به نجات گاه ( فرار گاه ) ايشان ، لمس نميكند ايشان را بدی و نه ايشان اندوهگين ميشوند
خداوند خالق هر ( تمام ) چيزی [است] و اوست بر هر ( تمام ) چيزی وكيلی ( مدافع نگهبان و مراقبی )
برای اوست زمام ( امورات ) آسمانها و زمين و كسانی كه كفران كردند به آيات خداوند ايشان ، ايشانند خسران كنندگان
بگو آيا پس غير خداوند را فرمان ميدهيد مرا [كه] بندگی كنم ای جاهلان
و حتما وحی شده است به سويت و به سوی كسانی كه از قبل تو [بودند كه] اگر شرك ورزيدی ، حتما تباه ميكند عمل تو را و حتما ميباشی از خسران كنندگان
بلكه خداوند ، پس بندگی كن و باش از شكر كنندگان
و تقدير نكردند خداوند را حق قدرش و زمين جملگی قبضه ( در چنگ ) اوست روز قيامت و آسمانها در پيچيده هايی به دستش ( دست راستش ) [باشد] ، منزه است او و متعاليست از آنچه كه شرك ميورزند
و دميده ( باد ) شود در صور ، پس صاعقه زده شود ( برق زده شود ، بيهوش شود ) كسی كه در آسمانها و كسی كه در زمين است مگر كسی را كه خواست خداوند ، سپس دميده شود ( باد شود ) در آن ديگری ، پس آنگاه ايشانند به پا ايستاده ای كه نظاره ميكنند ( نگرانند )
و روشن ( نورانی ) شود زمين به نور سرورش و گذاشته شود كتاب و آيد به انبياء ( پيغام رسانان ) و شاهدان و قضاوت شود بين ايشان به حق و ايشان ظلم كرده نميشوند
و وفا كرده شود هر ( تمام ) نفسی ( شخصی ) آنچه را كه عمل كرد و اوست داناتر به آنچه كه انجام ميدهند
و رانده شود كسانی كه كفران كردند به سوی جهنم گروهی تا زمانی كه آيند آن را ، گشوده شود درهای آن و گويد برايشان خزينه دارش ( نگهبانش ) ، آيا نيامد شما را رسولانی از شما ( جنس خودتان ) [تا] بخوانند برای شما آيات سرورتان را و هشدار دهند شما را لقاء روزتان اين ، گويند بله و ليكن حقيقت يافت كلمه عذاب برای كافران
گفته شود داخل شويد درهای جهنم را ، جاودانانند در آن ، پس سخت منزل [است برای] خودخواهان
و رانده شود كسانی كه تقوی ( پرهيزگاری ) كردند سرورشان را به سوی باغ گروهی تا زمانی كه آيد آن را و گشوده شود درهای آن و گويد برای ايشان خزينه دارش ، سلامی برای شما ، شفا يافتيد ( درمان و معالجه شديد ) پس داخل شويد آن را جاودانان
و گويند ستايش برای خداوند كسی كه راست گفت ما را وعده اش و وارث كرد ما را زمين ، منزل كنيم از باغ جايی را كه ميخواهيم ، پس خوب است اجر انجام دهندگان
و می بينی ملائكه را [كه] دور زنندگانند از حول ( پيرامون ) عرش ، تسبيح ميكنند به ستايش سرورشان و قضاوت شود بين ايشان به حق و گفته شود ستايش برای خداوند سرور عالميان [است]