Home   |  تماس با ما و ارسال مطالب |  پروژه‌ها  | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

 

10-06-2022

 

 

سوره احزاب ، مدنی 73 آيه

 

    به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، باعاطفه )

  1. ای نبی ( خبر و پیغام‌رسان  ) بترس ( تقوی كن ) خداوند را و اطاعت نكن كافران و منافقان ( دو رويان ) را ، به‌درستی خداوند باشد دانايی حكيمی

  2. و تبعيت كن آنچه را كه وحی می‌شود  به سويت از [جانب] سرورت ، به‌درستی خداوند باشد به آنچه عمل می‌کنید  آگاهی

  3. و توكل كن برای خداوند و کافی است  به خداوند وكيلی ( مدافعی )

  4. قرار نداد خداوند برای مردی از دو قلب در درونش و قرار نداد زوج‌هایتان را ، آنان را كه اظهار می‌کنید از ايشان که مادرانتان [باشند] و قرار نداد [فرزند] خواندگانتان را پسرانتان ، آن سخنتان به دهن‌هایتان  [است] و خداوند می‌گوید حقيقت را و او هدايت ميكند راه را

  5. بخوانيد ايشان را بر [به اسم يا فاميل] پدرانشان ، آن عادلانه‌تر است نزد خداوند ، پس اگر نشناختيد پدرانشان را ، پس برادرانتان در دين [هستند] و دوستانتان ( هم‌نشین  و يارانتان ) و نيست برايتان گناهی در آنچه خطا كرديد به آن وليكن [گناه است در] آنچه اراده ( تصميم و عمل ) كرد قلب‌هایتان  و باشد خداوند آمرزنده‌ای  مهربانی

  6. نبی ( پيامبر ) والاتر است به مؤمنان از خودشان و [همچنين] زوج‌هایش [به] مادرانشان ، و دارندگان مهربانی ( خويشان و بستگان ) بعض ايشان والاترند ( ارجح‌ترند ) به بعضی در كتاب خداوند از مؤمنان  و مهاجران ، مگر اينكه انجام دهيد به‌سوی سرپرستانتان ( دوستانتان ) نيكی ( خوبی ) را ،  باشد آن در كتاب شده‌ای ( نوشته‌شده‌ای )

  7. و زمانی كه گرفتيم از انبياء ( خبر و پیغام‌رسانان ) ميثاقشان ( عهد و پيمانشان ) را و [همچنين] از تو و از نوح و ابراهيم و موسی و عيسی پسر مريم و گرفتيم از ايشان ميثاقی ( قولی ) غليظی ( سفت و محكمی ) را

  8. برای اينكه بپرسد راست‌گویان  را از راستی ايشان و آماده كرد برای كافران عذابی دردناكی را

  9. ای كسانی كه ايمان آورديد ، ياد كنيد نعمت خداوند را برايتان ، زمانی كه آمد شمارا  لشکرهايی ، پس فرستاديم برايشان بادی و لشکرهايی [كه] نه دیده‌اید  آن را و باشد خداوند به آنچه عمل می‌کنید  بينايی

  10. زمانی كه آمدند شمارا از بالايتان و از پايين از شما و زمانی كه برگشت ديدگان و رسيد قلب‌ها حنجره‌ها ( حلقوم‌ها ) را و گمان می‌کردید به خداوند گمان‌هایی را

  11. آنجا امتحان شد مؤمنان  و لرزيدند ، لرزيدنی شديدی را

  12. و زمانی كه می‌گفت منافقان ( دو رويان ) و كسانی كه در قلب‌هایشان  مرضی [بود] ، وعده نداد ما را خداوند و رسولش مگر فريبی ( غروری ، دروغی )

  13. و زمانی كه گفت طایفه‌ای از ايشان ، ای اهل يثرب ، نيست مقامی ( جايگاهی ) برايتان ، پس برگرديد و اذن می‌خواست گروهی از ايشان نبی ( خبر و پيغامبر ) را ، می‌گفتند به‌درستی خانه‌هایمان برهنه‌ای  ( بی‌حفاظی ) [است] و نبود آن به برهنه‌ای ( بی پوششی ، بی‌پناهی ) كه [نه] می‌خواستند مگر [بهانه] فراری  را

  14. و اگر وارد می‌شد برايشان از اطرافش ، سپس درخواست شوند فتنه‌ای ( مايه امتحانی را ) ، حتماً  بياورند آن را و درنگ نكنند به آن مگر آسانی را

  15. و حتماً عهد بسته‌اند  خداوند را از قبل [كه] برنگردانند پشت‌ها را و باشد پيمان خداوند پرسيده شده‌ای

  16. بگو هرگز نفع نمی‌کند شمارا فرار، اگر فرار كنيد از مرگ يا قتل را و آنگاه متمتع نمی‌شوید مگر اندكی ( زمانی ) را

  17. بگو كيست كسی كه نگه می‌دارد شمارا از خداوند ، اگر اراده ( قصد ) كند به شما بدی را يا اراده كند به شما رحمتی را و درنمی‌یابند برايشان از غير خداوند سرپرستی ( دوستی ) و نه ياوری را

  18. دانسته است خداوند بازدارندگان از شما و گويندگان برای برادرانشان را [كه] بياييد به سويمان و نمی‌آیند نبرد را مگر اندكی

  19. خشم گیرنده‌ای ( بخل ورزنده‌ای ) برايتان [باشند] ، پس آنگاه‌که آمد ترس ، می‌بینی ايشان را كه می‌نگرند به سويت ، دوران می‌کند ( می‌چرخد ) چشمانشان همچون كسی كه پوشانده می‌شود برايش از مرگ ، پس آنگاه‌که  رفت ترس ، آزار دهند شمارا  به زبانی تيزی ، بخل کننده‌ای برای خير ، ايشان ايمان نیاورده‌اند ، پس نابود كند خداوند اعمالشان را و باشد آن برای خداوند آسانی ( سهلی )

  20. گمان می‌کنند احزاب [كه] هنوز نرفته‌اند و اگر بيايد حزب‌ها ، دوست دارند [كه] ای‌کاش به‌درستی ايشان ، داخل بودند در اعراب ( بادیه‌نشین‌ها ) ، می‌پرسند از اخبارتان [حالتان] و اگر بودند در [ميان] شما ، قتال ( پيكار ) نمی‌کردند مگر اندكی

  21. حتماً باشد برايتان در رسول خداوند اسوه‌ای ( الگو و سرمشقی ) نيكويی ، برای كسی كه اميد داشته باشد خداوند و روز آخر را و ذكر ( ياد ) كند خداوند را بسياری

  22. و زمانی كه ديد مؤمنان احزاب را ، گفتند اين [است] آنچه وعده داد ما را خداوند و رسولش و راست گفت خداوند و رسولش و نه افزود ايشان را مگر ايمانی و تسليمی

  23. از مومنان [هستند] مردانی [كه] راست گفتند ( درست عمل كردند ) آنچه را كه عهد كردند ( پيمان بستند ) خداوند را برايش ، پس از ايشان كسيست كه گذراند ( سپری و مقتضی كرد ) نذرش ( دينش ) را و از ايشان كسيست كه انتظار ميبرد ( ميكشد )  و تبديل نكردند تبديلی ( بدلی ) را

  24. برای اينكه جزا ( پاداش ) دهد خداوند راستگويان را به راستی ايشان و عذاب كند منافقين ( دو رويان را ) اگر بخواهد يا ببخشد ( توبه پذيرد ) برايشان ، بدرستی خداوند باشد آمرزنده ای مهربانی

  25. و رد كرد ( بازگرداند ) خداوند كسانی را كه كفران كردند به خشمشان ( كينه ايشان ) ، هرگز نرسيده اند خيری را و كفايت كرد خداوند مومنان را [از] قتال ( پيكار ) و باشد خداوند قدرتمندی گرامی ( شكوهمندی )

  26. و پايين آورد كسانی را كه هم پشتی ( هم ياری ) كردند ايشان را از اهل  كتاب ( يهود و نصاری ) از قلعه ( دژ ) هايشان و انداخت در قلبهايشان رعب ( وحشت ) را ، فرقه ای را می كشتيد و اسير ميكرديد فرقه ای را

  27. و وارث كرد شما را زمينشان و ديارشان و اموالشان و زمينی را كه پا نگذاشته بوديد ( نه پيموده بوديد ) آن را و باشد خداوند بر هر چيزی توانايی

  28. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) بگو برای زوجهايت اگر شما ميخواهيد زندگانی دنيا و زينتش را ، پس بياييد تا متمتع كنم شما را و روانه ( آزاد ) كنم شما را ، روانه كردنی زيبايی ( خوش آيندی )

  29. و اگر شما ميخواهيد خداوند و رسولش  و سرای آخرت را ، پس بدرستی خداوند آماده كرد برای زنان نيكوكار از شما اجری  بزرگی را

  30. ای زنان نبی ( خبر و پيغام رسان ) كسی كه بياورد از شما به گناه آشكاری مبين شده ای ، افزوده ميشود برايش عذاب دو چندان و باشد آن برای خداوند آسانی

  31. و كسی كه فروتنی ميكند از شمايان برای خداوند و رسولش و انجام ميدهد صالحی را ، ميدهيم آن را اجرش دو مرتبه و آماده كرديم ما برايش رزقی گرامی را

  32. ای زنان نبی ( خبر رسان ) نيستيد همچون احدی از زنان ، اگر تقوی كرديد پس نرم ( افتاده و دل نواز ) نكنيد به سخن تا طمع كند كسی كه در قلبش مرضی [است] و بگوييد سخنی نيكويی را

  33. و قرار ( آرام ) گيريد در خانه هايتان و آرايش ( تفاخر ) نكنيد آرايش ( خودنمايی ) جاهليت ( دوران نادانی ) اولی ( نخستين ، گذشته ) را و به پا داريد نماز را و بدهيد زكات را و اطاعت كنيد خداوند و رسولش را ، جز اين نيست كه ميخواهد خداوند برای اينكه ببرد ( بزدايد ) از شما ناپاكی ( پليدی ) اهل خانه را و پاك كند شما را پاكيزه ای

  34. و ذكر ( ياد كنيد ) آنچه را كه تلاوت ميشود در خانه هايتان از آيات خداوند و حكمت ، بدرستی خداوند باشد لطيفی آگاهی

  35. بدرستی مردان مسلمانان و زنان مسلمان و مردان مومن و زنان مومن و مردان فروتن و زنان فروتن و مردان راستگو و زنان راستگو و مردان صبور و زنان صبور و مردان خضوع كننده و زنان خضوع كننده و مردان صدقه دهنده و زنان صدقه دهنده و مردان روزه دار و زنان روزه دار و مردان حفاظت كننده فرجهايشان ( اعضاء جنسی ، اندام تناسلی شان ) و زنان حفظ كننده و مردان ذكر ( ياد ) كننده خداوند بسياری و زنان ذكر ( ياد ) كننده ، آماده كرد خداوند برايشان آمرزشی و اجری بزرگی را

  36. و شايسته نباشد برای مرد مومنی و نه زن مومنی ، زمانی كه مقتضی كرد ( گذراند ) خداوند و رسولش كاری ( فرمانی ) را ، كه باشد برايشان اختياری از كارشان و كسی كه عصيان كند خداوند و رسولش را ، پس گمراه گشته است گمراهی آشكاری را

  37. و زمانی كه می گفتی برای كسی كه متنعم كرد خداوند برايش و لطف كردی برايش ، نگهدار برايت ( برای خود ) زوجت را و تقوی كن خداوند را و مخفی ميكردی در خودت آنچه را كه خداوند آشكار كننده آن بود و ميترسيدی انسيان ( مردم ) را و [در حاليكه] خداوند مستحقتر است كه بترسی او را ، پس زمانی كه سپری كرد زيد از آن زن نيازی ( حاجتی ) را ، به زوجيت درآورديم آن زن را برای تو ، شايسته نباشد برای مردان مومن تنگنايی ( منع و ممنوعيتی ) در زوجهای [پسر] خواندگانشان زمانی كه بگذراندند ( سپری كردند ، رها و طلاق دادند ) از ايشان نيازی ( حاجتی ) را و باشد فرمان خداوند انجام شدنی

  38. نيست برای نبی ( خبر رسان ) از تنگنايی ( مضيقه ای ) در آنچه كه فرض كرد خداوند برايش ، سنت ( روال ) خداوند در كسانی كه سپری شدند از قبل و باشد فرمان خداوند قدری ( اندازه ای ) مقدوری ( اندازه شده ای )

  39. كسانی كه ابلاغ ميكنند ( ميرسانند ) رسالت های ( پيغام رسانی های ) خداوند را و ميترسند او را و نمی ترسند احدی را  مگر خداوند ، و كافی است به خداوند حسابگری را

  40. نيست محمد پدر احدی از مردانتان و ليكن رسول خداوند و آخرين  انبياء ( پايان دهند خبر و پيغام رسانان ) است و باشد خداوند به هر چيزی دانايی

  41. ای كسانی كه ايمان آورديد ، ذكر ( ياد ) كنيد خداوند را ذكری ( يادی ) بسياری

  42. و تسبيح كنيد او را صبحگاهی و شامگاهی

  43. اوست كسی كه درود ميفرستد برايتان و ملائكه اش ، برای اينكه خارج كند شما را از تاريكی ها به سوی نور و باشد به مومنان مهربانی

  44. تهيت ايشان روزی كه ملاقات ميكنند او را سلامی [است] و آماده كرد برايشان اجری گرامی را

  45. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) ما ارسال كرديم تو را شاهدی و بشارت دهنده‌ای و بيم دهنده‌ای

  46. و خواننده‌ای ( دعوت كننده‌ای ) به سوی خداوند به اذنش و چراغی نورانی

  47. و بشارت ( مژده ) بده مومنان را كه به درستی برايشان از [طرف] خداوند فضلی ( فزونی ، بخشش ) بزرگی [است]  

  48. و اطاعت ( پيروی ) نكن كافران و منافقان را و رها كن اذيت ايشان را و توكل كن برای خداوند و كافی است به خداوند وكيلی

  49. ای كسانی كه ايمان آورديد زمانی كه به نكاح درآورديد زنان مومن را ، سپس طلاق داديد ايشان را از قبل اينكه لمس كنيد ايشان را پس نيست برايتان [كه] برايشان از عده ای بشماريد آن را پس متمتع كنيد ايشان را و روانه ( آزاد ) كنيد ايشان را روانه كردنی خوش سيمايی ( خوش آيندی )

  50. ای نبی ( خبر و پيغام رسان ) ما حلال ( مجاز ) كرديم برايت زوجهايت را آنان را كه دادی اجرهايشان ( مزدهايشان ) را و آنچه كه مالك شد دستانت از آنچه كه پرداخت خداوند برايت و دختران عمويت و دختران عمه هايت و دختران دايی تو و دختران خاله هايت آنان را كه مهاجرت كردند همراهت و زنی مومنی را كه بخشيد خودش را برای نبی ( خبر و پيغام رسان ) اگر اراده كرد نبی كه به نكاه درآورد آن را مخصوصی است برايت از غير مومنان ، دانسته ايم آنچه را كه فرض ( لازم ) كرديم برايشان در زوجهايشان و آنچه را كه مالك شد دستانشان برای اينكه نبايد باشد برايت تنگنايی و باشد خداوند آمرزنده ای مهربانی

  51. برگردان ( به ران ) كسی را كه ميخواهی از آن زنان و ماوا ده به سويت كسی را كه ميجويی ( می طلبی ) و كسی را كه جلب كردی از كسی كه كنار گذاشتی ، پس نيست تنگنايی برايت ، آن نزديكتر است [از] اينكه روشن شود ديدگانشان و اندوهگين نشوند و راضی شوند به آنچه كه دادی ايشان را همگی ايشان را و خداوند می داند آنچه را كه در قلبهايتان است و باشد خداوند دانايی بردباری

  52. حلال ( مجاز ) نيست برايت [ازدواج با] زنان از [اين به] بعد و نه اينكه تبديل كنی به [عوض] ايشان از زوجهايی ولو ( اگر چه ) متعجب كند تو را نيكويی ايشان مگر آنچه را كه مالك شد دستانت و باشد خداوند برای هر چيزی نگهبانی ( مراقبی )

  53. ای كسانی كه ايمان آورديد داخل نشويد خانه های نبی ( خبر و پيغام رسان ) را مگر اينكه اذن داده شود برايتان به جانب طعامی غير چشم به راهان ( چشم داشت ) آن و ليكن زمانی كه خوانده شديد پس داخل شويد پس آنگاه كه خورديد پس منتشر ( پراكنده ) شويد و نه انس گيرندگان ( خودمانی شدگان ) برای گفتاری ( گپی ) ، بدرستی آن [عمل] شما اذيت ميكند نبی ( خبر و پيغام رسان ) را ، پس حيا ( شرم ) ميكند از شما و [در حاليكه] خداوند شرم نميكند از حق و زمانی كه درخواست كرديد ايشان ( زنان رسول را ) متاعی ، پس درخواست كنيد ايشان را از پشت پرده ای ، آن [عمل] شما پاكتر است برای قلبهايتان و قلبهايشان و شايسته نباشد برايتان كه اذيت كنيد رسول خداوند را و نه اينكه به نكاه درآوريد زوجهايش را از بعدش ( فوتش ) هرگز ( تا ابد ) ، بدرستی آن [عمل] شما باشد نزد خداوند بزرگی

  54. اگر آشكار كنيد چيزی را يا مخفی كنيد آن را ، پس بدرستی خداوند باشد به هر چيزی دانايی

  55. نيست تنگنايی ( ترس و گناهی ) برای آن زنان در پدرانشان و نه پسرانشان و نه برادرانشان و نه پسران برادرانشان و نه پسران خواهرانشان و نه زنانشان و نه آنچه كه مالك شد دستانشان و بترسيد خداوند را بدرستی خداوند باشد بر هر چيزی شاهدی

  56. بدرستی خداوند و ملائكه اش درود ميفرستند برای نبی ( خبر و پيغام رسان ) ای كسانی كه ايمان آورديد درود فرستيد برايش و تسليم شويد تسليمی را ( مسلمان شويد مسلمان شدنی را )

  57. بدرستی كسانی كه اذيت ميكنند خداوند و رسولش را ، لعن ( لعنت ) ميكند ايشان را خداوند در دنيا و آخرت و آماده كرد برايشان عذابی خوار كننده ای را

  58. و كسانی كه اذيت ميكنند مردان مومن و زنان مومن را به غير آنچه كه كسب كردند ، پس برداشته اند بهتانی و گناهی آشكاری را

  59. ای نبی ، بگو برای زوجهايت و دخترانت و زنان مردان مومن ، به پوشانند برای خودشان از روپوش هايشان ( پيراهن گشاد و بلند ، چادر ) ، آن نزديكتر است [از] اينكه شناخته شوند ، پس اذيت نميشوند و باشد خداوند آمرزنده ای مهربانی

  60. اگر بازداشته نشود منافقان ( دو رويان ) و كسانی كه در قلبهايشان مرضی است و لرزانندگان ( به هراس اندازندگان ، شايعه افكننان ) در مدينه ، حتما بجوشانيم ( بشورانيم ) تو را به ايشان ، سپس مجاورت نكنند تو را در آن مگر اندكی

  61. ملعونها ( نفرين شده ها ) ، هر كجا يافت شوند گرفته شوند و كشته شوند كشته شدنی را

  62. سنت ( روال ) خداوند در [مورد] كسانی كه سپری شدند از قبل و هرگز نيابی برای سنت خداوند تبديلی را

  63. ميپرسند تو را انسيان ( مردم ) از ساعت ( قيامت ) ، بگو جز اين نيست كه علم آن نزد خداوند [است] و چه آگاه می كند تو را شايد ساعت باشد نزديكی

  64. بدرستی خداوند لعن ( لعنت ) كرد كافران را و آماده كرد برايشان آتش سوزانی را

  65. جاودانانند در آن ابدی ( هميشگی ) نمی يابند سرپرستی ( دوستی ) و نه ياوری را

  66. روزی كه برميگردد سيمايشان در آتش ، ميگويند ای وای ما را ، ای كاش اطاعت ميكرديم خداوند را و اطاعت ميكرديم رسول را

  67. و گويند سرور ما ، ما اطاعت كرديم مهتران مان ( سرورانمان ، عالی جنابانمان ) را و بزرگانمان ( پيرانمان ، ريش سفيدانمان ) را ، پس گمراه كردند ما را [از] راه

  68. سرور ما بده ايشان را دو برابر از عذاب و لعن ( لعنت و نفرين ) كن ايشان را لعنتی بزرگی

  69. ای كسانی كه ايمان آورديد نباشيد همچون كسانی كه اذيت كردند موسی را ، پس متبری ساخت او را خداوند از آنچه كه گفتند و بود نزد خداوند با منزلتی

  70. ای كسانی كه ايمان آورديد ، تقوی كنيد خداوند را و بگوييد گفتاری صوابی ( درست و راست و محكمی ) را

  71. اصلاح ميكند برايتان اعمالتان را و می آمرزد برايتان گناهانتان را و كسی كه اطاعت ميكند خداوند و رسولش را پس نجات يافته است نجاتی بزرگی را

  72. ما عرضه كرديم امانت را برای آسمانها و زمين و كوهها ، پس ابا كردند كه حمل كند ( بردارد ) آن را و ترسيدند ( آبرومند شدند ) از آن و برداشت آن را انسان ، بدرستی او باشد ظالمی جاهلی

  73. برای اينكه عذاب كند خداوند مردان منافق ( دو رو )  و زنان منافق ( دو رو ) و مردان مشرك و زنان مشرك را و ميبخشد ( توبه ميپذيرد ) خداوند برای مردان مومن و زنان مومن و باشد خداوند آمرزنده ای مهربانی