سوره شعراء

Home | تماس با ما و ارسال مطالب | پروژه‌ها | نرم‌افزارهاي مورد نياز |

home

13-12-2023

سوره شعراء ، مكی 227 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده ) مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

طسم
اين است آيات كتاب روشن
باشد برای [شايد] تو كه تلف كننده ای ( خودكشی كننده ای ) نفست ( خودت ) را كه چرا نمی شوند مومنان ( ايمان آورندگان )
اگر بخواهيم نازل ميكنيم برای ايشان از آسمان نشانه ای ( معجزه ای ) را ، پس بپوشاند ( سايه اندازد ) گردنهايشان را [كه] برای آن خضوع كنندگان [باشند]
و نمی آيد ايشان را از ذكری ( يادآوری ) از رحمان ( خداوند مهربان ) بازگو شده ای ، مگر اينكه بودند از آن اعراض كنندگان
پس تكذيب كرده اند ، پس به زودی می آيد ايشان را اخبار آنچه كه به آن مسخره ( تمسخر ) ميكردند
آيا نظر نكرده اند به سوی زمين [كه] چه بسيار رويانيديم در آن از هر ( تمام ) زوجی كريمی ( با كرامت و گرامی ، با ارزشی ) را
بدرستی در آن حتما آيتی ( نشانه ای ) [است] و نيستند اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( ارجمند ) رحيم ( گذشت كننده )
و زمانی كه ندا داد سرورت موسی را كه برو [به جانب] قوم ظالمان
قوم فرعون ، چرا كه تقوی نمی كنند ( پرهيزگاری نمی كنند )
گفت سرورم ، بدرستی من ميترسم كه تكذيب كنند مرا
و تنگ ميشود سينه ام و نمی رود ( جاری و روان نمی شود ) زبانم ، پس بفرست به سوی هارون
و جهت ايشان برايم جرمی ( ارتكاب قتلی ) [است] ، پس ميترسم كه به قتل رسانند مرا
گفت هرگز ، پس برويد شما دو نفر به آياتمان ، بدرستی ما همراه با شما گوش كنندگان ( شنوندگان ) [هستيم]
پس درآييد شما دو نفر فرعون را ، پس بگوييد شما دو نفر [كه] بدرستی ما فرستاده سرور عالميان [هستيم]
كه بفرست همراه با ما پسران اسرائيل را
[فرعون] گفت آيا نه پرورانديم تو را در ميانمان [دوران] كودكی ( مولودی ) را و حتما درنگ كردی در نزدمان از عمرت ساليانی را
و انجام دادی عملت را ، آن را كه انجام دادی و تو هستی از ناسپاسان ( قدرنشناسان )
[موسی] گفت انجام دادم آن را وقتی كه ، و من از گمراهان بودم
پس فرار كردم از شما آنگاه كه ترسيدم شما را ، پس بخشيد برای من سرورم فرمانی و قرار داد من را از رسولان
و اين نعمتی است كه منتش نهی برايم كه بنده كردی پسران اسرائيل را
گفت فرعون و چيست سرور عالميان
[موسی] گفت سرور آسمانها و زمين و آنچه كه مابين آن دو است ، اگر باشيد يقين دارندگان
[فرعون] گفت برای آن كسی كه پيرامونش بود ، آيا نميشنويد
گفت سرور شما و سرور پدرانتان ( اجدادتان ) اوليان ( پيشينيان ، گذشتگان ، بدوی ها )
[فرعون] گفت بدرستی رسول شما كسی كه فرستاده شد به جانب شما ، حتما مجنونی است
[موسی] گفت سرور مشرق و مغرب و آنچه كه مابين آن دو است اگر شما تعقل می كنيد
گفت اگر اتخاذ كنی خدايی غير از من را ، حتما قرار ميدهم تو را از محبوس شدگان
[موسی] گفت آيا اگر چه بياورم تو را به چيزی آشكاری
[فرعون] گفت پس بياور به آن اگر هستی از راستگويان
پس افكند عصايش را ، پس آنگاه آن ماری آشكاری [شد]
و كشيد دستش را ، پس آنگاه آن سپيدی ( مهتابی ) برای حضار ( نگاه كنندگان ، بينندگان ) [شد]
[فرعون] گفت برای بزرگان پيرامونش ، بدرستی اين حتما ساحری دانايی است
ميخواهد كه بيرون كند شما را از زمينتان به جادويش ، پس چه فرمان ميدهيد
گفتند منتظرش نگهدار ( برگردانش ) و برادرش را و برانگيز در شهرها جمع آوری كنندگان را
می آورند ( بياورند ) تو را به هر ( تمام ) جادوگری دانايی
پس جمع شد ساحران برای ميقات ( محل و زمان ملاقات ) روزی معلومی را
و گفته شد برای انسيان ( مردم ) ، آيا شماييد مجتمع ( جمع ) شدگان
باشد برای [شايد] ما كه تبعيت كنيم ساحران را ، اگر باشند ايشان غالب شدگان ( پيروزمندان )
پس آنگاه كه آمد ساحران ، گفتند برای فرعون ، آيا حتما برای ما می باشد اجری ( مزدی ) اگر باشيم ما غالب ( پيروز ) شدگان
گفت بله ، و بدرستی شما آنگاه حتما از مقربان ( نزديك شدگان ) [هستيد]
گفت برای ايشان موسی ، بيافكنيد آنچه را كه شما افكنندگان [هستيد]
پس افكندند طنابهايشان و عصاهايشان را و گفتند به عزت ( جلال و شكوه ) فرعون قسم ، ما حتما ، ماييم غالب شدگان
پس افكند موسی عصايش را ، پس آنگاه آن برميگرفت ( فرو ميبرد ) آنچه را كه بهتان ميزدند ( حقه بازی ميكردند )
پس افتاد ساحران سجده كنندگان
گفتند ايمان آورديم به سرور عالميان
سرور موسی و هارون
گفت ايمان آورديد برای او قبل از اينكه اذن دهم برای شما ، بدرستی او حتما بزرگ ( پيش كسوت ) شماست ، كسی كه آموزش داد شما را جادوگری ، پس حتما به زودی ميدانيد ، حتما قطع ميكنم دستانتان را و پاهايتان را از خلافی ( قرينه ای ) و حتما مصلوبتان ميكنم ( به دار ميكشم شما را ) به جملگی
گفتند نيست زيانی ( لطمه ای ) ، ماييم به سوی سرورمان برگردندگان ( مراجعت كنندگان )
ما آرزو ( طمع ، چشم دوزی ) داريم كه بيامرزد برای ما سرورمان خطاهايمان را كه باشيم اولين مومنان ( ايمان آورندگان )
و وحی كرديم به سوی موسی كه مخفی كن ( شبانه به بر ) به بندگانم ، بدرستی شما دنبال ( تعقيب ) شدگان [هستيد]
پس فرستاد فرعون در شهرها جمع آوری كنندگان را
[و گفت] بدرستی اينان حتما جماعتی اندك شدگان [هستند]
و بدرستی ايشان برای ما ، حتما شورش كنندگان ( خشم و كينه گيرندگان ) [هستند]
و ما حتما جمع شدگانی آماده گان ( مهيا و گوش به فرمانان ، پرهيز كنندگان ، حذر كنندگان ) [هستيم]
پس خارج كرديم ايشان را از باغهايی و چشمه هايی
و گنجهايی و مقامی ( جايگاهی ) كريمی ( با كرامتی )
آنچنان و ارث داديم آن را به پسران اسرائيل
پس دنبال كردند ايشان را طلوع گاهان
پس آنگاه كه ديدند آن دو ، دو جمع را ، گفت اصحاب موسی بدرستی ماييم دريافته شدگان ( شناسايی شدگان ، پيدا شدگان )
گفت چنين نيست ، بدرستی همراه با من است سرورم ، به زودی راهنمايم ميكند
پس وحی كرديم به سوی موسی كه بزن به عصايت دريا را ، پس بشكافت ، سپس شد هر ( تمام ) تكه ای ( جدا شده ای ) همچون كوهی با عظمت
و نزديك كرديم ( ساكن كرديم ) آنجا آخريان ( ديگران ) را
و نجات داديم موسی و آن كس را كه همراه با او بود به جملگی
سپس غرق كرديم آخريان ( ديگران ، عقب ماندگان ) را
بدرستی در آن ، حتما آيتی ( معجزه و نشانه ای ) و نبودند اكثرشان مومنين ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو ، حتما اوست عزيزی ( ارجمندی ) رحيم ( مهربان )
و بسرای برای ايشان خبر ابراهيم را
زمانی كه گفت برای پدرش و قومش چه را عبادت ( بندگی و پرستش ) ميكنيد
گفتند عبادت ميكنيم ساخته شده هايی ( بتهايی ) را ، پس سايه ميافكنيم ( مياندازيم ، می پوشانيم ) برای آن به خدمت ( ملازمت ) نشستگان
گفت آيا ميشنوند شما را زمانی كه ميخوانيد
يا نفع ميكنند شما را يا ضرر ميرسانند
گفتند بلكه دريافتيم پدرانمان را [كه] آنچنان عمل ميكردند
گفت آيا پس ديديد آنچه را كه عبادت ميكرديد
شما و پدرانتان قديميان ( پيشينيان )
پس بدرستی ايشان دشمنی برايم [هستند] مگر سرور عالميان
كسی كه خلق كرد مرا ، پس او راهنمايم ميكند
و كسی كه او اطعامم ميكند و سيرابم ميكند
و زمانی كه مريض شوم ، پس او شفايم ميدهد
و كسی كه می ميراند مرا ، سپس زنده ام ميكند
و كسی كه طمع ( آرزو ) دارم كه بيامرزد برايم خطايم را روز دين ( قيامت )
سرورم ببخش برايم فرمانی را و ملحق كن مرا با صالحان
و قرار بده برای من زبان ( گويش ، شهرت ) راستی ( راستگويی ، نيكی ) در آخريان ( ديگران ، آيندگان )
و قرار بده مرا در ارث بران باغ ( بهشت ) نعيم ( متنعم ، پر نعمت )
و بيامرز برای پدرم ، بدرستی او بود از گمراهان ( گمگشتگان )
و رسوايم ( خوارم ) نكن روزی كه مبعوث ميشوند
روزی كه نفع نميكند مالی ( دارايی و ثروتی ) و نه پسران
مگر كسی كه بيايد خداوند را به قلبی سالم شده ای ( سالم و تندرستی )
و نزديك شود ( مسكن شود ) باغ ( بهشت ) برای متقيان ( خدا ترسان ، پرهيزگاران )
و نمايان شود جحيم ( جهنم ) برای فريب خوردگان ( گمراهان )
و گفته شود برای ايشان ، كجاست آنچه كه عبادت ميكرديد ←
از غير خداوند آيا ياری ميكنند شما را يا ياری شدگانند ( ياری جويندگانند )
پس به رو افتند در آن و ايشانند فريب خوردگان
و [همچنين] لشکر ( سپاه ) ابليس جمع شدگان ( همگی )
گويند و [در حاليكه] ايشان در آن خصومت ( مرافعه ) ميكنند
به خداوند سوگند [كه] بدرستی بوده ايم حتما در گمراهی آشكاری ←
زمانی كه درست كرديم ( تراشيديم ، برابر كرديم ) شما را به ( در مقابل ) سرور عالميان
و گمراه نكردند ما را مگر مجرمين
پس نيست برای ما از شفاعت كنندگان ( ميانجی كنندگان و مدافعان )
و نيست صادقی ( دوست وفادار و راست گويی ) خويشاوندی ( نزديكی ، مونسی ، همدمی )
پس اگر بدرستی برای ما تجديدی ( تجديد نظر و برگشتی ، دفعه دوباره ای ) [بود] پس ميشويم از مومنان ( ايمان آورندگان )
بدرستی در آن ، حتما نشانه ای و نبودند اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو ، حتما اوست عزيز ( قدرتمند ) رحيم ( بخشنده )
تكذيب كرد قوم نوح فرستاده شدگان را
زمانی كه گفت برای ايشان برادرشان نوح ، آيا تقوی نمی كنيد
بدرستی من برای شما فرستاده ای امينی ( امانت داری ) هستم
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و نمی خواهم شما را برای آن از اجری ( مزدی ) ، بدرستی اجر من [نيست] مگر برای سرور عالميان
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
گفتند آيا ايمان آوريم برای تو و تبعيت كنيم تو را [همانند] رذل شدگان ( اراذل و اوباش ، فرومايگان )
گفت و چيست دانسته ام به آنچه كه عمل ميكردند
بدرستی حسابشان [نيست] مگر برای سرورم ، اگر در می يابيد
و نيستم من به طرد كننده مومنان
كه من [نيستم] مگر منذری ( بيم دهنده ای ) آشكاری
گفتند اگر نهی ( باز داشته ) نشوی ای نوح ، حتما ميباشی از سنگسار شدگان ( رانده شدگان )
گفت سرورم ، بدرستی قومم تكذيب كردند مرا
پس بگشای بين من و بين ايشان ، گشايشی را و نجاتم ده و كسی را كه همراه با من است از مومنان
پس نجات داديم او را و آن كس را كه همراه با او بود در كشتی پر بار
سپس غرق كرديم بعد [از آن] باقيان ( باقيماندگان در كشتی ) را
بدرستی در آن حتما نشانه ای و نبودند اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( ارجمند ) رحيم ( رحم كننده )
تكذيب كرد عاد ( قوم عاد ) فرستادگان را
زمانی كه گفت برای ايشان برادرشان هود ، آيا تقوی نمی كنيد
بدرستی من برای شما فرستاده ای امينی ( امانت داری ) هستم
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و درخواست نمی كنم شما را برای آن از اجری كه مزدم [نيست] مگر برای سرور عالميان
آيا بنا ميكنيد به هر ( تمام ) زمين بلندی نشانی را ، تا بيهوده كاری كنيد
و اتخاذ ميكنيد سازه هايی ( ساخته شده هايی ) را [كه] باشد برای شما [شايد] كه جاودان شويد
و زمانی كه حمله ور ميشويد ، هجوم كنيد زورگويانه
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و بترسيد كسی را كه امداد ( ياری ) كرد شما را به آنچه كه می دانيد
مدد كرد ( توسعه و گسترش داد ) شما را به چهار پايانی و پسرانی
و باغهايی و چشمه هايی
بدرستی من ، ميترسم برای شما عذاب روزی بزرگی را
گفتند يكسانی است برای ما ، اگر موعظه كنی يا نباشی ( نبوده باشی ) از موعظه كنندگان
بدرستی اين [نيست] مگر خلق ( خوی ، عادت و افكار و طبيعت ، خلقت ) ابتدايی ( اوليه ، بدوی ) ها
و نيستيم ما به عذاب شدگان
پس تكذيب كردند او را ، پس نابود كرديم ايشان را ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [بود] و نبود اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( قدرتمند ) و رحيم ( بخشنده )
تكذيب كرد ثمود فرستاده شدگان را
زمانی كه گفت برای ايشان برادرشان صالح [كه] چرا نمی هراسيد
بدرستی من برای شما فرستاده شده ای امينی ( امانت داری ) [هستم]
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و نمی خواهم شما را برای آن از اجری كه مزد من [نيست] مگر برای سرور عالميان
آيا رها كرده ميشويد در آنچه كه آن اينجاست امنيت يافتگان
در باغهايی و چشمه هايی
و كشتزارهايی و نخلی [كه] خوشه آن لطيف و باريك و مرتبی [است]
و ميتراشيد ( می بريد ) از كوهها خانه هايی را آسايش كنندگان ( آسودگی كنندگان )
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و اطاعت نكنيد فرمان اسراف كنندگان ( زياده روی كنندگان ) را
كسانی كه فساد ميكنند در زمين و اصلاح نمی كنند
گفتند جز اين نيست كه تو از جادو شدگانی
نيستی تو مگر بشری ( موجود دو پايی ) مثل ما ، پس بياور به نشانه ای اگر تو هستی از راستگويان
گفت اين ماده شتری است [كه] برای آن نوشيدنی و برای شماست نوشيدن روزی معلومی را
و لمس نكنيد ( نرسانيد ) آن را به بدی ( نيت بد ) ، پس ميگيرد شما را عذاب روزی بزرگی
پس ذبح كردند آن را ، پس صبح كردند پشيمانان ( ندامت كنندگان )
پس گرفت ايشان را عذاب ، بدرستی در آن حتما نشانه ای [بود] و نبودند اكثرشان مومنان ( ايمان و باور آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( گرامی ) رحيم ( رحم كننده )
تكذيب كرد قوم لوط فرستاده شدگان را
زمانی كه گفت برای ايشان برادرشان لوط ، آيا نميترسيد ( تقوی نميكنيد )
بدرستی من برای شما فرستاده ای امينی ( امانت داری ) [هستم]
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و نمی خواهم شما را برای آن از اجری ، كه مزد من [نيست] مگر برای ( برعهده ) سرور عالميان
آيا می آوريد دو مذكر ( همجنس گرايی و همجنس بازی ) را از عالميان
و رها ميكنيد آنچه را كه خلق كرد برای شما سرورتان از زوجهايتان ، بلكه شماييد قومی تعدی كنندگان ( متجاوز ، خصومت پيشه ، عصيان گر ، از حد و حدود گذرنده )
گفتند اگر نهی ( بازداشته ) نشوی ای لوط ، حتما ميباشی از اخراج شدگان
گفت بدرستی من برای رفتار شما از مخالفان ( مبارزان ، ستيزه كنندگان ) [هستم]
سرورم نجاتم بده و اهلم ( خانواده و اطرافيانم ) را از آنچه كه عمل ميكنند
پس نجات داديم او و اهلش را جميعا
مگر پير زنی كه در باقيماندگان ( كسانی كه حكم بر آنها سپری گشت ) [بود]
سپس نابود كرديم ديگران را
و بارانيديم برای ايشان بارشی را ، پس بد ( زشت ) [بود] باران هشدار شدگان ( بيم داده شدگان )
بدرستی در آن حتما نشانه ای و نبود اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( مقتدر ) رحيم ( بخشنده )
تكذيب كرد اصحاب ايكه ( بيشه ) فرستاده شدگان را
زمانی كه گفت برای ايشان شعيب ، آيا تقوی نمی كنيد
بدرستی من برای شما فرستاده ای امينی ( امانت داری ) [هستم]
پس بترسيد خداوند را و اطاعت كنيد مرا
و نمی خواهم شما را برای آن از اجری ، كه مزد من [نيست] مگر برای سرور عالميان
وفا كنيد ( به تمامی دهيد ) به اندازه ( توزين و پيمانه و وزن ) را و نباشيد از خسران ( ضرر و زيان ) كنندگان
و وزن كنيد با ترازوی مستقيم ( درست شاهين )
و كم ندهيد ( پست و كم ارزش نكنيد ) انسيان را اشيائشان ( كالا ، اموال و دارايی ايشان ) را و سركشی ( گناه ) نكنيد در زمين فساد كنندگان
و بترسيد كسی را كه خلق كرد شما را و پيدايش اوليها ( پيشينيان ، گذشتگان ) را
گفتند جز اين نيست كه تو از جادو ( افسون ) شدگانی
و نيستی تو مگر بشری ( موجود دو پايی ) همانند ما و اينكه گمان می كنيم تو را [كه] حتما از دروغگويان [هستی]
پس پايين آور برای ما تكه ای از آسمان را ، اگر تو هستی از راستگويان
گفت سرور من داناتر است به آنچه كه عمل ميكنيد
پس تكذيب كردند او را ، پس گرفت ايشان را عذاب روز تاريكی ( سايبان ، خيمه ) بدرستی آن بود عذاب روزی بزرگی
بدرستی در آن حتما نشانه ای [بود] و نبود اكثرشان مومنان ( ايمان آورندگان )
و بدرستی سرور تو حتما اوست عزيز ( عزتمند ) رحيم ( بخشنده )
و بدرستی آن حتما نازل شده سرور عالميان است
نازل كرد به آن روح الامين ( روح القدس ، جبرئيل ، امانت دار )
برای قلبت ، برای اينكه باشی از هشدار دهندگان
به زبانی عربی آشكاری ( روشن و واضحی )
و بدرستی آن حتما در نوشته ها ( كتب ) اوليها ( گذشتگان ، بدوی ها )
آيا نبوده است برای ايشان نشانه ای كه ميشناسد او را دانايان ( باخبران ، علما ) پسران ( خاندان ) اسرائيل
و اگر نازل ميكرديم آن را برای بعضی [از] غير عربها
سپس می خواند آن را برای ايشان ، نبودند به آن مومنان ( ايمان آورندگان )
آنچنان درميپويانيم آن را در قلبهای مجرمان
ايمان نياورند به آن تا اينكه ببينند عذاب دردناك را
پس می آيد ايشان را به غفلتی ( غافل گير كننده ای ) و [در حاليكه] ايشان نمی فهمند ( درنمی يابند )
پس ميگويند آيا ماييم چشم به راهان ( مهلت داده شدگان ، منتظران )
آيا پس به عذابمان عجله ميكنند
آيا پس ديدی كه متمتع كرديم ايشان را ساليانی
سپس آمد ايشان را آنچه كه وعده داده ميشدند
كفايت نكرد ( بی نياز نكرد ) از ايشان آنچه كه متمتع ميشدند
و نابود نكرديم از قريه ای مگر اينكه برای آن هشدار دهندگان [بودند]
ذكری و نبوديم ظالمان
و نازل نكرد به آن شياطين
و شايسته نيست برای ايشان و استطاعت ندارند
بدرستی ايشان از استماع ( شنيدن ) حتما معزولند ( دور شدگان و بركنار شدگانند )
پس نخوان همراه با خداوند خدای ديگر را ، پس ميشوی از عذاب شدگان
و هشدار ده معاشرانت ( همزيستانت ) نزديكان را
و پايين بياور بالت را ( زير چتر و بالت بگير ) برای آن كس كه تبعيت كرد تو را از مومنان
پس اگر تمرد كرد تو را ، پس بگو بدرستی من بری ( پاك و بدورم ، بی گناهم ) از آنچه كه انجام ميدهيد
و توكل كن برای عزيز ( قدرتمند ) رحيم ( آمرزنده )
كسی كه ميبيند تو را زمانيكه به پا ميخيزی
و برگشتن ( از سجده بلند شدن ) تو را در [ميان] سجده كنندگان ( نماز خوانندگان )
بدرستی اوست شنوای عالم ( آگاه و دانا )
آيا باخبر كنم شما را برای كسی كه نازل ميشودش شياطين
نازل ميشود برای هر دروغگويی ( بزهكاری ) گناه كاری
می افكنند ( فرا می دهند ) گوش ( شنود ) را و بيشتر ايشان دروغگويانند
و شاعران را تبعيت ميكنند ايشان را فريب خوردگان ( گمراهان )
آيا نديدی كه بدرستی ايشان در هر ( تمام ) دره ای ( دياری ) گيج و متحيرانند ( سرگردان و حيرانند )
و بدرستی ايشان ميگويند آنچه را كه عمل نميكنند
مگر كسانی كه ايمان آوردند و عمل كردند صالحات را و ذكر ( ياد ) كردند خداوند را بسياری و ياری جستند از بعد آنچه كه ظلم شدند و به زودی ميداند كسانی كه ظلم كردند كه كدام بازگشتگاهی را باز ميگردند