02-04-2022

سوره عاديات ، مكی 11 آيه

به نام خداوندِ رحم كنندهِ ( بخشنده ، گذشت كننده )  مهربان ( با شفقت ، با عاطفه )

1. سوگند دوندگان (  تندروها ، سريع و سيرها ، تيز پاها ، تاخت و تاز كنندگان ، اسبهای كورس و مسابقه ) را ، بانگ زدنی ( صدا ، فرياد ، آواز زدنی ، هلهله ای ، شيهه ای ، نفس نفس زدنی )

2. پس آتش زنه ها ( سنگهای چخماق ، جرقه زنه ها ، مولد جرقه برای روشن كردن آتش ) زبانه كشيدنی ( جرقه زدنی ، برق زدنی )

3. پس سير كنندگان ( سفيران ، جنگجويان سوار بر اسبان تيزرو )  صبحگاهی را

4. پس اثر كنند ( به پا كنند ) به آن ، گرد و خاكی ( فرياد و غوغايی ، هنگامه ای ، آشوبی ، خاك و خاشاكی ) را

5. پس جمع كنند ( ميانه كنند ، در ميان كنند ، محيط كنند ، در ميان گيرند ) به آن جمعی ( گروهی ، جمعيتی ) را

6. بدرستی انسان برای سرورش ، حتما كافری ( ناسپاسی ، نمك نشناسی ، نافرمانی ) [است]

7. و بدرستی او [خداوند] برای آن [انسان] ، حتما شاهدی ( ناظری ، بيننده ای ) [است]

8. و بدرستی او [انسان] برای دوستی  ( علاقمندی ، عشق و علاقه ) [به] خير ( منفعت و سود ، مال ) ، حتما سخت گيری ( به شدت علاقمندی ، پا فشاری كننده ای ، حريصی ، سر سختی ) [است]

9. آيا پس نميداند ( آگاه و دانا و با خبر نيست ) ، زمانی را كه برانگيخته ( بيرون آورده ، زنده ) شود هر آنچه كه در قبرهاست 

10. و آشكار شود ( به دست آيد ، حاصل شود ، فراهم شود ) هر آنچه كه در سينه ها ( پيش روها ) [است]

11. بدرستی سرور ايشان ، به ايشان [در] چنين روزگاری حتما آگاه ( با خبر ، واقف ) [است]