-
الم
-
نازل شدن كتاب [كه]
نيست شكی در آن از [جانب] سرور عالميان
-
آيا ميگويند كه افترا بست آن را ،
بلكه آن است حق از [جانب] سرورت برای
اينكه هشدار دهی قومی را [كه] نيامد
ايشان را از هشدار دهنده ای از قبلت ، باشد برای ايشان [كه]
هدايت شوند
-
خداوند كسيست كه خلق كرد آسمانها و
زمين و آنچه كه مابين آن دو است در شش ايامي ، سپس مستولی شد (
استيلا يافت ) بر عرش ، نيست برايتان از
غير او از سرپرستی و نه شفيعی ( مدافعي )
، آيا پس متذكر نميشويد
-
تدبير ميكند كار را از آسمان به سوی
زمين ، سپس بالا ميرود به سويش در روزی كه باشد مقدار آن هزار ساليانی
از آنچه كه ميشماريد
-
او دانای غيب و شهود [هويدا
است] عزيز ( قدرتمند ) مهربان
-
كسی كه نيكو كرد هر (
تمام ) چيزی خلقتش را و شروع كرد خلقت
انسان را از گلی
-
سپس قرار داد نسلش را از سلاله ای (
سلسله و تباری ) از آبی پستی (
كم ارزش و فرومايه ای )
-
سپس درست كرد او را و دميد در آن از
روحش و قرار داد برای شما گوش و ديدگان و دلها را ، [جز]
اندكی شكر نمی گذاريد
-
و گفتند آيا زمانی كه گم گشتيم در
زمين ، آيا ماييم حتما در خلقتی جديد ، بلكه ايشان به ملاقات سرورشان
بی ايمان [هستند]
-
بگو می ميراند شما را مَلَك مرگ ،
آنكه وكيل ( نگهبان ، صاحب اختيار ) شده
به شما ، سپس به سوی سرورتان برگردانده ميشويد
-
و اگر به بينی زمانی را كه مجرمان
به زير اندازند سرهايشان را نزد سرورشان ، سرور ما ديديم و شنيديم پس
برگردان ما را [كه] عمل كنيم صالحی را ،
ماييم يقين آورندگان
-
و اگر می خواستيم حتما ميداديم هر (
تمام ) شخصی هدايتش را و ليكن
حقيقت يافت سخن از من [كه] حتما مملو (
آكنده ) ميسازم جهنم را از جنيان و
انسيان ( مردم ) جملگی
-
پس بچشيد به [سبب]
آنچه كه فراموش كرديد برای ملاقات روزتان اين ، ما فراموش كرديم شما را
و بچشيد عذاب جاودان را به [سبب] آنچه كه
عمل ميكرديد
-
جز اين نيست كه ايمان می آورد به
آيات مان كسانی كه آنگاه كه يادآور شوند به آن فرو افتند سجده كنانی و
تسبيح كنند به ستايش سرورشان و ايشان خود بزرگی نميكنند
-
اعراض ( دوری
و خودداری ) ميكند جنبهايشان ( كناره و
پهلوهايشان ) از خوابگاه ها ، ، ميخوانند سرورشان را ترسی و
طمعی ( چشم داشت و ميلی ) و از آنچكه
رزقمند كرديم ايشان را انفاق ميكنند
-
پس نميداند شخصی چه چيز مخفی شده
برايشان از چشم روشنی جزايی ( پاداشی )
به [سبب] آنچكه عمل ميكردند
-
آيا پس كسی كه بود مومنی همانند
كسيست كه بود فاسقی ، برابر نيستند
-
اما كسانی كه ايمان آوردند و عمل
كردند صالحات را پس برايشان باغهای ماوا [منزل
است] نازل شده ای به [سبب] آنچه
كه عمل ميكردند
-
و اما كسانی كه فسق كردند پس ماوای
ايشان آتش [است] هر زمان كه اراده كنند
كه خارج شوند از آن اعاده ( برگردانده )
شوند در آن و گفته شود برايشان [كه] بچشيد
عذاب آتش را ، آن را كه به آن تكذيب ميكرديد
-
و حتما می چشانيم ايشان را از عذاب
نزديكتر ، غير ( پيش از ) آن (
نزديك به آن ) عذاب بزرگ ، باشد برای
ايشان كه برگردند
-
و كيست ظالمتر از كسی كه متذكر شود
به آيات سرورش ، سپس اعراض كند از آن ، بدرستی ما از مجرمان انتقام
گيرندگان [هستيم]
-
و حتما داده ايم موسی را كتاب پس
نباش در ترديدی از ملاقاتش و قرار داديم او را هدايتی برای پسران
اسرائيل
-
و قرار داديم از ايشان امامانی (
ائمه ای ، پيشوايانی ) را [كه]
هدايت ميكنند به فرمانمان ، چرا كه صبر كردند و به آيات ما يقين می
آوردند
-
بدرستی سرورت اوست كه جدا ميكند (
تشريح ميكند ) مابينشان روز قيامت در
آنچه كه در آن اختلاف ميكردند
-
آيا راهنمايی نكرده است برايشان [كه]
چه بسيار نابود كرديم از قبل ايشان از تمدنها كه راه ميروند در
مسكنهايشان ، بدرستی در آن حتما نشانه هايی [است]
، آيا پس نميشنوند
-
آيا نديده اند [كه]
ما سوق ميدهيم ( ميرانيم ) آب را به سوی
زمين بی آب ( خشك ) ، پس خارج ميكنيم به
آن زراعتی ( كشاورزی ) را [كه]
ميخورد از آن چهار پايانشان و خودشان ، آيا پس نمی بينند
-
و ميگويند كی [باشد]
اين گشايش ( پيروزی ، مسئلت ) اگر شماييد
راستگويان
-
بگو روز فتح (
گشايش ) نفع نمی كند كسانی را كه كفران
كردند ايمانشان و نه ايشانند منتظران ( چشم به
راهان ، مهلت داده شدگان )
-
پس اعراض كن از ايشان و منتظر باش [كه]
بدرستی ايشان منتظران ( چشم به راهان ) [هستند]