سوره لقمان

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

02-04-2022

سوره لقمان ، مكی 34 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

الم
اين است آيات كتاب حكيم ( دانا ، حكم كننده )
هدايتی و رحمتی برای نيكوكاران [است]
كسانی كه به پا ميدارند نماز را و ميدهند زكات را و ايشان به آخرت ، ايشانند يقين دارندگان
ايشان بر هدايتی از سرورشان [هستند] و آنها ، ايشانند رستگاران
و از انسيان ( مردم ) كسيست كه ميخرد برای آن داستان را برای اينكه گمراه كند از راه خداوند به غير دانشی و اتخاذ ميكند آن را بيهوده ای ، ايشانند كه برايشان عذابی پست كننده ای [است]
و زمانی كه تلاوت ميشود برايش آيات ما ، رو برگرداند ( خودداری كند ) خودخواهانه ای ، چنانكه نشنيده است آن را ، گويا كه در گوشهايش سنگينی [است] ، پس بشارت ده او را به عذابی دردناكی
بدرستی كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را ، برايشان باغهايی متنعم ( پر نعمت ) [است]
جاودانانند در آن ، وعده خداوند حق [است] و اوست عزيز ( قدرتمند ) حكيم
خلق كرد آسمانها را بدون ستونی [كه] به بينيد آن را و افكند در زمين كوههايی ( لنگرهايی ) را كه [نه] لرزد ( نوسان و حركت نكند ) به شما و برانگيخت در آن از هر ( تمام ) حيوانی و نازل كرديم از آسمان آبی را ، پس رويانيديم در آن از هر ( تمام ) زوجی گرامی ( با كرامت و ارجمندی ) را
اين خلقت خداوند [است] ، پس نشان دهيد مرا كه چه چيز خلق كرد كسانی كه از غير اوست ، بلكه ظالمان در گمراهی آشكاری [هستند]
و حتما داده ايم لقمان را حكمت ، كه شكر گزار برای خداوند و آن كس كه شكر ميگذارد ، پس جز اين نيست كه شكر ميكند برای خودش و كسی كه كفران كند ، پس بدرستی خداوند غنی ( بی نيازی ) ستوده ای [است]
و زمانی كه گفت لقمان برای پسرش و [در حاليكه] او موعظه ميكرد او را ، ای پسرم شرك نورز به خداوند ، بدرستی شرك حتما ظلمی بزرگی [است]
و توصيه كرديم انسان را به والدينش ، حمل كرد ( بارور شد ) او را مادرش سستی بر ضعفی و جدا كردنش [از شير] در دو سالگی ، كه شكر كن برايم و برای والدينت به سويم [است] سرنوشت
و اگر كوشيدند آن دو تو را برای اينكه شرك ورزی برايم ، آنچه را كه نيست برايت به آن علمی ، پس تبعيت نكن آن دو را ( پدر و مادرت را ) و همراهی ( هم نشينی و رفاقت كن ) آن دو را در دنيا [به] خوشی و تبعيت كن راه كسی را كه برگشت به سويم ، سپس به سويم مرجع شماست ، پس خبر ميدهم شما را به آنچه كه عمل ميكرديد
ای پسرم بدرستی اگر آن باشد به سنگينی دانه ای از خردلی ( علف و گياهی ) ، پس باشد در تخته سنگی يا در آسمانها يا در زمين می آورد به آن خداوند ، بدرستی خداوند لطيفی آگاهی [است]
ای پسرم به پا دار نماز را و فرمان ده به نيكی ( خوبی ) و نهی كن از بدی ( زشتی ) و صبر كن برای آنچه كه نصيبت شود ( برسد ) تو را ، بدرستی آن از عزم ( استواری ، اراده ) كارهاست
و كج نكن رخسارت را ( قيافه نگير ) برای انسيان ( مردم ) و قدم نزن در زمين سرمستانه ، بدرستی خداوند دوست نمی دارد هر ( تمام ) خودخواهی فخر فروشی را
ميانه روی كن [در] قدم زدنت و پايين آور از صدايت ، بدرستی ناخوش آيند ترين اصوات حتما صوت خر ( الاغ ) [است]
آيا نديده ايد كه بدرستی خداوند تسخير ( رام ) كرد برای شما آنچه را كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است و تمام كرد برای شما نعمتش را آشكاری و نهانی ( درونی ) و از انسيان ( مردم ) كسيست كه مجادله ميكند در [مورد] خداوند بدون دانشی و نه هدايتی و نه كتابی آشكاری
و زمانی كه گفته شود برايشان كه تبعيت كنيد آنچه را كه نازل كرد خداوند ، گويند بلكه تبعيت ميكنيم آنچه را كه دريافتيم برايش پدرانمان را ، و هر چند كه باشد شيطان كه بخواند ايشان را به جانب عذاب آتش سوزان
و كسی كه تسليم می كند صورتش را به جانب خداوند و [در حاليكه] اوست نيكوكاری پس به چنگ آورده است به دست گيره ای محكم ( استوار و پايدار ) و به سوی خداوند [است] سرانجام كارها
و كسی كه كفران كند پس نيست اندوهی تو را [جهت] كفرش ، به سوی ماست مرجع ( بازگشت ) ايشان ، پس خبر می دهيم ايشان را به آنچه كه عمل كردند ، بدرستی خداوند دانايی [است] به ذات ( درون ، دارايی ) سينه ها
متنعم ميكنيم ايشان را اندكی ، سپس مجبورشان ميكنيم به سوی عذابی غليظی
و اگر سوال كنی ايشان را كيست [كه] خلق كرد آسمانها و زمين را ، حتما ميگويند خداوند ، بگو ستايش برای خداوند [است] بلكه اكثرشان نميدانند
برای خداوند [است] آنچه كه در آسمانها و زمين [است] بدرستی خداوند اوست بی نياز ستوده
و اگر باشد هر آنچه كه در زمين [است] از درختی قلمهايی و دريا مدد كند آن را از بعد آن هفت دريايی ، تمام نشود كلمات خداوند ، بدرستی خداوند عزيزی ( قدرتمندی ) حكيمی [است]
نيست خلقت شما و نه مبعوث شدن ( برانگيختن ) شما مگر همانند نفس ( شخصی ) واحدی ( تكی ) ، بدرستی خداوند شنوای بينايی [است]
آيا نديده ای كه بدرستی خداوند در ميآميزد شب را در روز و در ميآميزد روز را در شب و تسخير كرد خورشيد و ماه را كه كلا ( همگی ) جريان دارد به سوی اجلی ( موعدی ) معلومی و بدرستی خداوند به آنچه كه عمل ميكنيد آگاهی [است]
آن به اين [دليل است] كه بدرستی خداوند اوست حق و اينكه بدرستی آنچه را كه ميخوانند از غير او باطل [است] و بدرستی خداوند اوست والای بزرگ
آيا نديده ای كه كشتی روان است در دريا به نعمت خداوند برای اينكه نشان دهد شما را از آياتش بدرستی در آن حتما نشانه ای برای هر ( تمام ) صبوری شكر گزاری
و زمانی كه بپوشاند ( فرا گيرد ) ايشان را موجی همچون سايه بان بخوانند خداوند را خالص كنندگان برايش دين را ، پس زمانی كه نجات داد ايشان را به جانب خشكی ( ساحل ) ، پس از ايشان [است] ميانه روئی ، و ستيزه ( كفران ، تلاش و مجادله ) نكند به آياتمان مگر هر ( تمام ) خيانت كاری ناسپاسی
ای انسيان ( مردم ) تقوی ( پرهيزگاری ) كنيد سرورتان را و بترسيد روزی را كه جزا داده نميشود والدی ( پدر يا مادری ) را از [عمل] زاده اش ( فرزندش ) و نه متولد شده ای [كه] اوست مجازی از [بهره عمل] والدش ( پدر يا مادرش ) چيزی را ، بدرستی وعده خداوند حقی [است] ، پس حتما فريب ندهد شما را زندگانی دنيا و حتما فريب ندهد شما را به خداوند فريبنده ( مغرور كننده )
بدرستی خداوند نزد اوست علم ساعت ( قيامت ) و نازل ميكند بارش را و ميداند آنچه را كه در رحمهاست و نداند نفسی ( كسی كه ) چه چيزی كسب ميكند ( فردا ) صبح زود و نميداند نفسی ( كسی كه ) به كدامين زمينی ميميرد ، بدرستی خداوند دانايی آگاه [است]